Time to say goodbye

Γράφει η Άννα Παχή

Πυρκαγιές, σεισμοί, πλημμύρες, τυφώνες. Υπερβολική ζέστη, κρύο και υγρασία. Νεκρά ψάρια, νεκρά ποτάμια, μολυσμένη θάλασσα. Κοίτη ξεβράζονται νεκρά, οι μέλισσες κινδυνεύουν. Κυρίως όμως, ο αέρας σας λιγοστεύει. Σας αρέσει καθάρματα;

Μου έχετε αλλάξει τα φώτα. Με καίτε, με βρωμίζετε, με μολύνετε. Ό,τι έχω πάνω μου το ξεριζώνετε, το σκοτώνετε. Δεν σέβεστε τίποτα, ούτε δάση, ούτε πάγους, ούτε ζωή. Νομίζετε πως κάποιοι είστε κι έρχεστε να βγάλετε όλα σας τα απωθημένα επάνω μου.

Σας έχω νέα: Τη βάψατε.

Χωρίς νερό, χωρίς τροφή και χωρίς αέρα πως νομίζετε πως θα επιβιώσετε μικρά κατσαριδάκια; (Και υποτιμώ τις κατσαρίδες…). Χωρίς ατμόσφαιρα, χωρίς ζώα και φυτά, τι διάολο νομίζετε πως θα κάνετε;

Στην επιφάνειά μου υπάρχει χώρος για όλους. Όμως όχι, εσείς έπρεπε να κυριαρχήσετε, να εδραιωθείτε, να «δημιουργήσετε». Δεν υπολογίζετε τίποτα, δεν σας ενδιαφέρει παρά μόνον το τομάρι σας. Χα, χα, το τομάρι σας δεν αξίζει φράγκο, το λέω και το υπογράφω.

Οι φωνές της σωφροσύνης (ναι, υπάρχουν κι αυτές ανάμεσά σας) δεν ακούστηκαν ποτέ. Τις θεωρούσατε «γραφικές» ή «καταστροφολόγες». Πάρτε τα τώρα.

Τελευταία – πολύ τελευταία – ακούω να φοβάστε πως κινδυνεύω. Όχι κατσαριδάκια μου, δεν κινδυνεύω εγώ. Τραυματίζομαι, αλλοιώνομαι, διαφοροποιούμαι αλλά δεν κινδυνεύω. Ότι και να μου κάνετε θα βρίσκομαι στη θέση μου. Ίσως πάψω να είμαι μπλε, γίνω πράσινη, ή κόκκινη ξέρω γω, αλλά θα στέκομαι στο ύψος μου. Ή στο ουράνιο στίγμα μου. Ή όπου με  τοποθέτησε το χέρι του δημιουργού, αν υπάρχει. Όχι πως δεν μπορώ να καταστραφώ, – τίποτα δεν παραμένει αιώνιο – , αλλά προφανώς, τώρα που θα λείψετε εσείς, υπάρχει ελπίδα.

Όχι και πολύ ευχάριστο αυτό, σωστά; Εξαρτάται βέβαια από ποια πλευρά το βλέπεις.

Για μένα είναι μια δικαίωση. Σας πρόσφερα τα πάντα χωρίς να λάβω ποτέ, κανένα αντάλλαγμα. Έκανα υπομονή, ανέχτηκα, αλλά τώρα κουράστηκα. Θα μπορούσαμε να κάνουμε καλή παρεούλα, να συμβιώνουμε με χαρά, αλλά δεν σας θέλω πια.

Μην υποκρίνεστε πως σας νοιάζει. Μην αρχίσετε τα μυξοκλάματα, όπως συνηθίζετε, όταν  σκουραίνουν τα πράγματα. Είχατε τις ευκαιρίες σας. Τις πετάξατε στα σκουπίδια. Τώρα, σας πετώ εγώ. Στα τσακίδια.

Η Γη

Πηγή Time to say goodbye