Μέχρι τώρα, στο δράμα της Ελλάδας συμμετείχαν τρεις “παίκτες”: Ο Τσίπρας, ο Σόιμπλε και η Λαγκάρντ. Τώρα προστέθηκε και ο Τραμπ, σχολιάζει ο Larry Elliott.
“Βάλτε τρεις ανθρώπους που δεν μπορούν να συνυπάρξουν στο ίδιο δωμάτιο. Καταδικάστε τους να μείνουν εκεί για μια αιωνιότητα καθώς θα βασανίζουν ο ένας τον άλλο. Και καθίστε να δείτε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Το παραπάνω σενάριο θα μπορούσε να προέρχεται από το θεατρικό έργο του Ζαν-Πολ Σαρτρ “Κεκλεισμένων των θυρών’. Θα μπορούσε ωστόσο να περιγράψει και την κατάσταση με την ελληνική κρίση, ένα διαφορετικό δράμα με πρωταγωνιστές τον Αλέξη Τσίπρα, τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και την Κριστίν Λαγκάρντ” Με αυτή την εισαγωγή ο Elliott περιγράφει την δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα, σε ένα άρθρο με τίτλο “Ελληνική κρίση χρέους: Ένα υπαρξιακό δράμα στο οποίο δεν διαφαίνεται ένα καλό τέλος”.
Στο έργο του Σαρτρ, γράφει, υπάρχουν τρεις καταραμένες ψυχές που συζητούν σε ένα δωμάτιο για την αιωνιότητα. “Για την Ελλάδα υπάρχουν ο Τσίπρας, ο Σόιμπλε και η Λαγκάρντ. Και τώρα υπάρχει ένα τέταρτο πρόσωπο: Στη σκηνή μπαίνει ο Ντόναλντ Τραμπ” γράφει ο Elliott. Το αδιέξοδο έχει δημιουργηθεί με τη διαπραγμάτευση για την αξιολόγηση, με τις διαφωνίες σχετικά με το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων και τις απαιτήσεις του ΔΝΤ για περαιτέρω παρεμβάσεις στο αφορολόγητο και το συνταξιοδοτικό, αλλά και τη διστακτικότητα της Ευρώπης να προχωρήσει σε μια μεγαλύτερη ελάφρυνση χρέους.Ο πρώτος από τους βασικούς ρόλους, αναφέρει το άρθρο, ανήκει στον Αλέξη Τσίπρα. “Εκλέχθηκε πριν από δύο χρόνια αλλά έκτοτε παρουσιάζει μια ταχύτατη πτώση. Υποχώρησε το καλοκαίρι του 2015 στην πίεση των Ευρωπαίων και ενώ είχε εκλεγεί με ένα πρόγραμμα κατά της λιτότητας τελικά συμφώνησε σε ακόμα πιο δρακόντειους όρους από αυτούς στους οποίους είχαν συμφωνήσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Για πολλούς πλέον ο Τσίπρας δεν είναι ένα είδωλο, αλλά απλά άλλο ένα κουστούμι” σημειώνει.
Την Ευρώπη εκπροσωπεί ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε,ο οποίος αντιμετωπίζει πολιτική πίεση καθώς η γερμανική κοινή γνώμη πιστεύει ότι έχει ήδη δοθεί αρκετή βοήθεια στην Ελλάδα, “μια χώρα που δεν κάνει αρκετά για να βοηθήσει τον εαυτό της”. Και ο τρίτος ρόλος ανήκει στην Κριστίν Λαγκάρντ, τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ. Η τελευταία αντιμετωπίζει το πρόβλημα των κανόνων του ΔΝΤ που δεν του επιτρέπουν να χρηματοδοτήσει μια χώρα εάν το χρέος αυτής της χώρας δεν είναι βιώσιμο. “Υπάρχουν αναφορές από την Ουάσινγκτον ότι το ΔΝΤ εκτιμά πως το ελληνικό χρέος θα φτάσει το 275% του ΑΕΠ μέχρι το 2060 και θα ενταχθεί έτσι στην κατηγορία του “μη βιώσιμου”” γράφει.
“Η τελευταία πράξη του έργου διαδραματίζεται στην Ουάσινγκτοναυτή την εβδομάδα, όπου το συμβούλιο του ΔΝΤ θα συζητήσει για την Ελλάδα”, γράφει ο συντάκτης της βρετανικής εφημερίδας, συμπληρώνοντας ότι ένας παράγοντας που περιπλέκει το ζήτημα αφορά το γεγονός ότι από τον Μάρτιο ξεκινά ο εκλογικός κύκλος στην Ευρώπη με τις πρώτες κάλπες να στήνονται στην Ολλανδία. Ένας άλλος παράγοντας, σχετίζεται με το γεγονός ότι πλέον το δράμα έχει έναν νέο χαρακτήρα, τον Ντόναλντ Τραμπ.
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις ότι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ ενδιαφέρεται για το αν η Ελλάδα θα πάρει την ελάφρυνση χρέους που ζητά αν και ο ίδιος έχει κυρίαρχο ρόλο γιατί οι ΗΠΑ είναι ο βασικότερος μέτοχος του ταμείου και έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν βέτο σε όποια συμφωνία δεν εγκρίνει. Ο Τραμπ έχει εκφράσει ισχυρές, και όχι ιδιαίτερα θετικές, απόψεις για την ΕΕ γενικότερα και τη Γερμανία ειδικότερα, σημειώνεται. Μεταξύ άλλων έχει πει ότι η ΕΕ έχει γίνει “όχημα” για τα γερμανικά συμφέροντα. Επιπλέον, ο Πίτερ Ναβάρο, σύμβουλος εμπορίου του Αμερικανού προέδρου, κατηγόρησε το Βερολίνο ότι χειραγωγεί το ευρώ για να έχει τεράστιο πλεόνασμα.
“Οι Ευρωπαίοι έχουν πει ότι θα ήθελαν το ελληνικό ζήτημα να λυθεί μέχρι το Eurogroup της 20 Φεβρουαρίου. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί αν ο Τσίπρας αποφασίσει ότι η μοναδική εναλλακτική που έχει είναι η προσφυγή στις κάλπες με διακύβευμα “ποιος κυβερνά την Ελλάδα”, κάλπες στις οποίες σίγουρα θα χάσει. Η κατάσταση θα μπορούσε να λυθεί αν η Γερμανία αποφασίσει να στηρίξει το αίτημα του ΔΝΤ για γενναιότερη ελάφρυνση χρέους ή αν το Βερολίνο υποκύψει στις πιέσεις του Τραμπ και αυξήσει τις εγχώριες δαπάνες. Αλλά τα συστατικά για να φτάσει η κρίση αυτή μέχρι το καλοκαίρι υπάρχουν. Τότε η Ελλάδα θα στερέψει από χρήματα και δεν θα μπορεί να πληρώσει τους πιστωτές της. Αν δεν υπάρξει μια γρήγορη λύση, τα επιτόκια των ομολόγων θα αυξηθούν και η συζήτηση για το Grexit θα επανέλθει. Το Huis Clos μεταφράστηκε στα αγγλικά με τον τίτλο “Χωρίς Έξοδο”. Για την Ελλάδα,αν η ζωή γίνει ακόμα πιο αφόρητη, υπάρχει μια έξοδος καταλήγει ο βρετανός αρθρογράφος.
Guardian: "Κρίση χρέους στην Ελλάδα: Ένα υπαρξιακό δράμα που δύσκολα θα έχει καλό τέλος"
Κοινοποιήστε: