Το αγρόκτημα είναι χωρισμένο σε έναν μεγάλο αριθμό μικρών
κομματιών. Υπάρχει ο κήπος του σπιτιού (1 στρέμμα), ο μπαξές του σπιτιού (300 τ.μ.), και κάπου 25 στρέμματα γης σε κομμάτια διασκορπισμένα γύρω από το χωριό Shipka. Το σχέδιο είναι να συγχωνευτούν και να ενωθούν τα γύρω κομμάτια σε ένα μεγάλο κτήμα που θα φυτευτεί πειραματικά με πολυετείς ποικιλίες για μεγαλύτερης κλίμακας επιχειρήσεις.
Ακολουθούμε την προσέγγιση των παλαιότερων – πριν την Αγροτική Επανάσταση – και χρησιμοποιούμε νέες τεχνολογίες για να κάνουμε κάποια πράγματα πιο εύκολα. Για παράδειγμα, χρησιμοποιούμε δεδομένα από δορυφόρο για να υπολογίσουμε τη ροή των νερών και τη ροή των κρύων ανέμων και στη βάση αυτή να αποφασίσουμε τι να φυτέψουμε και πού.
Η κύρια εργασία είναι η μελέτη της πολυκαλλιέργειας, όπου οι εθελοντές βοηθούν στην καταγραφή πληροφοριών και ελέγχουν πώς η συγκεκριμένη προσέγγιση του εγχειρήματος λειτουργεί σε σύγκριση με πιο συμβατικές μεθόδους καλλιέργειας. Υπάρχει επίσης ένα φυτώριο στο οποίο πωλούνται φυτά.
Ο ίδιος ο κήπος φαίνεται να είναι ημι-άγριος και σε αταξία, αλλά πίσω από όλο αυτό υπάρχει πολύ προσεκτικός σχεδιασμός. Εάν δεν είναι “ακατάστατος” τότε κάτι χάνουμε από βιοποικιλότητα, αφού προσπαθούμε να μιμηθούμε τα φυσικά συστήματα. Η ικανότητα της Φύσης να οικοδομεί απίστευτα πολύπλοκα οικοσυστήματα με τα φυτά αυτά έχει μία εξέλιξη χιλιάδων ετών. Εμείς απλά προσπαθούμε να μιμηθούμε αυτή τη διαδικασία, λαμβάνοντας συγχρόνως κάτι μέσα από αυτό: την τροφή μας. Η βιώσιμη γεωργία είναι ένα βήμα μπροστά.
Το αγρόκτημα δεν παράγει τροφή μόνο για μία οικογένεια, αλλά παράγει αρκετά για να τρέφει 10 οικογένειες, οπότε δωρίζουν τροφή σε κοινωνικά παντοπωλεία και παρέχουν προϊόντα σε “καλάθι” (πρακτική όπου τοπικοί παραγωγοί δίνουν έναντι σταθερής αμοιβής προϊόντα σε καταναλωτές, συνήθως σε εβδομαδιαία βάση, χέρι με χέρι χωρίς μεσάζοντες). Επίσης διοργανώνουν ετήσια σεμινάρια αναγεννητικής γεωργίας.
Η αποστολή μας είναι να παράγουμε θρεπτική τροφή σε προσιτή τιμή και συγχρόνως να αυξήσουμε τη βιοποικιλότητα.
Description of the agro-ecological practice
Για τον έλεγχο των ζιζανίων στον μπαξέ, ο Paul χρησιμοποιεί έναν συνδυασμό τεχνικών περμακουλτούρας: ανυψωμένα παρτέρια, εδαφοκάλυψη, κινητό ορνιθώνα (οι κότες σκαλίζουν, λιπαίνουν, και αφαιρούν τα παράσιτα σε διαφορετικό σημείο κάθε φορά, το οποίο μετά σπέρνεται), προσοχή στους χρόνους σποράς για να αποφευχθεί ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα είδη, και χρήση ζεστού κομπόστ. Τα φυτά που καλλιεργούν μαζί είναι οι ντομάτες, οι κολοκύθες, και διάφορες ποικιλίες φασολιών.
Τεχνικές πληροφορίες των βιώσιμων πρακτικών.
Τα ανυψωμένα παρτέρια δημιουργούνται σκάβοντας το χώμα περίπου 15 εκ. στα πλάγια και στοιβάζοντας το χώμα στα παρτέρια – έτσι δημιουργούνται διάδρομοι ανάμεσα στα παρτέρια.
Έχουν εξελίξει το απλό σύστημα της κατασκευής υπερυψωμένων παρτεριών με ένα ειδικό τρακτέρ.
Όταν έρχεται η πρώτη παγωνιά τον Οκτώβριο/Νοέμβριο, αφαιρούν τα φυτά και τα στοιβάζουν στα παρτέρια. Η πρώτη παγωνιά ξεκινά τη διαδικασία αποσύνθεσης (μέσα Οκτωβρίου), και όταν έρχεται το χιόνι προχωρά η αποσύνθεση. Μόνο όταν δεν έχει χιόνι και η θερμοκρασία είναι πολύ χαμηλή δεν υπάρχει δραστηριότητα στο έδαφος.
Ενώ η βλάστηση μειώνεται, φέρνουν τις κότες, οι οποίες τρώνε όλα τα αυγά των σαλιγκαριών, τα ζιζάνια, και τους σπόρους των ζιζανίων. Όταν τελειώσουν οι κότες, το χώμα αερίζεται με την πηρούνα.
Τον Νοέμβριο φυτεύουν σκόρδο, το οποίο εκλύει θειάφι στο έδαφος και απωθεί κάποια είδη νηματωδών. Έχει επίσης αντιμυκητιακή δράση. Όταν το νερό διαπερνά το έδαφος τον χειμώνα, το σκόρδο συγκρατεί τα θρεπτικά στοιχεία (τα εμποδίζει να φύγουν με το νερό) και αποτελεί καλή τροφή επειδή είναι ανθεκτικό στο κρύο.
Όταν βγαίνει το σκόρδο την άνοιξη, ξαναφέρνουν τις κότες για 2-3 μέρες σε κάθε παρτέρι διαδοχικά, για ένα μικρό καθάρισμα.
Όταν φεύγουν οι κότες, αερίζουν το έδαφος με την πηρούνα αλλά δεν το αναποδογυρίζουν. Προσθέτουν κομπόστ, 20 λίτρα ανά μέτρο, και μετά βάζουν μία παχιά στρώση άχυρο.
Μετά σπέρνουν και φυτεύουν (ανάλογα με τα φυτά, π.χ. οι ντομάτες μπαίνουν τον Απρίλιο) κάνοντας μικρές φωλίτσες μέσα στο άχυρο. Τα φασόλια σπέρνονται κατευθείαν στη γη, όπως και οι κολοκύθες.
Εάν υπάρχουν ζιζάνια στις άκρες, χρησιμοποιούν τη μηχανή του γκαζόν. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερα το καλοκαίρι γιατί δεν αναπτύσσονται πολύ, αλλά την άνοιξη χρειάζεται μία φορά την εβδομάδα. Κόβουν τα αγριόχορτα πριν σποριάσουν και βάζουν τα κομμένα επάνω στα παρτέρια, οπότε ουσιαστικά τα ζιζάνια – που είναι οργανική ύλη – μετατρέπονται σε πόρο.
Εάν υπάρχει πολύ υλικό από αγριόχορτα κάνουν ένα σωρό ζεστού κομπόστ (που η θερμοκρασία του ανεβαίνει στους 50-60 βαθμούς). Η θερμοκρασία καταστρέφει όλους τους σπόρους και τα παθογόνα, και έτσι το τελικό προϊόν είναι ένα πυκνό υλικό που μετά απλώνεται στον κήπο.
Οικονομικές πληροφορίες για τις πρακτικές: τι κοστίζουν, τι οφέλη έχουν.
Από τον Ιούνιο ως τον Σεπτέμβριο του 2016 συγκομίστηκαν 80 κιλά ντομάτες από ένα στρέμμα οικιακού μπαξέ. Το 2015 συγκομίστηκαν 108 κιλά.
Τα αποτελέσματα της μελέτης του 2015 ήταν τα εξής: κατά τη διάρκεια της μελέτης, μία ομάδα 4 ανθρώπων με ελάχιστη έως καθόλου καλλιεργητική εμπειρία δημιούργησαν τον χώρο του μπαξέ, πολλαπλασίασαν, φρόντισαν και συγκόμισαν πάνω από 800 φυτά και παρήγαγαν 358 κιλά τροφής, με αγοραστική αξία περίπου €5.125. Τα λειτουργικά έξοδα του μπαξέ υπολογίστηκαν περίπου σε €325 και το κόστος του κεφαλαίου (που δαπανήθηκε άπαξ και κατανέμεται σε 4 χρόνια, αφού πρόκειται για πολυετή μελέτη) ήταν περίπου €472. Ο χρόνος που χρειάστηκε όλο αυτό για να επιτευχθεί ήταν 152 ώρες κατανεμημένες μέσα σε ένα εξάμηνο. Η απόδοση ανά τετραγωνικό μέτρο ήταν 1,4 κιλά.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://balkanecologyproject.blogspot.bg/2015/12/the-polyculture-market-garden-study.html
Κοινοποιήστε: