Όχι στην καταστροφή του Κολοβρέχτη – Ο υγροβιότοπος είναι πηγή ζωής

Ο υγροβιότοπος Λιβάδι (Κολοβρέχτης) βρίσκεται στα σύνορα των δήμων Μεσσαπίων-Διρφύων και Χαλκιδέων και αποτελεί ένα οικοσύστημα μεγάλης φυσικής και οικολογικής αξίας. Έχει κηρυχτεί προστατευόμενη περιοχή με Προεδρικό Διάταγμα (ΦΕΚ. 642 ΙΔ 19-10-1989) και προστατεύεται από διεθνείς συνθήκες (Ramsar-Βέρνης) τις οποίες έχει υπογράψει και δεσμεύουν το ελληνικό κράτος. Όμως, στην πραγματικότητα αντί να προστατεύεται, ο υγροβιότοπος υποβαθμίζεται, λεηλατείται και καταστρέφεται συνειδητά: από τις φωτιές που μπαίνουν στους καλαμιώνες με στόχο την καταπάτηση του χώρου και την επέκταση των γεωργικών καλλιεργειών, από τα βιομηχανικά απόβλητα που ρέουν από γειτονικές επιχειρήσεις, τις απορρίψεις σκουπιδιών και μπάζων, τα αστικά λύματα, τις παράνομες εκχερσώσεις και επιχωματώσεις με στόχο την καταπάτηση, την παράνομη κατασκευή καναλιών απορροής, τα φυτοφάρμακα και τα αγροτοκτηνοτροφικά απόβλητα, το παράνομο κυνήγι και την παράνομη βοσκή ζώων, την κίνηση τροχοφόρων και το παράνομο στρώσιμο δρόμων. Όλα αυτά πάντα με τη συνένοχη παντελή αδιαφορία των υποτιθέμενων υπεύθυνων αρχών.

Διαχρονικά στον υγροβιότοπο ζούσαν ή διαχείμαζαν πολλά πουλιά (ερωδιοί, χαλκόκοτες, γλαρόνια, πρασινοκέφαλες πάπιες, γερακίνες, ασημόγλαροι και καστανοκέφαλοι γλάροι, καλημάνες κ.α) αφού αποτελεί ένα σημαντικό πέρασμα υδρόβιων πτηνών μερικά από τα οποία είναι πολύ σπάνια, όπως οι καλημάνες. Στο παρελθόν έχουν καταμετρηθεί 49 προστατευόμενα είδη πουλιών ενώ υπάρχουν και δεκάδες άλλα μεταναστευτικά και μη.

Σήμερα, θεωρείται ότι οι ανθρώπινες παρεμβάσεις μειώνουν τραγικά τους πληθυσμούς των πουλιών. Οι καταπατητές συνεχίζουν ανενόχλητοι την καταστροφή με εμπρησμούς και άλλες παρεμβάσεις ενώ οι αρμόδιες υπηρεσίες του Κράτους κάνουν εδώ και δεκαετίες τα στραβά μάτια. Η ‘’Ομάδα Πολιτών για τη Διάσωση του Υγροτόπου του Κολοβρέχτη’’ καταγγέλλει: τον τελευταίο καιρό με αλλεπάλληλες φωτιές-εμπρησμούς, οι επίδοξοι διεκδικητές και καταπατητές του υγροτόπου προσπαθούν να δημιουργήσουν το έδαφος για να εισβάλουν περισσότερο μέσα στον πυρήνα του υδροβιοτόπου. Επιπλέον και αμέσως μετά τις πρόσφατες πυρκαγιές του Δεκεμβρίου ένα καμένο κομμάτι έχει ήδη μπαζωθεί από κάποιους διεκδικητές, ενώ εντός της ζώνης Α’ του υδροβιότοπου βρίσκεται εγκατεστημένη μπουλντόζα η οποία προχωρά σε εργασίες διαμόρφωσης.΄

Οι εμπρησμοί όμως δεν είναι κάτι που συμβαίνει τελευταία, είναι η πάγια εγκληματική τακτική των καταπατητών εδώ και πολλά χρόνια, οι οποίοι, με την ανοχή πάντα των αρμόδιων υπηρεσιών, σταδιακά καταστρέφουν τον υγροβιότοπο. Ο προηγούμενος εμπρησμός είχε συμβεί στις 20 Φεβρουαρίου του 2014. ‘’Το θέαμα ήταν ανατριχιαστικό. Λίγο πριν νυχτώσει μια τεράστια φωτιά κατέστρεψε μεγάλο τμήμα του πυρήνα του βιότοπου. Τα πουλιά έφυγαν ή κάηκαν. Οι φωλιές τους, τα βατράχια, οι χελώνες κάηκαν’’.