Όταν είδε τι είχε αυτή η γυναίκα στο καλάθι της, πόνεσε η ψυχή του – Λίγα δευτερόλεπτα μετά, είχε πάρει την απόφασή του!

Ήρωες μπορούν να βρεθούν σε κάθε γωνία – ακόμα και στο ταμείο. Ο συγγραφέας Dirk-Olver Lange θέλει απλά να πάει στο μαγαζί γιατί έχει ξεμείνει από καφέ. Αλλά θα θυμάται για καιρό αυτό που συνέβη.

Ανέβασε την ιστορία του στο Facebook:  

Το κείμενο λέει:

Σήμερα στο supermarket:

Ήθελα απλά να αγοράσω λίγο καφέ γιατί είχα ξεχάσει να πάρω. Στο ταμείο υπήρχε μία μεγαλύτερη γυναίκα μπροστά μου. Καλοντυμένη, αλλά είχε εμφανή σημάδια κούρασης από τα χρόνια στο πρόσωπό της.

Από τα ψώνια της φαινόταν ότι έμενε μόνη. Ένα ψωμάκι, ένα πακέτο αλλαντικά, ένα μπουκάλι γάλα και μία σοκολάτα.

Όταν ήρθε η ώρα να πληρώσει, η ταμίας της έδωσε το λογαριασμό. «2 Euros 18,» είπε.Η γυναίκα δεν έψαξε για το πορτοφόλι της, αντιθέτως, πήρε από την τσέπη της μία χούφτα ψιλά. Η ταμίας ενοχλήθηκε και οι πελάτες από πίσω μου άρχισαν να εκφράζουν την ανυπομονησία τους.

Η ταμίας μέτρησε τα χρήματα και είδε ότι έλειπαν 51 λεπτά. Η γυναίκα απάντησε ότι δεν είχε άλλα χρήματα. Τότε η ταμίας της είπε ότι έπρεπε να αφήσει κάτι πίσω. Μετά από λίγη σκέψη, η γυναίκα αποφάσισε να αφήσει τη σοκολάτα.

Το περιστατικό μου ράγισε την καρδιά και προσφέρθηκα να πληρώσω εγώ τα χρήματα που λείπαν. Εδωσα στη ταμία 50 ευρώ με την οδηγία να δώσει τα ρέστα στη γυναίκα.Ευτυχώς που κατάλαβε αμέσως και έδωσε τα ρέστα στη γυναίκα λέγοντάς της: «Σας ευχαριστούμε πολύ, όλα τακτοποιήθηκαν.» Πίσω μου, ξαφνικά επικράτησε σιωπή. Ήταν σημαντικό για μένα να μην την ντροπιάσω δίνοντάς της τα λεφτά απευθείας.

Με δάκρυα στα μάτια, η γυναίκα με κοίταξε και μου είπε, » Είσαι καλός άνθρωπος, μπορώ τουλάχιστον να σε αγκαλιάσω;» Της είπα,»Θα το ήθελα πολύ.» Μετά μάζεψε τα ψώνια της και έφυγε από το  supermarket, περιμένοντας πρώτα στη πόρτα να φύγουμε μαζί.

Την ρώτησα αν θα μπορούσε να μου κάνει μία χάρη. Με κοίταξε παραξενεμένη και είπε: » Τι μπορώ να κάνω για σένα;» «Πήγαινε πίσω στο μαγαζί και πάρε ότι ψώνια θες. Τότε θα με έχεις κάνει χαρούμενο.» Φεύγοντας την είδα να ξαναμπαίνει στο μαγαζί. Ένιωσα πολύ όμορφα.

Όταν έφτασα σπίτι, έφτιαξα τον αγαπημένο μου καφέ και σκεφτόμουνα αυτήν τη συνάντηση. Ήμουν ευγνώμον που είδα ξεμείνει από καφέ. Μετατράπηκε σε κάτι πολύ θετικό. Σε ευχαριστώ, άγνωστη γυναίκα.

Τι ωραία μέρα!