Όλγα Δημητρακοπούλου: «Με το γράψιμο ταξιδεύεις όπου λαχταράς»

Η Όλγα Δημητρακοπούλου συστήνεται στο iart.gr και μιλά για την περιπέτεια της γραφής.

Μιλήστε μας για το νέο σας βιβλίο «Έρωτας από γλυκόπιοτο κρασί». Τι σας ώθησε στην συγγραφή του;

Το βιβλίο αυτό το εμπνεύστηκα κυρίως μέσα από προσωπικές μου εμπειρίες σε ταξίδια της Ελλάδος και του εξωτερικού, καθώς κι’ από έρευνα στο διαδίκτυο, γύρω από την οινοποιία. Ο λόγος που έγινε αυτό, είναι γιατί το βιβλίο ξεκινάει μ’ ένα ρομαντικό ειδύλλιο  που εκτυλίσσεται στη Νότια Γαλλία, μεταξύ ενός πλούσιου γόνου μιας οικογένειας αμπελουργών και μιας Ελληνίδας που ασχολείται με το επιχειρείν του τουρισμού στη Σαντορίνη.

Από ότι καταλαβαίνω από τα στοιχεία της υπόθεσης, το βιβλίο μιλά – πέρα από τους χαρακτήρες – και για το κρασί. Είναι έτσι; Κι αν ναι, από που αντλήσατε τις πληροφορίες για όσα περιγράφετε;

Μελέτησα τις οινικές διαδρομές που πραγματοποιούν οι οινοποιοί σε αμπελώνες κυρίως μέσα από το internet, μεταλαμπαδεύοντας την γνώση της καλλιέργειας αμπελιών στον κατάλληλο τόπο, για να έχουν ένα ποιοτικό απόσταγμα. Το κρασί που απολαμβάνουμε στην τελική του μορφή, έχει πολλές διεργασίες που απαιτούνται να υλοποιηθούν, για να φτάσει στο ποτήρι μας και να γευτούμε τα υπέροχα αρώματα του. Από τον Όμηρο, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, τον Πλάτωνα και τον Ξενοφώντα στα «Συμπόσια» έχουμε τις πρώτες ιστορικές αναφορές για ονομαστούς οίνους της αρχαιότητας. Μέχρι και σήμερα η ελληνική οινοποιία βρίσκεται ανάμεσα στις καλλίτερες παραγωγές κρασιού.

Γράφετε μια ιστορία αγάπης. Τι το ιδιαίτερο έχει ο έρωτας που περιγράφετε; Πέρα από το προφανές, με ποια στοιχεία του βιβλίου πιστεύετε πως θα ταυτιστούν οι αναγνώστες του; 

Το «΄Ερωτας από γλυκόπιοτο κρασί» είναι ένα ταξιδιάρικο βιβλίο, ευανάγνωστο, ευχάριστο αλλά ταυτόχρονα και συναρπαστικό, που προσφέρει στον αναγνώστη όμορφες νότες αισιοδοξίας. Νομίζω είναι ότι χρειάζεται ο κόσμος τώρα που υπάρχει αυτή η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, φόβου και ανασφάλειας. Ο κόσμος χρειάζεται να δει τη ζωή λίγο διαφορετικά, πιο ελπιδοφόρα, πιο μαγευτική ίσως και ανατρεπτική, αλλά με μια θετική ματιά. Οι αναγνώστες πιστεύω θα ταυτιστούν με τον έρωτα που ίσως και εκείνοι βίωσαν στα πρώτα νεανικά τους χρόνια με το χτυποκάρδι και την αγωνία της πρώτης γνωριμίας, το πρώτο φιλί, το σκίρτημα και το υπέροχο ξεκίνημα μιας σχέσης.

Ο «Έρωτας» είναι το δεύτερο βιβλίο σας. Πείτε μας λίγα λόγια και για το πρώτο.

Το πρώτο μου βιβλίο το παρθενικό, έχει  τίτλο «Απρόσμενες στιγμές ευτυχίας», νεανικό, φρέσκο, ένα γλέντι στα νιάτα και την καλή ζωή. Εκτυλίσσεται σ’ ένα Ολλανδικό χωριό που μια γεωπόνος, η Σέρυλ, αγοράζει μια αγροικία και ζει μια απλή όμορφη ζωή όπως την είχε ονειρευτεί. Γνωρίζεται μ’ έναν νέο απ’ το Ρότερνταμ πολύ γοητευτικό που την φλερτάρει και εκείνη απλά στην αρχή κολακεύεται. Μια τυχαία γνωριμία του όμως σ’ ένα ξαφνικό ταξίδι του στο Λονδίνο, ανησυχεί την Σέρυλ και τότε καταλαβαίνει πως δεν της είναι καθόλου αδιάφορος αυτός ο άνδρας. Περνάνε από πολλές συμπληγάδες, μέχρι να καταλάβουν και οι δύο πόσο απαραίτητος είναι ο ένας για τον άλλον. Συγχρόνως οι δύο φίλες της Σέρυλ Ανούκ και Οντίν η κάθε μια με ζητούμενο μια ευτυχισμένη ζωή, θα κυνηγήσουν τα όνειρά τους με κάθε κόστος.

Πότε αρχίσατε να γράφετε και γιατί;  

Η επιθυμία μου να γράψω προκύπτει από πολύ παλιά. Κορίτσι 18 χρονών ήμουν όταν κατάλαβα από ένα τυχαίο γεγονός ότι είμαι πολύ περιγραφική και μπορώ να γράψω, όμορφες και συναρπαστικές ιστορίες. Σε μεγαλύτερη ηλικία όταν σταμάτησα να δουλεύω και τα παιδιά μου είχαν μεγαλώσει, ανέσυρα αυτό το νεανικό μου όνειρο και κατάφερα να το κάνω πράξη. Τα βιβλία που διαβάζω συνέχεια και τα ταξίδια μου άνοιξαν τους ορίζοντες για να κάνω κάτι που με εκφράζει και αγαπώ.

Ήταν δύσκολη η περιπέτεια της έκδοσης ενός βιβλίου;  

Είχα στείλει το βιβλίο μου σε γνωστούς εκδοτικούς οίκους, αλλά μου απάντησαν ότι δεν είναι το είδος βιβλίων που εκδίδουν. Δεν απογοητεύτηκα όμως καθόλου, γιατί εγώ πίστευα στο βιβλίο μου. Και πραγματικά κάποια στιγμή είδα ότι οι εκδόσεις Διάνοια ζητούσαν να εκδώσουν βιβλία. Επικοινώνησα αμέσως και αφού διαβάστηκε από τον εκδοτικό οίκο, ο διευθυντής κ. Τσινιάς μου είπε ότι το βιβλίο είναι πολύ αξιόλογο και ότι ήθελε να το εκδώσει.

Ποια νομίζετε πως είναι η θέση του βιβλίου στην Ελλάδα σήμερα;

Τώρα πλέον γράφονται εκατοντάδες βιβλία. Παλιά έβγαινε απ’ ότι έχω ακούσει ένα βιβλίο τον χρόνο. Ο κόσμος γράφει, θέλει να εκφραστεί, να επικοινωνήσει τις ιδέες του, αισθάνεται πιο σίγουρος για τον εαυτό του, αλλά διαβάζουν επίσης για να διευρύνουν τους ορίζοντές τους και να εξελιχθούν. Το internet βοήθησε να είναι εύκολη η πληροφορία σε κάθε τι. Και όπως λέει ο Jamie Paolinetti «οι περιορισμοί ζουν στο μυαλό μας. Εάν δοκιμάσουμε την φαντασία οι πιθανότητες δεν έχουν όρια». Η Ελλάδα συναγωνίζεται το εξωτερικό επάξια και αξιόλογοι συγγραφείς βγαίνουν κάθε χρόνο που δεν υστερούν καθόλου από τους συγγραφείς του εξωτερικού.

Έχετε σκεφτεί ποιο θα είναι το επόμενο βιβλίο σας;

Γράφω ήδη εδώ και 6 μήνες την «Ονειρεμένη ζωή».

Τι προσέφερε σε εσάς η συγγραφή; Θα προτείνατε σε κάποιον να γράψει και αν ναι, γιατί;

Την ελευθερία να εκφράσω και να περιγράψω όλες τις ομορφιές και τις μοναδικές στιγμές της ζωής, όπως έρωτες και υπέροχους προορισμούς. Όταν γράφω ξεφεύγω από την πεζή καθημερινότητα, ζω μια άλλη πραγματικότητα πιο αισιόδοξη, μέσω των ηρώων μου. Το προτείνω ανεπιφύλακτα να γράψει κάποιος, γιατί δεν υπάρχει πιο όμορφο και συγχρόνως πιο δύσκολο ταξίδι από το να αποτυπώσεις τις σκέψεις σου σε μια κόλλα χαρτί. Μπορείς έτσι να ταξιδέψεις όπου λαχταράς νοερά, χωρίς αποσκευές και ταλαιπωρίες. Επίσης οι άνθρωποι που δυσκολεύονται στην ζωή τους, αν γράψουν θα ελαφρώσει η ψυχή τους.

Το Διαβάσαμε Όλγα Δημητρακοπούλου: «Με το γράψιμο ταξιδεύεις όπου λαχταράς»