Ερμηνεία : Θοδωρής Μέρμηγκας και Ασπασία Στρατηγού!
Τα κάλαντα πήραν το όνομα τους από τις καλένδες της Ρωμαϊκής εποχής, που σημαίνει οι πρώτες μέρες του μήνα. Ήταν, δηλαδή, τραγούδια που τα έλεγαν στην αρχή του μήνα. Ως έθιμο όμως είναι παλαιότερο, καθώς έχουν βρεθεί αρχαία γραπτά από την εποχή του Ομήρου, που συνδέονται με τα κάλαντα. Αργότερα, στο Βυζάντιο τα κάλαντα διατηρήθηκαν και αφομοιώθηκαν από τον Χριστιανισμό.
Τα κάλαντα τραγουδιούνται από μικρά παιδιά, αλλά και από ενήλικες, την παραμονή. Ξεκινούν με έναν χαιρετισμό προς τους νοικοκύρηδες, που άνοιξαν την πόρτα τους, στη συνέχεια αναγγέλλουν τη μεγάλη χριστιανική γιορτή, που έρχεται, και καταλήγουν σε ευχές για υγεία, χαρά, καλή σοδειά κλπ. Στην ελληνική παράδοση υπάρχουν πάνω από τριάντα διαφορετικές παραλλαγές, πχ ποντιακά κάλαντα, κρητικά κάλαντα. Συνήθως, τα παιδιά, που ψάλλουν τα κάλαντα, κρατούν το χαρακτηριστικό τριγωνάκι, αν και παλαιότερα στα νησιά κρατούσαν ένα καραβάκι.
Εκείνο που έχει μείνει αμετάβλητο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα σχετικά με τα κάλαντα είναι το φιλοδώρημα. Σκοπός, δηλαδή, των παιδιών που τα έλεγαν ήταν να πάρουν κάποιο φιλοδώρημα. Σήμερα δίνουμε χρήματα, παλαιότερα όμως η νοικοκυρά κερνούσε τα παιδιά γλυκά, μελομακάρονα ή κουραμπιέδες. Τα κάλαντα είναι από τα λίγα έθιμα που διατηρούνται ζωντανά τόσο στη επαρχία όσο και στις μεγάλες πόλεις.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=2UnsQGqHT28]
Κοινοποιήστε: