Ενσαρκώνεις την Αλεπού, στο αγαπημένο παραμύθι του Μικρού Πρίγκιπα. Ο χαρακτήρας της εξελίσσεται κατά τη διάρκεια της ιστορίας. Πως αντιλαμβάνεσαι την πορεία της αυτή;
Η αλεπού είναι πλάσμα γεμάτο αντιθέσεις! Η φύση της είναι άγρια, αλλά ποθεί να εμπιστευθεί, να αγαπήσει, να εξημερωθεί. Όταν συναντά τον μικρό πρίγκιπα, πρώτη της αντίδραση είναι να κρυφτεί, άλλωστε δεν έχει και την καλύτερη γνώμη για τους ανθρώπους που ‘έχουν τουφέκια και κυνηγούν’. Στο κάλεσμά του για παιχνίδι, εξηγεί ότι δεν μπορεί να παίξει μαζί του γιατί δεν τον ξέρει, δεν είναι φίλος της ,δεν την έχει εξημερώσει για να μπορούν να παίζουνε μαζί!. ’’Εξημερώνω; τί θα πει εξημερώνω;’ Έτσι ξεκινά η ουσιαστική γνωριμία τους. Ο μικρός πρίγκιπας ακούει τα σοφά λόγια της αγαπησιάρας Αλεπούς και μαγεύεται! Καταλαβαίνει την αξία που έχει η φιλία, αντιλαμβάνεται την ομορφιά που δίνει στη ζωή μας το να νιώθεις μοναδικός για κάποιο άλλο πλάσμα. Η αγάπη δίνει δύναμη και καταργεί τον φόβο! Ο χρόνος που αφιερώνεις στην σχέση, καθώς και η υπομονή και η συνέπεια, δίνουν φως στο ‘’μαζί’’ και είναι εγγύηση για μια ονειρεμένη διαδρομή που οδηγεί στην καρδιά. Η πεμπτουσία της ζωής βρίσκεται στα λόγια της Αλεπουδίτσας μου, και συγκινούμαι όταν επικοινωνώ αυτή την αλήθεια μέσα από την παράσταση μας!
Στο έργο, έχεις αναλάβει επίσης τη σκηνοθεσία, μαζί με την Κάρμεν Ρουγγέρη, τα σκηνικά και τα κοστούμια. Πως τα κατάφερες όλα;
Το μυστικό όταν έχω μπροστά μου αυτή την ευθύνη, του συνδυασμού τόσων δημιουργικών ρόλων μαζί, είναι ο ενθουσιασμός αλλά και η οργάνωση. Τίποτα δεν ‘τυχαίνει’. Πετυχαίνει επειδή χαίρομαι να οραματίζομαι, να σχεδιάζω, να πειραματίζομαι ,να αποτυγχάνω, να ξαναπροσπαθώ! Το συγκεκριμένο έργο, το δούλεψα εικαστικά με αφορμή το βιβλίο, με τη ματιά της Κάρμεν Ρουγγέρη, και τη δική μου, εικαστική οπτική. Η εικονογράφηση του γεννήθηκε κατά την διάρκεια του δεύτερου εγκλεισμού μας στο σπίτι κατά την πανδημία και μπορώ με σιγουριά να πω ότι ο Μικρός Πρίγκιπας ήταν για μένα ο μικρός μου σωτήρας! Τα χρώματα και οι ιδιαίτεροι χαρακτήρες στάθηκαν πηγή έμπνευσης και λύτρωσης σε αυτή την αβέβαιη και ανασφαλή, για όλη την ανθρωπότητα, περίοδο. Με αυτά τα ελπιδοφόρα σχέδια ‘’ντύσαμε ‘’την παράσταση που παρουσιάζουμε στο Ίδρυμα ‘Μιχάλης Κακογιάννης’. Οι προβολές μας ταξιδεύουν στην έρημο, όπου ο μικρός μας ταξιδιώτης συναντά τον πιλότο, αλλά και στο αχανές σύμπαν, όπου γνωρίζουμε μαζί του τους μοναδικούς ανθρώπινους τύπους, θρονιασμένους τον καθένα στον πλανήτη του. Άλλο ένα μυστικό που συντελεί στην επιτυχία του εγχειρήματος είναι οι ταιριαστοί συνεργάτες! Η Κάρμεν κι εγώ, με συνοδοιπόρο τον Πέτρο Γάλλια, τον Στέφανο Κορκολή, τον Ανδρέα Κουλουμπή, την Ηλέκτρα Θεολόγη ,τον Αντώνη Δελαπόρτα, και βέβαια τους υπέροχους ηθοποιούς Νεκτάριο Φαρμάκη, Αυγουστίνο Ρεμούνδο, Γιάννη Νικολάου, Κωνσταντίνα Λιναρδάτου και Δημήτρη Τσολάκη, δώσαμε τον καλύτερο μας εαυτό και καταθέτουμε την ψυχούλα μας σε αυτό το μαγικό έργο, κάθε Κυριακή στις 11.00 και στις 14.00. Η συνύπαρξη μας, αναζωογονητική!
Έχεις πει ότι το παιδικό θέατρο είναι ‘ελπίδα’. Γιατί;
Το θέατρο για τα παιδιά, δίνει την αφορμή να δημιουργούμε και να ανακαλύπτουμε τρόπους επικοινωνίας με τη νέα γενιά. Είναι η ελπίδα, επειδή τα ηθικά μηνύματα , οι διαχρονικές ανθρώπινες αξίες, οι ομορφιές της ζωής, θέλουμε και φωτίζονται μέσα από τις παραστάσεις μας! Η ’’Παιδική σκηνή Κάρμεν Ρουγγέρη’’ και όλοι εμείς, μαζί, δεκαετίες τώρα, έχουμε αυτή την αποστολή. Αληθινά πιστεύω ότι μέσα από την τέχνη εμπνέουμε και διαμορφώνουμε συνειδήσεις! Με γοητεύει η καλαισθησία, τα άπειρα ερεθίσματα που προσφέρει μια φροντισμένη παράσταση που έχει γίνει με σεβασμό και ευθύνη. Κι εκεί βρίσκω και την διαφορά που υπάρχει, με το θέατρο που απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες. Υπάρχει μεγαλύτερη ευθύνη όταν φτιάχνουμε ‘’θεατρικές ονειροφαντασίες’’ για τα παιδιά! Χρειάζεται μελέτη, γνώση, αισιοδοξία και πίστη, τίποτα δεν γίνεται αβασάνιστα αφού τελικοί αποδέκτες είναι αγνές ψυχές και όχι εκπαιδευμένοι θεατές.
Έχεις τελειώσει τη Σχολή Καλών Τεχνών, είσαι ηθοποιός, σκηνοθέτης, ενδυματολόγος, σκηνογράφος και συγγραφέας. Τι ήταν αυτό που σε ώθησε σε όλα αυτά; Τι θεωρείς πως κέρδισες μέχρι τώρα;
Ήταν ένα παιχνίδι που ήρθε στην ζωή μου από την εφηβεία. Μέσα από την θεατρική συντροφιά του Δήμου Νέας Σμύρνης, ανακάλυψα την ευτυχία της δημιουργίας. Μέσα από την παρέα, τους πρώτους αθώους έρωτες, τις φιλίες! Ήταν και γόνιμο το έδαφος, αφού οι γονείς μου -καλλιτέχνες και οι δυο-εργαζόντουσαν αδιάλειπτα πάνω στις τέχνες τους…. Συνάντησα και την καθηγήτρια μου στα Καλλιτεχνικά, την Ρένα Ανούση -Ηλία που με ενθάρρυνε μέσα από το παράδειγμα της για χρόνια! Ευτυχισμένες συγκυρίες που με σημάδεψαν και ευγνωμονώ για την μέχρι τώρα πορεία μου! Έχω κερδίσει μια καθημερινότητα γεμάτη φως, αφού έχω κάνει επάγγελμα τα εφηβικά μου παιχνίδια, με μια διάθεση διαρκούς ανάπτυξης και εξέλιξης, παντού.
Ακολουθεί η αναπόφευκτη ερώτηση: Συνεργάζεσαι με τη μητέρα σου. Πως αντιμετωπίζετε τις δυσκολίες που προκύπτουν στη μεταξύ σας σχέση, επαγγελματική και προσωπική;
Όταν συνεργάζομαι με ανθρώπους που αγαπώ υπερβαίνω τις δυσκολίες .Όταν συνδημιουργώ με ανθρώπους που λατρεύω (βλ. μαμά μου) ο αλληλοσεβασμός και η εμπιστοσύνη ανεβάζουν τον πήχη όλο και ψηλότερα και με παρακινούν να ανασύρω δυνάμεις που δεν ήξερα ότι κατέχω.
Ποιό νομίζεις πως είναι το σημαντικότερο μήνυμα του Μικρού Πρίγκιπα σήμερα; Πως μπορούμε κι εμείς και τα παιδιά να το κάνουμε πράξη;
Ο Μικρός πρίγκιπας ταξιδεύει. Ο Μικρός πρίγκιπας συναντά! Αναγνωρίζει, γοητεύεται κι απογοητεύεται, εκπλήσσεται, μαθαίνει, αφοσιώνεται, τολμάει, κάνει φίλους, αγαπά. Ο Μικρός πρίγκιπας ζει μέσα στην ψυχή μας για αυτό και μιλά στην καρδιά όλων μας, και πάντα μας συγκινεί βαθειά.
Το Διαβάσαμε Χριστίνα Κουλουμπή – “Η αγάπη δίνει δύναμη”
Κοινοποιήστε: