Είναι εύκολο να κάνεις κριτική, να καταδικάζεις και να απορρίπτεις αλλά δύσκολο είναι να μπορείς να γράφεις λύσεις και να προτείνεις. Σήμερα σε αυτή την χώρα έχουμε γεμίσει κριτικούς αλλά μας λείπουν οι άνθρωποι που θα προτείνουν διέξοδο στα αδιέξοδα, με συνέπεια να συνεχίζεται ο «χορός του τρόμου» και της εξόντωσης της ελληνικής κοινωνίας. Οι στιγμές είναι ως συνήθως κρίσιμες όπως ήταν και είναι τα τελευταία χρόνια, αλλά κάπου το πηγάδι έχει πια στερέψει και μετά από τον πάτο δεν υπάρχει τίποτα.
Στην κατάσταση που έχει περιέλθει σήμερα η χώρα και οι ατέλειωτες διαπραγματεύσεις με τους δανειστές της που έχουν το μαχαίρι και το πεπόνι και δεν φαίνεται να έχουν διάθεση να τα παραδώσουν, τρεις είναι οι λύσεις που μπορούμε να επιλέξουμε.
Η πρώτη λύση είναι να υπάρξει συμβιβασμός για άλλη μια φορά με τους δανειστές, φυσικά σε βάρος της χώρας και του λαού. Δηλαδή αποδεχτούμε την εθνική μας αυτοκτονία για να… «επιβιώσουμε». Δηλαδή να γίνουμε και επίσημα μια χώρα αποικία να τεθούμε και φανερά υπό διεθνή κατοχή και να αφήσουμε τα πάντα στους άλλους καταργώντας τους εαυτούς μας. Το πιο θλιβερό είναι πως υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που φλερτάρουν με αυτή την λύση γιατί ιδιοτελώς το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να διασφαλίσουν τα ατομικά τους συμφέροντα.
Η δεύτερη λύση είναι να αποδεχτούν και να αποδεχτούμε αναγκαστικά ότι παραμένουμε στο Ευρώ αλλά σταματά η οικονομική επιτήρηση και βάζουμε μόνοι μας οικονομικό πρόγραμμα για να επέλθει ανάπτυξη. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε επιτέλους να ανταποκριθούμε στις δανειακές μας υποχρεώσεις χωρίς νέα δάνεια γιατί με τα συνεχιζόμενα προγράμματα τους δεν θα πάρουν ποτέ πίσω τα χρήματα τους. Σε αυτή την λύση θα σταματήσουμε για ένα μεγάλο διάστημα να πληρώνουμε δόσεις και χρεολυσία αλλά θα αποδεχτούμε να εφαρμόσουμε τις διαθρωτικές μεταρρυθμίσεις τους, αρκεί να μην πλήττονται τα εθνικά δίκαια.
Τέλος είναι και η τρίτη λύση που μάλλον θα έπρεπε να την εφαρμόσουμε από την αρχή. Αναγκαστική έξοδος από το Ευρώ και εφαρμογή εθνικού νομίσματος. Όσο και αν αυτό ακούγεται παράδοξο, είναι η λύση που φοβούνται περισσότερο αυτοί εκεί στο Βερολίνο, Παρίσι, Λονδίνο και αλλού. Μια δεδομένη επιτυχία αυτής της λύσης και μια εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη που θα ακολουθήσει, θα είναι η αναπόφευκτη αρχή του τέλους για το ίδιο το Ευρώ, καθώς οι άλλες χώρες θα συνωστίζονται να την ακολουθήσουν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει μέλλον και θα καταρρεύσει ούτως ή άλλως καθώς εκεί τη οδήγησαν σκόπιμα ή μη, οι άφρονες πολιτικοί της. Είναι εγκληματικό αλλά και προδοτικό κάποιες αδιόρθωτες πολιτικές δυνάμεις να θέλουν να είμαστε κολλημένοι πάση θυσία σε ένα πλοίο που βουλιάζει.
Η θα γίνει αρχή από την Ελλάδα, ή από την Μεγάλη Βρετανία η από αλλού. Εμείς έχουμε το στρατηγικό πλεονέκτημα και αυτό θα πρέπει να το χειριστούμε σαν το μεγαλύτερο όπλο μας με αποφασιστικότητα και σύνεση. Έχουμε και το πνευματικό πλεονέκτημα που πολλοί το λοιδορούν, αλλά αν το συνειδητοποιήσουμε η αξία του είναι τεράστια. Η ιστορία μας το έχει δείξει πολλές φορές στο παρελθόν.
Το αμείλικτο ερώτημα για όλους μας είναι, θέλουμε ή όχι να επιβιώσουμε σαν έθνος, σαν λαός, σαν κοινωνία και σαν ελληνορθόδοξη ταυτότητα όπως επιβιώσαμε επί τόσους αιώνες;
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
nikosxeiladakis.grΤρεις είναι οι δρόμοι!
Κοινοποιήστε: