Θέλω βοήθεια να γεμίσω άσπρες κόλλες
χρειάζομαι την δύναμη ενός βοριά
να ανακατέψει μου τις λέξεις με τα νοήματα
μια άγρια θάλασσα χρειάζομαι
να βυθιστώ σε μελανένιο ένα άγνωστο βυθό
να χτυπηθώ με φθόγγους κύματα
σε καταιγίδα από φωνήεντα
χρειάζομαι πτώσεις απογειώσεις αιωρήσεις
σε γαλάζιο ουρανό γεμάτο από στίγματα
δασείες κόμματα τελείες και απαρέμφατα
χρειάζομαι μια διψασμένη γη
για να δεχθεί βροχή τα ποιήματα
θέλω βοήθεια για να γεμίσω
με καρτερία συγκατάνευση κι αγάπη
όλων των ζωντανών τα μνήματα
σε Άγια Τράπεζα χωρίς να την διαβώ
το χέρι μου ν’ απλώσω
την πένα να προσφέρω
για να καθαγιαστεί και άνοιξη να γιομίσει
αυτός ο όμοιός μου τόπος
και έπειτα πάλι στην ίδια αυτή ζωή
να ξαναβγώ στον τόπο αυτόν
που τρέχουν και γελούν μικρά παιδιά
στις ρόδινες ανοιχτές παλάμες τους
στο σώμα μου να εναποθέσουν
και με το διψασμένο βλέμμα τους
τα χάρτινα λευκά οστά μου να γιατρέψουν.
Κοινοποιήστε: