Το Βιετνάμ απαιτεί η Monsanto να καταβάλει αποζημίωση για τα θύματα του Agent Orange

Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ από το από το 1961 έως το 1971, η Monsanto παρήγαγε 12 εκατομμύρια γαλόνια Agent Orange, μαζί με άλλα χημικά πολέμου για τον αμερικανικό στρατό. Κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, μια περιοχή περίπου το ¼ του Βιετνάμ μολύνθηκε από τα χημικά και καταστράφηκε το φυσικό περιβάλλον της. Επιπλέον, πάνω από 3 εκατομμύρια Βιετναμέζοι εκτέθηκαν στη χημική ουσία και στο παραπροϊόν της, τη διοξίνη. Η διοξίνη, ένα εξαιρετικά τοξικό στοιχείο του Agent Orange, έχει συνδεθεί με σημαντικά προβλήματα υγείας, όπως γενετικές ανωμαλίες, καρκίνους και άλλες θανατηφόρες ασθένειες. Εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να υποφέρουν μέχρι σήμερα, καθώς οι παραμορφώσεις και ανωμαλίες που μεταδόθηκαν γενετικά και στους απογόνους των εκτεθειμένων θυμάτων, συμπεριλαμβανομένων των βιετναμέζικων αλλά και των αμερικανικών δυνάμεων. Η χρήση του Agent Orange ήταν μια πειραματική μορφή χημικού και βιολογικού πολέμου, που σχεδιάστηκε για να αποκολλήσει το φύλλωμα και να καταστρέψει την κάλυψη της ζούγκλας .

Η Monsanto υποστήριξε ότι : “Η Αμερικανική κυβέρνηση έθεσε τις προδιαγραφές για την κατασκευή του Agent Orange και ότι παρήχθη και χρησιμοποιήθηκε από την Αμερικανική κυβέρνηση. “Η Monsanto ιδρύθηκε το 1901 στο Σεντ Λούις του Μιζούρι. Τον Ιούνιο αποκτήθηκε από την Bayer AG.

Το Agent Orange ήταν ένα μείγμα ζιζανιοκτόνων που παρασκευάστηκε πολύ πριν δημιουργηθεί το Roundup. Περιείχε 2,4-D και 2,4-5-Τ, και τα δυο επιλεκτικά ζιζανιοκτόνα πλατύφυλλων (με άλλα λόγια, τα μονοκοτυλήδονα φυτά όπως το ρύζι ή το κριθάρι δεν επηρεάζονται από αυτό, αλλά τα φυτά με φύλλα που παρουσιάζουν αμφίπλευρη συμμετρία, όπως είναι τα δέντρα και τα αμπέλια καίγονται) Ο στόχος της χρήσης του Agent Orange ήταν να βοηθήσει τα βομβαρδιστικά να αναζητήσουν δρόμους στη ζούγκλα και να εξαλείψουν το φυτικό πράσινο που θα μπορούσαν να κρυφτούν οι ελεύθεροι σκοπευτές, χωρίς να βλάψουν τα σιτηρά. Το Roundup δεν είναι επιλεκτικό και σκοτώνει κάθε φυτό που έρχεται σε επαφή, δεδομένης της επαρκούς ποσότητας. Το 2,4-D εξακολουθεί να χρησιμοποιείται, αλλά το 2,4-5T απαγορεύτηκε στη δεκαετία του ’70.

Το Roundup παρεμβαίνει στην ικανότητα του φυτού να συνθέτει ένα κρίσιμο ένζυμο. Δεν υπάρχει όμως ένζυμο ανάλογο στη βιολογία των θηλαστικών. δεν συνθέτουμε ούτε χρησιμοποιούμε αυτό το ένζυμο. Τα φυτά “Roundup-Ready” απλώς παράγουν περισσότερο από αυτό το ένζυμο από τα υπόλοιπα, και έτσι μπορούν να το αντέξουν.