Τι είναι τελικά αυτή η ασύμμετρη απειλή, όρος που χρησιμοποιείται για να απεκδυθεί των ευθυνών του, ο υπαίτιος μια ζημιογόνου καταστάσεως;
Ο όρος “ασύμμετρη απειλή” μπήκε εμφαντικά στο λεξιλόγιό μας το 2007, από τον υπουργό Βύρωνα Πολύδωρα, χωρίς να επεξηγηθεί η έννοιά του, αλλά και με τα ειρωνικά σχόλια της αντιπολίτευσης.
Ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας, λησμόνησε τι έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ επ’ αυτού το 2007, σε δελτίου Τύπου, και αβίαστα χρησιμοποίησε τον όρο, “ασύμμετρο φαινόμενο”, αντιμετωπίζοντας τώρα και σχόλια για την ανακολουθία του. Είχε δηλώσει τότε ο ΣΥΡΙΖΑ σε δελτίο Τύπου:
«Την ώρα που εκατοντάδες συμπολίτες μας δίνουν μάχη για τη ζωή τους αβοήθητοι, καλό θα ήταν οι κυβερνητικοί παράγοντες αντί να σχεδιάζουν την επικοινωνιακή άμυνα της κυβέρνησης ανακαλύπτοντας “ασύμμετρες απειλές” και αόρατους εχθρούς, να ασχολούνται με την αντιμετώπιση της καταστροφής»,
τόνιζαν τότε από τον ΣΥΡΙΖΑ και πρόσθεταν:
«Η μόνη προφανής ασυμμετρία αυτή τη στιγμή είναι η ανικανότητα της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τον εφιάλτη από τη μια και οι εξαιρετικές της επιδόσεις σε επικοινωνιακά ευρήματα από την άλλη».
Ο πρωθυπουργός θα ζητήσει συγγνώμη από τον Πολύδωρα, όταν το 2007 τον ειρωνευόταν, και κατηγορούσε την τότε κυβέρνηση για ανικανότητα, που κρύβεται πίσω από τις ασύμμετρες απειλές; [Τι ωραία τελικά ήταν όταν οι ΣΥΡΙΖΑίοι βρίσκονταν στην αντιπολίτευση… Πάντα εύκολοι στις κατηγορίες. Να τώρα, που τα βρίσκουν μπροστά τους].
Τι είναι τελικά αυτή η ασύμμετρη απειλή, όρος που χρησιμοποιείται για να απεκδυθεί των ευθυνών του, ο υπαίτιος μια ζημιογόνου καταστάσεως; Η πρωτογενής κλασική αντίληψη στην βιβλιογραφία είναι ότι υπάρχει ασύμμετρη απειλή, όταν υπάρχει ασυμμετρία μέσων που χρησιμοποιούνται και αποτελεσμάτων που προκαλούνται.
Θα μπορούσε να πει κάποιος, ότι ασύμμετρο είναι το φαινόμενο όταν με ένα κουτί σπίρτα προκαλεί κάποιος πυρκαγιά στο δάσος, ενώ είναι συμμετρικό -δηλαδή αναμενόμενο, προβλέψιμο- όταν η πυρκαγιά προκληθεί από βολές πυροβολικού ή από αεροπορικό βομβαρδισμό.
Υπό αυτήν την έννοια, ασύμμετρο ίσως ήταν το φαινόμενο όταν Αριστεροί διαδηλωτές πέταξαν στην Μαρφίν μια μολότοφ και σκότωσαν τρεις ανύποπτους πολίτες και ένα έμβρυο [χωρίς, περιέργως, να τιμωρηθεί κάποιος, την ώρα που οι Υπηρεσίες είναι σε θέση ακόμη και από τον σωματότυπο, να γνωρίζουν ποιος κρύβεται πίσω από την κουκούλα].
Ο καθηγητής Παναγιώτης Ήφαιστος, είχε γράψει τότε -το 2007- με αφορμή τον θόρυβο που δημιουργήθηκε:
«Οι ασύμμετρες απειλές είναι διαχρονικό φαινόμενο και στην σύγχρονη εποχή καθημερινό φαινόμενο με δράστες τόσο κρατικούς όσο και μη κρατικούς δρώντες. Λάθος δεν κάνουν αυτοί που επισημαίνουν την ύπαρξη τέτοιων απειλών αλλά όσοι, για κάποιους περίεργους λόγους, καλλιεργούν μια ψευτοσυνείδηση περί ενός αγγελικού κόσμου χωρίς διακρατικές αντιπαραθέσεις, χωρίς μυστικές υπηρεσίες, χωρίς διεθνικούς εγκληματίες, χωρίς αίτια πολέμου και χωρίς έλλειμμα διακρατικής συνεργασίας που θα καθιστούσε τους διεθνείς θεσμούς πιο χρήσιμους και πιο αποτελεσματικούς».
Τι σημαίνουν αυτά; Απλούστατα, ότι δεν απαλλάσσονται των ευθυνών τους οι υπαίτιοι επικαλούμενοι ως δικαιολογία την ασύμμετρη απειλή. Και τούτο διότι, στις ασύμμετρες το κράτος δείχνει, αν είναι κράτος. Και κράτος σημαίνει οργανωμένη κοινωνία. Όλοι αυτοί οι “σπουδαίοι” ακριβοπληρωμένοι κομματικοί, στις ασύμμετρες απειλές θα παρακολουθούν τα γεγονότα μακρόθεν;
Κατά την ημέρα αποκατάστασης της Δημοκρατίας, μας φανέρωσε η πυρκαγιά τι κράτος φτιάξαμε. Την ημέρα κάθε τραγωδίας, ο καθένας απεκδύεται των ευθυνών του. Υποτίθεται ότι καταστρώνονται σχέδια, για να μη ξανασυμβεί η τραγωδία. Κάθε θαύμα κρατά τρεις μέρες λέει ο λαός.
Σύντομα θα εφεύρουν κάποιο θέμα οι προπαγανδιστές, για να ξεχαστεί η ανικανότητα της κυβέρνησης.
voria.grΠηγή Το "ασύμμετρο φαινόμενο" δεν απαλλάσσει την κυβέρνηση από τις ευθύνες
Κοινοποιήστε: