Της τρικυμίας…

Μερικές φορές είναι ακατανόητες οι δηλώσεις του πρώην υπουργού Νίκου Φίλη. Τι είπε για την υπουργοποίηση της κυρίας Παπακώστα; Είναι, λέει, μια…
ιδιαίτερη ευαισθησία [καλέ] και η συμμετοχή της στην κυβέρνηση δυναμώνει την κυβερνητική πλειοψηφία. Σώπα. Επίσης, δεν είναι πολιτικό κόμμα [η εν λόγω κυρία], είναι μια κίνηση πολιτική -κάπως έτσι. Ιδιαίτερη ευαισθησία, λοιπόν, μια κυρία τής [δεν έχει βέβαια σημασία] Δεξιάς, που στομώνει τη φθίνουσα τάση της κυβέρνησης. Δεν του το είχα του κυρίου Φίλη να είναι τόσο… προοπτικός, τόσο ανοιχτόμυαλος -διότι είναι απαραίτητα το ανοιχτό μυαλό και η οξυδέρκεια [η προοπτική] προκειμένου να προβεί κάποιος σε τέτοιου είδους αναλύσεις.

Εντύπωση προκαλεί ότι ξέρει τι λέει -αλλά το λέει. Προσπαθεί πιθανώς να σώσει ό,τι μπορεί να περισωθεί από τις σκόπιμες μεν, άστοχες δε κινήσεις του πρωθυπουργού, βεβιασμένες καθώς φαίνεται, κινούμενες από τον πανικό της απώλειας στις επικείμενες εκλογές. Δεν τον αφήνει στην ησυχία του; Ετσι κι αλλιώς ουδείς ενδιαφέρεται για τις πολιτικές μετακινήσεις στην «κορυφή» της κυβερνητικής πυραμίδας.

Οποιον κι αν φωνάξει, από οποιονδήποτε πολιτικό χώρο [ακούγεται αστείος ο όρος αλλά έχει επικρατήσει στην πολιτική αντιπαράθεση της χώρας], όποιον λοιπόν κι αν καλέσει θεωρώντας ότι θα τον βοηθήσει ο χώρος από τον οποίο προέρχεται τον ίδιο γέλωτα θα προκαλέσει. Ο Ελληνας πρωθυπουργός όμως δεν νοιάζεται αν και ποιοι γελάνε, τον ενδιαφέρει η λυσιτέλεια των κινήσεών του και ώς τούδε έχει αποδειχτεί ότι δεν έχει πέσει έξω. Δεν παίζει με τις αποφάσεις του ο κύριος Τσίπρας [ούτε και το στενό του περιβάλλον].

Ο Νίκος Φίλης ίσως θέλει να αποτελέσει το αριστερό άλλοθι της κυβέρνησης παρότι φάνηκε να στενοχωριέται όταν απεπέμφθη από το υπουργείο του, τότε που τα έβαλε με το ιερατείο και που, βεβαίως, είχε δίκιο. Αλλά πού να βρεθεί το δίκιο τέτοιες δύσκολες για την κυβέρνηση [για τη χώρα] μέρες. Πάντως δεν διστάζει να τα βάλει με το στενό, που είπαμε, περιβάλλον του πρωθυπουργού, με τον Νίκο Παππά για παράδειγμα, με τον οποίο ήρθε σε κόντρα για τη λειτουργία της κρατικής τηλεόρασης. Ο Παππάς δεν φαίνεται να χαμπαριάζει. Οταν ρωτήθηκε λ.χ. τι έχει να απαντήσει στην κριτική Φίλη, μίλησε σχεδόν περιφρονητικά, δεν καταδέχτηκε ο άνθρωπος.

«Δεν θέλω να πω τίποτα για τις δηλώσεις Φίλη, απάντησα στον κ. Μητσοτάκη. Είναι ταυτόσημη η κριτική». Σιγά, άνθρωπέ μου. Τι δηλώνει τέτοιου ύφους απάντηση; Τι άλλο από υπεροψία και αλαζονεία, πασπαλισμένα με ολίγον κυνισμό. Εδώ που τα λέμε, έχει τόσα πολλά στο κεφάλι του, που πρέπει να λύσει το εν λόγω κυβερνητικό στέλεχος. Ας μην έφευγε κι ο Φίλης από την κυβέρνηση, να μίλαγαν τουλάχιστον ισότιμα [ποτέ ισοσθενώς -άλλο το σθένος του καθενός κι άλλο η δύναμη που αρύονται από την πανίσχυρη εξουσία]. Τι ακριβώς θέλει ο κ. Φίλης; Και εναντίον του Παππά και υπέρ της Παπακώστα, κάτι δεν συνάδει. Ας έχει έτσι η κατάσταση: τρικυμιώδης.

Γιώργος Σταματόπουλος