Με επιφάνεια μεγαλύτερη από 3.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πάχος 400 μέτρα, το Α23α είναι το μεγαλύτερο παγόβουνο στον κόσμο
Αφού αποκολλήθηκε από την παγοκρηπίδα Filchner-Ronne στη Δυτική Ανταρκτική το 1986, το παγόβουνο A23a παγιδεύτηκε στον πυθμένα του Ανταρκτικού Ωκεανού.
Η εικόνα, η οποία ελήφθη από έναν από τους δορυφόρους Sentinel-3 του Copernicus στις 12 Δεκεμβρίου 2024 και δόθηκε στη δημοσιότητα αυτή την εβδομάδα από το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Παρακολούθησης του Κλίματος και της Ατμόσφαιρας, δείχνει το παγόβουνο όταν βρισκόταν 400 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του νησιού της Νότιας Γεωργίας.
O συναγερμός για το κινούμενο παγόβουνο είναι πρόσφατος αλλά δεν φαίνεται να είναι ανησυχητικός. Σύμφωνα με τις προβλέψεις θα εγκαταλείψει τελικά τον Νότιο Ωκεανό και θα εισέλθει στον Ατλαντικό όπου θα συναντήσει θερμότερα νερά και πιθανότατα θα κατακερματιστεί σε μικρότερα κομμάτια.
Με επιφάνεια μεγαλύτερη από 3.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πάχος 400 μέτρα (μια έκταση που θα χωρούσε σχεδόν 100 πόλεις του Πόρτο), το Α23α είναι το μεγαλύτερο παγόβουνο στον κόσμο. Το 2023 υπήρχαν επίσης ειδήσεις για το παρασυρόμενο παγόβουνο στην Ανταρκτική.
Το παγόβουνο A23a ονομάστηκε έτσι σύμφωνα με μια λογική χαρακτηρισμού που καθιερώθηκε από την επιστημονική κοινότητα. Το γράμμα αντιστοιχεί σε μια συγκεκριμένη περιοχή στον χάρτη της Ανταρκτικής, ενώ ο αριθμός αναφέρεται σε μια σειρά που ορίζεται από την BAS.
«Το βάθος του παγόβουνου σήμαινε ότι ο πυθμένας του βρισκόταν στον πυθμένα της θάλασσας Weddell, μέρος του Νότιου Ωκεανού, όπου παρέμεινε στατικός για περισσότερα από 30 χρόνια», υπενθύμισε η είδηση, προσθέτοντας ότι αυτό το μεγάλο στρώμα πάγου «άρχισε να κινείται βόρεια το 2020, αλλά από την άνοιξη περιστρέφεται στη θέση του αφού πιάστηκε από μια περιστρεφόμενη στήλη νερού κοντά στα νησιά South Orkney».
«Μας ενδιαφέρει να δούμε αν θα ακολουθήσει την ίδια πορεία με τα άλλα μεγάλα παγόβουνα που έχουν ξεβραστεί στην Ανταρκτική», αναγνώρισε ο Andrew Meijers, διαβεβαιώνοντας ότι οι επιστήμονες του BAS παρακολουθούν αυτή τη διαδρομή του παγόβουνου και «εξετάζουν τον αντίκτυπο των παγόβουνων στα τοπικά οικοσυστήματα αφού περάσουν από αυτά».
Η Laura Taylor, βιογεωχημικός που ήταν μέλος του πληρώματος, φέρεται επίσης να είπε: «Γνωρίζουμε ότι αυτά τα γιγαντιαία παγόβουνα μπορούν να παρέχουν θρεπτικά συστατικά στα νερά που περνούν, δημιουργώντας ακμάζοντα οικοσυστήματα σε περιοχές που διαφορετικά θα ήταν λιγότερο παραγωγικές. Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι η διαφορά που μπορούν να κάνουν ορισμένα παγόβουνα, η κλίμακα και η προέλευσή τους σε αυτή τη διαδικασία».
Η εικόνα που κυκλοφόρησε τώρα από τον Κοπέρνικο επιβεβαιώνει το αργό ταξίδι του τεράστιου μπλοκ πάγου. «Τα ανοικτά δεδομένα του Copernicus είναι το κλειδί για την παρακολούθηση της κίνησης των παγόβουνων στον ωκεανό και για την παρακολούθηση απομακρυσμένων περιβαλλόντων, συμπεριλαμβανομένης της Ανταρκτικής», τονίζει το δελτίο τύπου.
Κοινοποιήστε: