Σταύρος Χαλιαμπάλιας: «Προσπαθώ για το καλύτερο»

Συνέντευξη στην Άννα Παχή

Ο Σταύρος Χαλιαμπάλιας, δυο χρόνια μετά, μιλάει ξανά στο iART και μοιράζεται την πορεία του, τις εμπειρίες του και το παθός του για τη μουσική.

Μίλησέ μας για την καινούρια σου δουλειά αλλά και την συνεργασία σου με την  Smilyana Zaharieva.

Η Smilyana Zaharieva  είναι εκπληκτικός άνθρωπος που έχει αφιερώσει την ζωή της στη μουσική του τόπου της αλλά και στην προσπάθεια, μέσω αυτής, να θεραπεύει συνανθρώπους της. Κατάγεται από τη Φιλιππούπολη της Βουλγαρίας. Είναι πτυχιούχος της Μουσικής Ακαδημίας της Φιλιππούπολης (Plovdif Conservatory of Music) με ειδίκευση στο παραδοσιακό τραγούδι της Ροδόπης. Για αρκετά χρόνια ήταν μέλος της γυναικείας χορωδίας ”Οι μεγάλες φωνές της Βουλγαρίας” με την οποία έδωσε συναυλίες σε Βέλγιο, Γαλλία και Ελβετία. Μας ενώνει το ίδιο πάθος για τη δημιουργία και την τελειότητα. Μοιάζουμε αρκετά στο ηχόχρωμα και στη ρυθμοποιία της παραδοσιακής μας μουσικής, τα κοινά όργανα κι αυτό γιατί η σημερινή νότια Βουλγαρία, ανατολική Ρωμυλία στο παρελθόν και η Θράκη από όπου κατάγομαι εγώ (Ορεστιάδα Έβρου), έχουν συγγενική μουσική παράδοση. Σαφώς υπάρχουν διαφορές, η μουσική κουλτούρα κάθε λαού είναι αποτέλεσμα του ψυχισμού και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του και αφήνει το στίγμα της στη μουσική δημιουργία, με το πέρας των αιώνων. Όπως αντιλαμβάνεστε, η συνεργασία αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική και τιμητική για εμένα,  γιατί  μοιραστήκαμε συναισθήματα, ήχους και εικόνες, ανταλλάξουμε μουσικές απόψεις  και ενώσαμε δημιουργικά δύο μουσικούς κόσμους για ένα αποτέλεσμα που θα τιμά, όχι μόνο εμάς τους δύο αλλά και τις χώρες μας.

Παρουσίασες επίσης Χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν, στη “Σφίγγα”.

Στις 26 Δεκεμβρίου  εγώ και οι μουσικοί μου παρουσιάσαμε ένα πρόγραμμα που ακουμπά σε όλο το εύρος της ελληνικής δισκογραφίας, τιμώντας τους μεγάλους έλληνες δημιουργούς με επιλογές, από τον Απόστολο Καλδάρα και τον Σταύρο Κουγιουμτζή μέχρι τον Χρήστο Νικολόπουλο και τον Άκη Πάνου κι από την παράδοση μέχρι το σήμερα, μέσα από τη δική μου οπτική. Είχαμε μεγάλη επιτυχία και χάρηκα πολύ για αυτό.

Δεν θα προτιμούσες να περάσεις τις γιορτές με την οικογένειά σου;

Είναι αλήθεια πως φέτος δεν κατέστη δυνατό να ανέβω στην Ορεστιάδα για να περάσω τις γιορτινές αυτές ημέρες μαζί με την οικογένεια μου και αυτό ομολογώ πως μου στοιχίζει. Τα Χριστούγεννα άλλωστε είναι  γιορτή συνυφασμένη με την επανασύνδεση της οικογένειας γύρω από το γιορτινό τραπέζι, τη χαρά και την ευτυχία που αυτές οι στιγμές προσφέρουν, σε μια εποχή που οι περισσότερες οικογένειες έχουν πολλά μέλη τους μακριά, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στα πέρατα της οικουμένης. Όμως μέσα στην ατυχία μου στάθηκα τυχερός μιας και οι γονείς μου και ο αδερφός μου ήρθαν  στην Αθήνα για να κάνουμε μαζί Χριστούγεννα!

Ανταποκρίνεται ο κόσμος σε αυτό που προσφέρεις; Πως θα χαρακτήριζες την σχέση σου με το κοινό;

Καθημερινά η πρόκληση και το προσωπικό στοίχημα με τον εαυτό μου είναι να προσπαθώ να αφουγκραστώ τις ανάγκες του κοινού μου και να το ψυχαγωγώ όσο το δυνατόν καλύτερα. Η επαφή με το κοινό είναι αυτό που κάνει έναν καλλιτέχνη να συνεχίζει παρά τις όποιες αντιξοότητες. Είναι η αγάπη που αντλείς , η ενέργεια που σε συνεπαίρνει, η μέθεξη που σε καθηλώνει και σου δίνει τη δύναμη να συνεχίζεις γιατί βλέπεις ότι αυτό που αγαπάς να κάνεις έχει αντίκρισμα σε άλλους ανθρώπους, τους κάνει χαρούμενους και ευτυχισμένους. Αυτή την αμφίδρομη σχέση και το συναίσθημα που δημιουργεί και την χαρακτηρίζει, δεν τα αλλάζω με τίποτε και για κανέναν.

Πέρασαν δυο χρόνια από την τελευταία μας συζήτηση. Τότε είχες πει “κυνηγώ το όνειρο”. Τώρα;

Δεν θα σταματήσω ποτέ να ονειρεύομαι αλλά και να θέτω νέους, πιο προκλητικούς στόχους στη ζωή μου. Πάντοτε επιδιώκω την εξέλιξη μου ως άνθρωπος αλλά και ως καλλιτέχνης.  Αυτό θα με κάνει σίγουρα καλύτερο άνθρωπο όσο δε σαν καλλιτέχνη, θα αφήσω τον κόσμο να το κρίνει. Πάντως, θα προσπαθώ πάντα για το καλύτερο.

Καθώς οι εμπειρίες σου είναι περισσότερες, τι θα έλεγες πως έχεις αποκομίσει;

Απολαμβάνω αυτό το ταξίδι στην ωριμότητα και στη γνώση και εύχομαι να είναι μακρύ, όπως γράφει στην «Ιθάκη» του ο Κ. Καβάφης και να αποκτήσω όσες περισσότερες εμπειρίες γίνεται μέσα από αυτό.  Γνώρισα, έπραξα, έσφαλλα, διόρθωσα και έμαθα αλλά συνεχίζω και να μαθαίνω. Συνεχίζω να πιστεύω στους ανθρώπους, στις ανθρωπινές, ειλικρινείς και καθαρές σχέσεις και στη ζεστή ανθρώπινη επαφή. Αποφεύγω τους «τοξικούς» ανθρώπους, τους μεμψίμοιρους, τους αχάριστους και τους αγνώμονες. Μεγαλώνοντας θεωρώ ότι μπορώ ευκολότερα να ξεχωρίσω αυτούς που με κάνουν χαρούμενο και ευτυχισμένο και αυτούς θα με βελτιώσουν συνολικά, σαν προσωπικότητα και σαν καλλιτέχνη. Δεν έχω την πολυτέλεια πια να σπαταλώ ενέργεια και συναισθηματικό κεφάλαιο για κάτι που δεν αξίζει και δεν το κάνω πια.

Θα ήθελα την δική σου ευχή για το Νέο Έτος.

Εύχομαι υγεία για όλο τον κόσμο και να μην ξεχνάμε ότι τα Χριστούγεννα είναι γιορτή της προσφοράς, όχι όμως υλικών αγαθών, αλλά συναισθημάτων. Σκορπίστε ανιδιοτελώς, απλόχερα αγάπη και καλοσύνη στους συνανθρώπους σας, νοιαστείτε για αυτούς που το έχουν ανάγκη, δώστε χαρά και ευτυχία σε αυτούς που τους έχουν λείψει και να είστε σίγουροι ότι θα νιώσετε πολύ καλύτερα  από ότι αν είχατε κερδίσει τα πλούτη όλου του κόσμου. Καλά Χριστούγεννα με αγάπη, χαρά και ευτυχία!

Το Διαβάσαμε Σταύρος Χαλιαμπάλιας: «Προσπαθώ για το καλύτερο»