H Σουηδία δίνει φορολογικές απαλλαγές σε όσους επιδιορθώνουν σπασμένα και χαλασμένα αντικείμενα και συσκευές, αντί να αγοράσουν καινούρια. Πρόκειται για δυο διαφορετικά μέτρα που θα αρχίσουν να εφαρμόζονται από τον Ιανουάριο 2017: αφ’ενός μείωση του ΦΠΑ για τις επισκευές αντικειμένων και αφ’ετέρου επιστροφή φόρου για την επιδιόρθωση ηλεκτρικών συσκευών.
Οι Σουηδοί νομοθετούν ενάντια στην «κουλτούρα του πετάγματoς» (throw-away culture), δίνοντας οικονομικά κίνητρα υπερ της μείωσης της άσκοπης κατανάλωσης. Επιπλέον, σύμφωνα με τον υπουργό οικονομικών και καταναλωτικών θεμάτων της χώρας,«αυτή είναι μια πολιτική που μπορεί να οδηγήσει και σε νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες και νέες θέσεις εργασίας. Η επιδιόρθωση είναι δραστηριότητα έντασης εργασίας και μπορεί να ανοίξει νέες αγορές για ανθρώπους που δεν έχουν τόσο μεγάλη μόρφωση αλλά πιάνουν τα χέρια τους».
Η προώθηση της επισκευής και της επιδιόρθωσης μπορεί να φαίνεται ανούσια όταν υπάρχουν τόσα φλέγοντα περιβαλλοντικά προβλήματα, αλλά είναι ακριβώς ο ακατάσχετος καταναλωτισμός που ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για αυτά τα προβλήματα… Είναι η κυρίαρχη οικονομική σκέψη που μετρά την ανάπτυξη με την αγορά νέων προϊόντων (consumer spending). Είναι και η αντίστοιχη νοοτροπία που συστηματικά, εδώ και δεκαετίες, έχει καλλιεργηθεί στους ανθρώπους και συνδέει την ευημερία με την κατανάλωση. Το σύστημα δουλεύει άψογα και φροντίζει τα νέα, γυαλιστερά και λαχταριστά προϊόντα να επιδοτούνται ποικιλοτρόπως και να έρχονται στους καταναλωτές φτηνότερα από την επισκευή των παλιών – και μερικές φορές να προσφέρονται εντελώς δωρεάν. Η τεχνητή ζήτηση για όλο και περισσότερα καταναλωτικά αγαθά καταβροχθίζει τους φυσικούς πόρους του πλανήτη και διογκώνει εκθετικά το πρόβλημα των σκουπιδιών, που είναι τα καταναλωτικά αγαθά της προηγούμενης μέρας… Οι μεγάλοι ωφελημένοι (και, τελικά, αυτοί που φτιάχνουν τους νόμους) είναι οι βιομηχανίες σε όλη την αλυσίδα της παραγωγής, συμπεριλαμβανομένων των εταιρειών που παρέχουν τις πρώτες ύλες (εξορυκτικές, εταιρείες ξυλείας κλπ).
Οι Σουηδοί λοιπόν έκαναν ένα μικρό βήμα για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων στην πηγή – που είναι τα μυαλά των ανθρώπων – και όχι στη χωματερή. Ανεπαρκές το μέτρο; Ναι, σίγουρα δεν θα τους πιστώσει κανείς με την πρόθεση να ρίξουν τον καπιταλισμό. Σταγόνα στον ωκεανό; Ίσως, αλλά … είπαμε, στο μυαλό είναι ο στόχος.
Μιλάμε βέβαια για τους Σουηδούς που έχουν ήδη λύσει τα προβλήματα με τη διαχείριση των σκουπιδιών αφού επιτυγχάνουν ένα πρωτοφανές ποσοστό ανακύκλωσης 99% σε εθνικό επίπεδο. Το σύστημα να εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από την υπευθυνότητα των κατοίκων της χώρας που διαχωρίζουν οι ίδιοι τα οικιακά τους σκουπίδια. (Η κριτική στη Σουηδία για την πρακτική αποτέφρωσης των μη ανακυκλώσιμων οικιακών απορριμμάτων – που δεν τους φτάνουν κιόλας και εισάγουν από άλλες χώρες – δεν είναι αντικείμενο αυτής της ανάρτησης).
Και ας μη μας πρήζουν κάτι ξεχασμένοι δόκτορες γεωλογίας, που κατοικοεδρεύουν στη Σουηδία αλλά καίγονται να προχωρήσει το φαραωνικό σχέδιο εξόρυξης στη Χαλκιδική, με τα επιτεύγματα της χώρας στον εξορυκτικό τομέα. Σε μια χώρα με στοιχειώδη σοβαρότητα, ένα περιβαλλοντικό, οικονομικό και επιστημονικό φιάσκο, όπως αυτό της Ελληνικός Χρυσός (ο δόκτωρ έχει αρθρογραφήσει μέχρι και για την εγκυρότητα της μεταλλουργικής μεθόδου flash smelting!), δεν θα είχε ΚΑΜΜΙΑ πιθανότητα να εγκριθεί και να προχωρήσει.
Κοινοποιήστε: