Σαν σήμερα πέθανε η κορυφαία ηθοποιός Katharine Hepburn (videos+photo)

Η Κάθριν Χέπμπορν (Katharine Hepburn) ερμήνευσε πλήθος ρόλων, από ελαφρά κωμωδία έως έργα ρεπερτορίου και εισήγαγε στους ρόλους της ένα δυναμικό χαρακτήρα, μη αποδεκτό έως τότε από τις πρωταγωνίστριες του Χόλιγουντ. Τη χαρακτήριζε η ιδιόμορφη προφορά της υψηλής κοινωνίας της Νέας Αγγλίας και η ομορφιά ενός αγοροκόpιτσου.

Το 1999 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (AFI) την ανακήρυξε κορυφαία ηθοποιό της κλασικής εποχής του Χόλιγουντ. Με 4 Όσκαρ πρώτου ρόλου και 8 υποψηφιότητες κατέχει το απόλυτο ρεκόρ στην κατηγορία από όλους τους άνδρες και τις γυναίκες συναδέλφους της.

Η Χέπμπορν απέφευγε τη δημοσιότητα στο μέτρο του δυνατού και αρνιόταν να ανταποκριθεί στις προσδοκίες της κοινωνίας του καιρού της για τις γυναίκες. Ήταν ειλικρινής, δυναμική, αθλητική και κυκλοφορούσε με παντελόνια, χρόνια προτού τα ανακαλύψουν οι γυναίκες. Έκανε ένα σύντομο γάμο στα νιάτα της, αλλά στη συνέχεια προτίμησε την ανεξαρτησία της, με αποτέλεσμα να την αποκαλούν «γεροντοκόρη του Χόλιγουντ». Με τον ασυνήθιστο τρόπο ζωής της και τους δυναμικούς χαρακτήρες που ερμήνευσε στην οθόνη, η Χέπμπορν συνόψισε τη «σύγχρονη Αμερικανίδα» του 20ού αιώνα.

Η Κάθριν Χιούτον Χέπμπορν (Katharine Houghton Hepburn) γεννήθηκε στο Χάρτφορντ της πολιτείας Κονέκτικατ στις 12 Μαΐου 1907, από εύπορους γονείς με φιλελεύθερες αρχές. Ο πατέρας της ήταν διακεκριμένος χειρουργός και η μητέρα της αγωνιζόταν ως σουφραζέτα για τα πολιτικά δικαιώματα των γυναικών.

Η Κάθριν μεγάλωσε με τα πέντε αδέλφια της σε μία εξοχική βίλα. Από μικρή ασχολήθηκε ιδιαίτερα με αθλοπαιδιές και διατήρησε ένα καλογυμvασμένο σώμα σχεδόν σε όλη τη ζωή της. Μετά το σχολείο οι γονείς της την έστειλαν στο καλύτερο κολέγιο της περιοχής να σπουδάσει υποκριτική και ιστορία του θεάτρου.

Μετά την αποφοίτησή της, το 1928, έκανε την πρώτη επαγγελματική εμφάνισή της στη Βαλτιμόρη και σύντομα έγινε γνωστή ως ηθοποιός σε παραστάσεις στο Μπρόντγουεϊ. Το 1932 πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο με το δράμα «Τραγωδία ενός πατέρα» («A Bill of Divorcement»), που σκηνοθέτησε ο Τζορτζ Κιούκορ, ο οποίος την επέβαλε αμέσως ως σταρ του κινηματογράφου, παρά τις αντιρρήσεις των παραγωγών της ταινίας.

Ακολούθησαν αξέχαστες ερμηνείες στις ταινίες: «Το ξημέρωμα της δόξας» («Morning Glory», 1933) του Λόουελ Σέρμαν, για την οποία κέρδισε το Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου, «Οι 4 κόρες του Δρος Μαρτς» («Little Women», 1933) του Τζορτζ Κιούκορ, «Άλις Άνταμς» («Alice Adams», 1935) του Τζορτζ Στίβενς, «Μαρία Στιούαρτ» («Mary of Scotland», 1936) του Τζον Φορντ και «Η γυναίκα με τη λεοπάρδαλη» («Bringing Up Βaby», 1938) του Χάουαρντ Χοκς. Τη μεγάλη της επιτυχία στο Μπρόντγουεϊ με το θεατρικό έργο του Φίλιπ Μπάρι «The Philadelphia Story» (1939), μετέφερε στον κινηματογράφο το 1940 («Κοινωνικά σκάvδαλα» ο ελληνικός τίτλος), με σκηνοθέτη τον Τζορτζ Κιούκορ και συμπρωταγωνιστές τους Κάρι Γκραντ και Τζέιμς Στιούαρτ.

Με την ταινία «Η γυναίκα της χρονιάς» («Woman of the Year», 1942) του Τζορτζ Στίβενς, η Κάθριν Χέμπορν εγκαινίασε τη συνεργασία της με τον Σπένσερ Τρέισι, τον μεγάλο έpωτα της ζωής της, με τον οποίο εμφανίστηκε σε αρκετές άλλες ταινίες, μεταξύ των οποίων: «Ο φύλακας της φλόγας» («Keeper of the Flame», 1943) του Τζορτζ Κιούκορ, «Χωρίς αγάπη» («Without Love», 1945), «Παpαστρατημένη μητέρα» («The Sea of Grass», 1946) του Ελία Καζάν, «Μετανoώ» («State of the Union», 1948) του Φρανκ Κάπρα, «Ο Aδάμ και η Eύα» («Αdam’s Rib», 1949) του Τζορτζ Κιούκορ, «Πατ και Μάικ» («Pat and Mike», 1952) του Τζορτζ Κιούκορ, «Αυτή που σ’ όλα απαντά» («The Desk Set», 1957) του Γουόλτερ Λανγκ και «Μάντεψε ποιος θα ‘ρθει το βράδυ» («Guess Who’s Coming to Dinner», 1967) του Στάνλεϊ Κρέιμερ, η οποία της απέφερε το δεύτερο Όσκαρ της.

Ανάμεσα στις άλλες αξέχαστες ταινίες της αξίζει να αναφερθούν «Η βασίλισσα της Αφρικής («The African Queen», 1951) του Τζον Χιούστον με συμπρωταγωνιστή τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, «Μακρύ ταξίδι μέσα στην νύχτα» («Long Day’s Journey into Night», 1962) του Σίντνεϊ Λιούμετ, βασισμένο στο θεατρικό του Ευγένιου Ο’ Νιλ, «Το λιοντάρι τον χειμώνα» «(«The Lion in Winter», 1968) του Άντονι Χάρβεϊ, η οποία της χάρισε το τρίτο της Όσκαρ, («A Delicate Balance», 1973) του Τόνι Ρίτσαρντσον και «Στη χρυσή λίμνη» («On Golden Pond», 1981), με συμπρωταγωνιστή τον Χένρι Φόντα, η οποία της απέφερε το τέταρτό της Όσκαρ.

Η Κάθριν Χέπμπορν επέστρεφε στο Μπρόντγουεϊ, όποτε της δινόταν ευκαιρία με σeξπιρικούς και άλλους ρόλους του κλασικού θεάτρου. Το 1969 πρωταγωνίστησε στο μιούζικαλ των Λέρνερ και Λόου «Coco», βασισμένο στη ζωή της Κοκό Σανέλ. Ακόμη, εμφανίστηκε στα θεατρικά έργα «Ζήτημα βαρύτητας» («A Matter of Gravity», 1976) της Ένιντ Μπάγκνολντ και «Βαλς του Γουέστ Σάιντ» (West Side Waltz, 1981) του Έρνεστ Τόμπσον.

Τη δεκαετία του ‘70 και του ‘80 η Χέμπορν εμφανιζόταν συχνά στην τηλεόραση. Ήταν υποψήφια για Έμμυ για την αξιομνημόνευτη ερμηνεία της στο ρόλο της Αμάντα στην τηλεταινία του Άντονι Χάρβεϊ «Γυάλινος Κόσμος» («The Glass Menagerie», 1973), βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Τενεσί Γουίλιαμς. Κέρδισε το επίζηλο τηλεοπτικό βραβείο το 1975, όπως και ο συμπρωταγωνιστής της Λόρενς Ολίβιε, με τη ρομαντική κωμωδία «Love Among the Ruins», που σκηνοθέτησε ο αγαπημένος της σκηνοθέτης Τζορτζ Κιούκορ.

Η «γεροντοκόρη του Χόλιγουντ», παντρεύτηκε για πρώτη και μοναδική φορά το 1928 τον μεσίτη Λάντλοου Όγκντεν Σμιθ, με τον οποίο χώρισε το 1934. Ήταν ένας επιπόλαιος γάμος που οφειλόταν στην κοινωνική της απειρία, όπως είχε δηλώσει η ίδια. Ύστερα από μερικές εφήμερες σχέσεις, μία από τις οποίες ήταν με τον δισεκατομμυριούχο Χάουαρντ Χιουζ (το ειδύλλιό τους μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον Μάρτιν Σκορσέζε στην ταινία του «Ιπτάμενος Κροίσος», παραγωγής του 2004), η Χέμπορν έζησε τον μεγάλο έpωτα της ζωής της στο πλευρό του Σπένσερ Τρέισι.

Η σχέση τους δεν μετουσιώθηκε σε γάμο, επειδή ο Τρέισι ήταν παντρεμένος και πατέρας ενός κωφάλαλου παιδιού και δεν ήθελε να πάρει διαζύγιο από τη σύζυγό του Λουίζ και να εγκαταλείψει το παιδί του κερδίζοντας τη δική του ευτυχία. Ο δεσμός τους κράτησε από το 1941 έως τον θάνατο του Τρέισι το 1967 και καθ’ όλη τη διάρκειά του οι δυο τους ζούσαν σε ξεχωριστά σπίτια. Μία φορά το χρόνο πήγαιναν ένα μεγάλο ταξίδι μαζί, ωστόσο ο Τρέισι περνούσε όλες τις γιορτές με την οικογένειά του, αφήνοντας μόνη τη διάσημη αγαπημένη του, η οποία δεν παραπονέθηκε ποτέ.

Πηγή: SanSimera.gr