Πως η Ε.Ε. επιβάλει και την ατζέντα της ιδιωτικοποίησης του νερού.

Μετατρέπουν με νομολογίες από Ε.Ε. το νερό σε εμπόρευμα με πλήρως καπιταλιστικούς επιχειρηματικούς όρους, με πολλά παραθυράκια αισχροκέρδιας και αυθαιρεσίας (πχ κόστος για αποσβέσεις και συντήρηση πάγιων επενδύσεων που έχουν γίνει εδώ και πολλά
χρόνια, δεν γίνονται καν ή θα υπόκεινται σε αυθαίρετες αποτιμήσεις).

Εισάγουν την παρανοική έννοια του κόστους ευκαιρίας και εύλογου κέρδους (διαφυγόντων κερδών) για ένα αγαθό σαν το νερό, λες και είναι οι λίρες που μάζεψαν οι παπούδες τους και απαιτούν την καλύτερη δυνατή απόδοση από την αγορά. Και θέτουν και τον όρο «κόστος πόρου» όπου τυχόν μόλυνση και ακαταλληλότητα υδάτινων αποθεμάτων θα την πληρώνει ο τελικός απλός καταναλωτής και όχι όσοι μόλυναν ή μολύνουν τα αποθέματα (λες και δημιουργήθηκε χθες η γη, βρήκαν το νερό και είναι δικό τους αυτοί που αποφασίζουν με «ορθολογικά κριτήρια» ) σχετιζόμενο και ξανά μανά με το «κόστος ευκαιρίας για εναλλακτικές χρήσεις». Και όλα αυτά και άλλα μαζί, θα αθροίζονται φυσικά στην τελική τιμή για τον απλό καταναλωτή, με τις κλασικές εξαιρέσεις για εκλεκτούς (δείτε πιο κάτω κείμενο στο λινκ που παρατίθεται).

Βέβαια γιατί να τα κάνει αυτά μια κρατική-ακόμη-εταιρεία; Να λειτουργεί με τόσο αμείλικτους όρους αγοράς. Γιατί σαφώς και η όσο γίνεται υψηλότερη κερδοφορία των κρατικών-για όσο είναι ακόμη-επιχειρήσεων προσβλέπει στην εξυπηρέτηση του τεράστιου χρέους της μικρής αποικίας μας, αλλά και γιατί προλειάνουν και το έδαφος για μια μελλοντική ιδιωτικοποίηση με τους καλύτερους δυνατούς όρους για τον κάθε «επενδυτή» φυσικά. (προς το παρόν κερδίζουν ως συνήθως διάφοροι υπεργολάβοι μόνο).

H πιο λεπτομερής και τεκμηριωμένη ανάλυση πιο κάτω στο λινκ είναι από τη «Πρωτοβουλία για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα SAVEGREEKWATER (SGW)»

Νερό: Με το παραπάνω, θα πληρώσουμε την «οικολογική ευσυνειδησία» υπουργείου και πολυεθνικών

Και το πιο κάτω βίντεο είναι από ρεπορτάζ της Γερμανικής κρατικής τηλεόρασης για το πως η ΕΕ επιβάλει σιγά σιγά την ιδιωτικοποίηση του νερού σε χώρες της Ευρώπης, με πρωταρχικούς εύκολους στόχους τις πιο αδύναμες και σε καθεστώς μνημονίου χώρες όπως η Ελλάδα. Μια ιδιωτικοποίηση που σχεδόν πάντα αποτυχαίνει εις βάρος των καταναλωτών και καταλήγει σε πολύ υψηλές τιμές και κακή ποιότητα υπηρεσιών, με όφελος μόνο στα κέρδη πολυεθνικών Ευρωπαικών εταιρειών.