Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός
Μεγάλος πράγμα ο θυμός, βγάζει πολλά πράγματα στην επιφάνεια, από καλά καταχονιασμένα μυστικά, επικίνδυνα ένστικτα, τον “κακό” μας εαυτό, το ζώο που κρύβουμε μέσα μας.
Ο θυμός, η οργή είναι ένα συναίσθημα που ο σύγχρονος άνθρωπος έχει μάθει να το τιθασεύει, να το κρύβει κάτω από χαλί, να το απορρίπτει.
Και όμως αυτός ο θυμός ήταν που μέχρι 50 χρόνια κρατούσε τις κοινωνίες όρθιες ή οδηγούσε στην καταστροφή τους.
Τα πάντα σήμερα είναι ο έλεγχος του θυμού. Πάρε γήπεδο (εκτονωτήριο θυμού), πάρε τηλεόραση (αποχαύνωση άλλα ελεγκτήριο θυμού), ίντερντετ (εκεί ο θυμός ξεσπάει σε πληκτρολόγια και ανούσιες ύβρεις) και αν δεν φθάνουν αυτά και θες να ρίξεις και λίγο ξύλο υπάρχουν γυμναστήρια, πολεμικές τέχνες και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς.
Τα πάντα αρκεί να μην σκεφθείς και το κυριότερο να μην οργιστείς…
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Εγώ φίλε όμως θέλω να θυμώσεις…
Θέλω να θυμηθείς ότι είσαι ένα κτήνος…
Θέλω να θυμηθείς ότι κάποια κωλόπαιδα κάποτε πήγαν να πάρουν την πατρίδα σου, αλλά ο παππούς σου είπε ΟΧΙ και πήγε στα βουνά και τους έσκισε ότι είχαν και δεν είχαν.
Θέλω να θυμηθείς ότι κάποτε οι πολιτικοί έτρωγαν ξύλο και δεν ήξεραν που να περπατήσουν όταν ελάμβαναν μέρος σε προδοτικές αποφάσεις σε βάρος του λαού. Ότι οι προπαππούδες σου τους κρέμασαν, τους εκτέλεσαν στο Γουδί και όπου αλλού βρήκαν, ακριβώς γιατί είχαν θυμό και οργή.
Θέλω να εξοργιστείς… γιατί σου κρατάνε από το μισθό σου 250-300 ευρώ για υγειονομική περίθαλψη και όταν πας το παιδί σου στο νοσοκομείο για ράμματα δεν έχουν ξυλοκαϊνη και ευτυχώς που σου το είπαν και έτρεξες και έδωσες 10 ευρώ για να έχει το νοσοκομείο για όλα τα παιδιά που χρειάσθηκαν ράμματα εκείνη την ημέρα.
Θέλω να εξοργιστείς γιατί τα λαμόγια που σου έχουν γαμήσει τη ζωή συνεχίζουν και ζουν πλουσιοπάροχα την ώρα που για εσένα η έννοια διακοπές, ταξίδι, γεμάτο ψυγείο, βόλτα για καφέ τίνει να γίνει άγνωστη λέξη.
Θέλω να θυμώσεις, γιατί το παιδί σου θα μαθαίνει λιγότερα γράμματα, γιατί θα χρειάζεται περισσότερα φροντιστήρια…
Θέλω να τα πάρεις στο κρανίο, γιατί η κοινωνία σαπίζει μπροστά στα μάτια σου…
Θέλω να ΘΥΜΩΣΕΙΣ πολύ γιατί εσύ δεν φταις σε τίποτα, αλλά εσύ την πληρώνεις, το ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ, τα ΕΓΓΟΝΙΑ σου…
Θέλω να βγεις εκτός εαυτού ρε φίλε….
Το θέμα είναι ΜΠΟΡΕΙΣ ή θες απλά να αλλάξεις κανάλι;;;
Να ξέρεις ότι δεν θυμώνεις, δεν εξοργίζεσαι είσαι άλλο ένα πρόβατο στη στάνη…
Όσο μένεις απαθής… τόσο κάποιοι θα σου πατάνε τον κάλο…
Πρόσεξε… όσο πιο πολύ σε πατάνε τόσο πιο δύσκολα θα σηκωθείς…
Δεν είναι τυχαίο ότι οι πιο δυστυχισμένοι δεν αντιδρούν…
Δόγμα του σοκ λέγεται και έχουν γραφτεί άπειρες σειρές… μην νομίζεις ότι είσαι πιο έξυπνος για να την γλυτώσεις…
Κάτι τέτοιες οδηγίες γράφθηκαν και εσένα και για εμένα..
Πρέπει να οργιστείς – οργιστούμε – εξοργιστούμε!!! Μπορούμε;
Κοινοποιήστε: