Πού πάμε με τον Κυριάκο;..

Στη ΝΔ πέρασε ο καιρός που ο δημοσκοπικός άνεμος κρατούσε στο απυρόβλητο τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ήταν η…
εποχή που οι -σχετικά νέοι την αγορά -δημοσκόποι τον περιέβαλαν με αποτελέσματα ερευνών -αγνώστου κόστους και ελέγχου- που του έδιναν μονίμως πάνω από δέκα μονάδες διαφορά από τον Τσίπρα- και υπόσχονταν περισσότερο.

Ήταν αρκετό σαν ασπίδα για τον πρόεδρο της ΝΔ, παρότι δεν μπόρεσε να κερδίσει την αναγνώριση της παράταξής του ως ηγέτης και οι πολιτικές στοχεύσεις του κατέρρεαν η μια μετά την άλλη: οι πρόωρες εκλογές, η αποτυχία των αξιολογήσεων, η παράταση του Μνημονίου, οι αφορισμοί στο Σκοπιανό και άλλα ήταν εκτιμήσεις του που διαψεύσθηκαν παταγωδώς.

Ποτέ άλλοτε δεν συνέβη με αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης: να συμβαίνει το αντίθετο από ό,τι προβλέπει. Οι δημοσκοπήσεις όμως καλά κρατούσαν ως υλικό για προπαγάνδα ότι έρχεται μετά δόξης να τιμωρήσει του Συριζαίους. Όταν μπήκε για τα καλά το φθινόπωρο, μια μέτρηση του «πατριάρχη» των δημοσκόπων Ντίνου Ρουτζούνη της «Κάπα Research»τάραξε τα νερά στη ΝΔ: η διαφορά της με τον ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε γύρω στο 5%. Ποια αυτοδυναμία; Ακόμη και η πρώτη θέση παίζεται…

Σε όλα εκτεθειμένος
Εν τω μεταξύ τα γεγονότα συνεχίζουν να αφήνουν ακάλυπτο τον φιλόδοξο αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οι συντάξεις δεν κόβονται, η συμφωνία στα Σκόπια έχει ισχυρή διεθνή στήριξη, οι κοινοτικοί παράγοντες του κλείνουν την πόρτα, λόγω των αντικοινοτικών θέσεων που διατυπώνει, η αποκάλυψη για τις μυστικές αποστολές της Μαρίας Σπυράκη τον εξέθεσε στους «Μακεδονομάχους» που θωπεύει.

Φυσικά συνεχίζεται πάντα η απίστευτη κατάσταση να μην τον εμπιστεύεται ούτε ένας από τους κορυφαίους παράγοντες της παράταξης -Καραμανλής, Ντόρα, Αβραμόπουλος, Μεϊμαράκης. Μόνο ο Σαμαράς εμφανίζεται διαρκώς ως χειραγωγός του, ενώ ο Άδωνις τον καπελώνει διαρκώς.

Ούτε οι πιο φανατικοί υποστηρικτές του δεν του αναγνωρίζουν ηγετικά προσόντα-και οι συνεργάτες αρκούνται στην …τεχνοκρατική κατάρτισή του. Η δημόσια παρουσία του πάσχει δραματικά πάντα και οι σκελετοί από την Novartis και άλλα σκάνδαλα πλησιάζουν επικίνδυνα.

Αυτοδυναμία τέλος. Πρώτη θέση ίσως…
Παρά την επιθετική επικοινωνιακή σκηνοθεσία της παρουσίας του, την μιντιακή στήριξη με την ενίσχυση της διαπλοκής -που επενδύει σ’ αυτόν για την επιστροφή της, οι δημοσκόποι που ήταν το μοναδικό εργαλείο ισχύος, άρχισαν να διστάζουν- επηρεασμένοι από τον Ρουτζούνη που τους έχει εκθέσει και άλλες φορές.

Τώρα η διαφορά εμφανίζεται εκ μέρους του το πολύ στις δέκα μονάδες περίπου- με τάση να συρρικνωθεί και άλλο και πάντως με επιδόσεις -ταβάνι πολύ μακριά από την αυτοδυναμία. Θρήνος και κοπετός. Ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι ο ίδιος εξάντλησε τα πολεμοφόδιά του, ενώ η κυβέρνηση δεν ολοκλήρωσε ακόμη το σχεδιασμό της και -παρά τις δυσκολίες που της προκαλεί η συνεργασία με τον Καμμένο- διατηρεί το πλεονέκτημα των πρωτοβουλιών.

Με όλα αυτά να γίνονται όλο και πιο ευδιάκριτα- και προφανώς εξ αιτίας τους- η εσωκομματική κατάσταση επιδεινώνεται το τελευταίο διάστημα. Οι διεργασίες σε τρία διαφορετικά μέτωπα προκαλούν διαρκώς αναταράξεις που αποδίδονται στους χειρισμούς της ηγεσίας και καταλήγουν σε βάρος του ίδιου του Μητσοτάκη προσωπικά.

Δημοτικός εμφύλιος και υποσχέσεις υπουργείων με τη σέσουλα
Το ένα μέτωπο είναι η συγκρότηση των σχηματισμών με τις οποίες η ΝΔ θα επιχειρήσει να αναδείξει την παρουσία της στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Οι επιλογές που έκαναν ως τώρα οι επιτελείς της Πειραιώς έχουν τεμαχίσει την τοπική κομματική βάση μέχρι και στα… πέντε σε κάποιες περιπτώσεις. Ειδικά στους μεγάλους δήμους, που λειτουργούν τροχιοδεικτικά, η κατάσταση είναι δραματική.

Στην Αθήνα η κυοφορούμενη επιλογή Μπακογιάννη -χάριν της οποίας οι αποκεφαλισμοί έφτασαν ως τα… Χανιά- προκαλεί αρνητική δυναμική που προκύπτει από τον συνδυασμό της οικογενειοκρατίας με τις… ενδοοικογενειακές διευθετήσεις. Στον Πειραιά η παράμετρος Μαρινάκη -πραγματικού δημάρχου ως τώρα- καθιστά τις αποφάσεις Μητσοτάκη μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

Στη Θεσσαλονίκη η αναζήτηση υποψήφιου προκαλεί ενδοκομματικό εμφύλιο με τον Γ. Ορφανό να αυτονομείται και τους εκλεκτούς του προέδρου να αποσυντίθενται. Την ίδια στιγμή η επιλογή Πατούλη στην Περιφέρεια Αττικής αναπτερώνει τις ελπίδες της Ρένας Δούρου και ενισχύει την προοπτική του Γιάννη Σγουρού να περάσει στον δεύτερο γύρο ως έντιμη διέξοδος για τους νεοδημοκράτες.

Το δεύτερο μέτωπο διαμορφώνεται στην κατάρτιση των ψηφοδελτίων γιατί τις βουλευτικές εκλογές, αλλά για το Ευρωκοινοβούλιο- οι διεργασίες αναζήτησης υποψηφίων για το οποίο εκτυλίσσονται από παρακλήσεις και διαμεσολαβήσεις μέχρι… εκβιασμούς.

Σ’ αυτά έρχονται σαν κερασάκι οι συγκρουόμενες φιλοδοξίες για την εικαζόμενη κυβέρνηση Μητσοτάκη- αν είναι αυτός ο νικητής- στην οποία επισήμως έχει αποκλεισθεί η Ντόρα και ανεπισήμως σχεδόν όλοι όσοι υπήρξαν υπουργοί στο παρελθόν πλην… Γεωργιάδη και Βορίδη. Μόνο ο έτερος αντιπρόεδρος Κωστής Χατζηδάκης δύναται να μετακινηθεί στις Βρυξέλλες ως επίτροπος- παρά τις υποσχέσεις που δίνονται σε άλλους- αν είναι η ΝΔ αυτή που θα έχει τον πρώτο λόγο του χρόνου.

Το «σύστημα Μητσοτάκη» στην Πειραιώς, έχει καταφέρει να βάλει όλους τους άλλους απέναντι καθώς προσπαθεί να τοποθετήσει στα ψηφοδέλτια αποκλειστικά προεδρικούς εκλεκτούς. Που δεν εξαντλούνται στο περίφημο Μητρώο Στελεχών με το οποίο ο Μητσοτάκης σχεδιάζει ΙΧ κοινοβουλευτική ομάδα, κυβέρνηση και κράτος, μοιράζοντας ακόμη και τις θέσεις των ΔΕΚΟ που εγκρίνει η Βουλή, όπως αποκάλυψε ο Χρ. Μαρκογιαννάκης.

Νέο κεντροδεξιό κόμμα;
Ως πραγματικός διαπραγματευτής με τους ενδιαφερόμενους για τα τοπικά ψηφοδέλτια φέρεται ο Αλ. Δημητριάδης, ανεψιός και προστατευόμενος του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αυτή η διαπραγμάτευση προκαλεί οργή και αντιδράσεις, καθώς προωθεί στα ψηφοδέλτια πρόσωπα που δεν έχουν κανένα άλλο προσόν πέρα από την προεδρική προτίμηση και συχνά δεν έχουν ουσιαστική σχέση με την πολιτική και με τη ΝΔ.

«Επειδή έχουν λογαριασμό στο FB νομίζουν ότι θα βγουν βουλευτές» λέει βουλευτής και πρώην κυβερνητικό στέλεχος. Ο ίδιος μάλιστα διατυπώνει την απορία του για την προέλευση των φημών για αποκλεισμό ορισμένων κατηγοριών νυν βουλευτών και πολιτευτών, όπως οι άνω των 70 ετών, αλλά και των… πρώην πρωθυπουργών και επικεφαλής του κόμματος!

Οι διαμαρτυρίες είναι τόσο έντονες ώστε αποκτά ευρεία βάση η εκτίμηση του Βαγγέλη Αντώναρου -που έχει καλή εσωκομματική ενημέρωση- ότι υπάρχουν προϋποθέσεις για νέο κεντροδεξιό κόμμα- ενώ τα σχήματα εκ δεξιών πληθύνονται.

Αυτές οι προϋποθέσεις ενισχύονται με τις απορίες που δημιουργούνται με τις ζυμώσεις και τις φημολογίες για τα χαρτοφυλάκια που μοιράζει ο πρόεδρος της ΝΔ σε.. πλήθος ενδιαφερομένων ταυτόχρονα. Ενώ εκ παράλληλου φέρεται να έχει κατά νου μια παράλληλη λίστα υπουργήσιμων που θα εμφανίσει μετά τις εκλογές- αν είναι ο νικητής.

Π.χ. ενώ έχει κλείσει για το υπουργείο Οικονομικών τον γιο παλαιού τραπεζικού παράγοντα, αφήνει να ονειρεύονται τη θέση τουλάχιστον άλλα τέσσερα πρόσωπα -μεταξύ των οποίων και ο Γιάννης Στουρνάρας. Άλλο παράδειγμα είναι η αποφασισμένη υπουργοποίηση του Τάκη Θεοδωρικάκου σε υπουργείο για το οποίο υπάρχει ουρά υποψηφίων.

Το ευτράπελο της υπόθεσης αφορά τα πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ κατά την ηγεσία του Κινάλ. Από το περιβάλλον Μητσοτάκη υπόσχονται θέσεις και σε όλους σαν να σκοπεύει να κάνει κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Στην πραγματικότητα δεν σκοπεύει να πάρει κανέναν.

Αυτή δεν είναι η ΝΔ
Το τρίτο μέτωπο διαμορφώνουν οι διαμαρτυρίες απλών στελεχών και οπαδών της ΝΔ, που δεν διεκδικούν αξιώματα και ρόλους για την εμφανή αλλοίωση της φυσιογνωμίας της ΝΔ. Ιδιαίτερα από τότε που συμβολίστηκε με την κατάργηση του κατοχυρωμένου και αναγνωρίσιμου σήματος, εν μέσω ειρωνικών σχολιασμών αλλά και κατά παραβίαση του καταστατικού.

Πέρα από τους συμβολισμούς όμως η παραδοσιακή βάση της ΝΔ -που διαμορφώθηκε από τις παρακαταθήκες του ιδρυτή της που προσάρμοσε στις ανάγκες ενός σύγχρονου κεντροδεξιού κόμματος ο νεώτερος Καραμανλής -που αισθάνεται τις ιδεολογικές και πολιτικές αλλοιώσεις. Από την περίοδο Σαμαρά μέχρι σήμερα με τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Άδωνι Γεωργιάδη και του Μάκη Βορίδη.

Οι επιλογές Μητσοτάκη στα νομοσχέδια που αφορούσαν ανθρώπινα δικαιώματα στη λύση του Μακεδονικού -που είχε στην ούγια της σφραγίδα του Καραμανλή και της Ντόρας- και οι αντιευρωπαϊκοί αφορισμοί μαζί με τις ωσμώσεις με τον Σαλβίνι και τον Κουρτς, προκαλούν από αμηχανία μέχρι οργή στην κομματική βάση. Όλο και πιο έντονα σε κάθε ευκαιρία ζητάει από τα ιστορικά στελέχη του κόμματος να αντιδράσουν με την μόνιμη απορία: «Αυτό δεν είναι το κόμμα μας- πού μας πάει ο Κυριάκος;»…

Γ. Λακόπουλος