Ποιος είμαι;
Έχω πτυχία, σπουδές και περγαμηνές, τίτλους και τιμές πολλές, και μια σωρεία διαπιστεύσεων. Έχω βιβλιοθήκες που συμβουλεύομαι, ξέρω γλώσσες πολλές και ισχύ μεγάλη έχω αποκτήσει. Έχω θέσεις διοικητικές, έχω στόλους που διαχειρίζομαι και ανθρώπους μυριάδες στη δούλεψή μου.
Και όμως, αυτό είναι που έχω και όχι το ποιος είμαι.
Ποιος είμαι;
Έχω σπίτια ένα σωρό, επαύλεις, βίλες, και εξοχικά. Έχω αμάξια τρανταχτά και πλεούμενα στα νερά. Έχω και λογαριασμούς παχυλούς, καταθέσεις, ομόλογα και χρυσούς. Αγοράζω ότι ποθεί το μάτι και ικανοποιώ κάθε μου ανάγκη.
Και όμως, αυτό είναι που έχω και όχι το ποιος είμαι.
Ποιος είμαι;
Έχω οικογένεια καλή, σύζυγο, τέκνα, και φαμίλια αγαπητή. Έχω παρέα μεγάλη, φίλους, γνωστούς που είμαστε στο κέφι κάθε βράδυ. Έχω κατοικίδια ένα σωρό και ανθρώπους που με εξυπηρετούνε στο λεπτό. Έχω μεγάλες συναναστροφές, με κόσμο πάρε δώσε σε όποια κατάσταση θες.
Και όμως, αυτό είναι που έχω και όχι το ποιος είμαι.
Ποιος είμαι;
Σκεφτόμενος αυτό, πήγα λίγο πίσω στο χρόνο. Είδα την ανάγκη μου να γίνω κάποιος. Γονείς, συγγενείς και όλο το περιβάλλον μου φωνάζανε συνεχώς να μοιάσω σε κάποιον άλλον. Εκεί τεθήκανε και τα πρότυπα της κοινωνίας, να χρησιμοποιήσω τα πάντα για να μην πάρω το δρόμο της αλητείας. Έτσι φρόντισα να μαζέψω το κάθε τι, ώστε να προφυλαχτώ κατά πως μου είπαν μην και βρεθώ στη φυλακή.
Και όμως, αυτό είναι καταστάσεις της ζωής μου και όχι το ποιος είμαι.
Ποιος είμαι;
Είδα κουβέντες νουθεσίας να γίνονται ένα σωρό, για να επιπλεύσω καλύτερα στον αφρό. Ο πρώτος μου λέγανε να γίνεις, μην τύχει και από κάτι και ξεμείνεις. Είδα δασκάλους, αδελφούς και γονείς, να μου τονίζουν ότι “αυτό που σου λέμε δεν πρέπει να το αρνηθείς”. Και κάπως έτσι αυτός που είχα για μικρό Θεό μου, φρόντισε να μου δείξει το καλό μου.
Και όμως, αυτό είναι ότι μου έδειξαν και όχι το ποιος είμαι.
Ποιος είμαι;
Πήγα ακόμα λίγο πίσω, εκεί που προσπάθησα για πρώτη φορά να μπουσουλίσω. Άπλωνα με λαχτάρα τα μικρά μου τα χεράκια, αποζητώντας τόσο πολύ τα δικά τους τα χαδάκια. Πόσο μοναξιά νοιώθει ένα μωρό, όταν ψάχνει γύρω του απεγνωσμένα για ένα σε αγαπώ. Ο πόνος γεννήθηκε εκείνη την ημέρα, που από τότε το ποιος είμαι δεν πήγε παραπέρα.
Και όμως, αυτό είναι που κλείστηκα και όχι το ποιος είμαι.
Ποιος είμαι;
Ένα μωρό είμαι μικρό, που αναζητεί να κερδίσει το σε αγαπώ. Φωνάζω, ουρλιάζω, χτυπιέμαι και αγωνιώ, γιατί έχω συναίσθημα μέσα μου τόσο ζωντανό. Δεν θέλω τον κόσμο να μου χαρίσεις, αλλά το συναίσθημα ελεύθερο να μου αφήσεις. Όμως ταμπέλες, τείχη και άμυνες ένα σωρό, αυτά είναι που περίμεναν τα δικά μου τα σε αγαπώ.
Και όμως, αυτό είναι που έμαθα να είμαι και όχι το ποιος είμαι.
Ποιος είμαι;
Λίγο πίσω ακόμα πήγα και με παρατηρώ που τη ζωή ετούτη σαν όνειρο την είδα. Ήμουνα λέει τόσο φωτεινός, διάφανος καθάριος και συμπαντικός. Δεν μπορούσε κάτι από τη ζωή να με ξεχωρίζει, γιατί μέσα της απλά συνέβαινα και ελεύθερα εκείνη από το είμαι μου αναβλύζει. Δεν έχει εκεί διαχωρισμούς, έτσι ώστε το είμαι να περικλείεται σε ορισμούς. Είναι τόσο λεπτοφυές το είμαι μου να βρούμε που σταματάει, γιατί με το είμαι όλων προσκολλάει.
Το πιο απλό που θα μπορούσα να πω πριν το διαχωρισμό ώστε το είμαι μου να δεις, είναι ότι είμαι εμείς.
Έχω πτυχία, σπουδές και περγαμηνές, τίτλους και τιμές πολλές, και μια σωρεία διαπιστεύσεων. Έχω βιβλιοθήκες που συμβουλεύομαι, ξέρω γλώσσες πολλές και ισχύ μεγάλη έχω αποκτήσει. Έχω θέσεις διοικητικές, έχω στόλους που διαχειρίζομαι και ανθρώπους μυριάδες στη δούλεψή μου.
Και όμως, αυτό είναι που έχω και όχι το ποιος είμαι.
Ποιος είμαι;
Έχω σπίτια ένα σωρό, επαύλεις, βίλες, και εξοχικά. Έχω αμάξια τρανταχτά και πλεούμενα στα νερά. Έχω και λογαριασμούς παχυλούς, καταθέσεις, ομόλογα και χρυσούς. Αγοράζω ότι ποθεί το μάτι και ικανοποιώ κάθε μου ανάγκη.
Και όμως, αυτό είναι που έχω και όχι το ποιος είμαι.
Ποιος είμαι;
Έχω οικογένεια καλή, σύζυγο, τέκνα, και φαμίλια αγαπητή. Έχω παρέα μεγάλη, φίλους, γνωστούς που είμαστε στο κέφι κάθε βράδυ. Έχω κατοικίδια ένα σωρό και ανθρώπους που με εξυπηρετούνε στο λεπτό. Έχω μεγάλες συναναστροφές, με κόσμο πάρε δώσε σε όποια κατάσταση θες.
Και όμως, αυτό είναι που έχω και όχι το ποιος είμαι.
Ποιος είμαι;
Σκεφτόμενος αυτό, πήγα λίγο πίσω στο χρόνο. Είδα την ανάγκη μου να γίνω κάποιος. Γονείς, συγγενείς και όλο το περιβάλλον μου φωνάζανε συνεχώς να μοιάσω σε κάποιον άλλον. Εκεί τεθήκανε και τα πρότυπα της κοινωνίας, να χρησιμοποιήσω τα πάντα για να μην πάρω το δρόμο της αλητείας. Έτσι φρόντισα να μαζέψω το κάθε τι, ώστε να προφυλαχτώ κατά πως μου είπαν μην και βρεθώ στη φυλακή.
Και όμως, αυτό είναι καταστάσεις της ζωής μου και όχι το ποιος είμαι.
Ποιος είμαι;
Είδα κουβέντες νουθεσίας να γίνονται ένα σωρό, για να επιπλεύσω καλύτερα στον αφρό. Ο πρώτος μου λέγανε να γίνεις, μην τύχει και από κάτι και ξεμείνεις. Είδα δασκάλους, αδελφούς και γονείς, να μου τονίζουν ότι “αυτό που σου λέμε δεν πρέπει να το αρνηθείς”. Και κάπως έτσι αυτός που είχα για μικρό Θεό μου, φρόντισε να μου δείξει το καλό μου.
Και όμως, αυτό είναι ότι μου έδειξαν και όχι το ποιος είμαι.
Ποιος είμαι;
Πήγα ακόμα λίγο πίσω, εκεί που προσπάθησα για πρώτη φορά να μπουσουλίσω. Άπλωνα με λαχτάρα τα μικρά μου τα χεράκια, αποζητώντας τόσο πολύ τα δικά τους τα χαδάκια. Πόσο μοναξιά νοιώθει ένα μωρό, όταν ψάχνει γύρω του απεγνωσμένα για ένα σε αγαπώ. Ο πόνος γεννήθηκε εκείνη την ημέρα, που από τότε το ποιος είμαι δεν πήγε παραπέρα.
Και όμως, αυτό είναι που κλείστηκα και όχι το ποιος είμαι.
Ποιος είμαι;
Ένα μωρό είμαι μικρό, που αναζητεί να κερδίσει το σε αγαπώ. Φωνάζω, ουρλιάζω, χτυπιέμαι και αγωνιώ, γιατί έχω συναίσθημα μέσα μου τόσο ζωντανό. Δεν θέλω τον κόσμο να μου χαρίσεις, αλλά το συναίσθημα ελεύθερο να μου αφήσεις. Όμως ταμπέλες, τείχη και άμυνες ένα σωρό, αυτά είναι που περίμεναν τα δικά μου τα σε αγαπώ.
Και όμως, αυτό είναι που έμαθα να είμαι και όχι το ποιος είμαι.
Ποιος είμαι;
Λίγο πίσω ακόμα πήγα και με παρατηρώ που τη ζωή ετούτη σαν όνειρο την είδα. Ήμουνα λέει τόσο φωτεινός, διάφανος καθάριος και συμπαντικός. Δεν μπορούσε κάτι από τη ζωή να με ξεχωρίζει, γιατί μέσα της απλά συνέβαινα και ελεύθερα εκείνη από το είμαι μου αναβλύζει. Δεν έχει εκεί διαχωρισμούς, έτσι ώστε το είμαι να περικλείεται σε ορισμούς. Είναι τόσο λεπτοφυές το είμαι μου να βρούμε που σταματάει, γιατί με το είμαι όλων προσκολλάει.
Το πιο απλό που θα μπορούσα να πω πριν το διαχωρισμό ώστε το είμαι μου να δεις, είναι ότι είμαι εμείς.
Πηγή Ποιος είμαι;
Κοινοποιήστε: