«Ο Ερντογάν μετατρέπει την Τουρκία σε κινέζικο εξαρτημένο κράτος» («Erdogan Is Turning Turkey Into a Chinese Client State»), τιτλοφορείται πολύ σημαντική ανάλυση του Foreign Policy.
Εξαρτημένο κράτος στις διεθνείς υποθέσεις είναι το κράτος το οποίο είναι οικονομικά, πολιτικά ή στρατιωτικά υποταγμένο σε άλλο πιο ισχυρό κράτος. Είδη εξαρτημένων κρατών περιλαμβάνουν: κράτος-δορυφόρος, συνδεδεμένο κράτος, κράτος-μαριονέτα, νεοαποικία, προτεκτοράτο, υποτελές κράτος, κράτος φόρου υποτελές.
Τι γράφει το Foreign Policy
Σύμφωνα με την ανάλυση, τεράστια ποσά σε δολάρια από το Πεκίνο είναι αυτά που βοηθούν πραγματικά τον Ερντογάν να αρνείται να ζητήσει βοήθεια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο θα απαιτούσε να δεσμευτεί για μεταρρυθμίσεις και άλλα μέτρα που θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την πολιτική του και να τον ρίξουν από την εξουσία.
«Εκτός από την οικονομική συνεργασία, Κίνα και Τουρκία έχουν εμβαθύνει ακόμα πιο πολύ και τις διμερείς αμυντικές σχέσεις τους, συμπεριλαμβανομένων αυτών της ανταλλαγής πληροφοριών και του κυβερνο-πολέμου.
Η συμμετοχή Κινέζων στρατιωτικών αξιωματούχων στη στρατιωτική άσκηση της Τουρκίας ΕΦΕΣ και η συνεργασία τους για την μεταφορά τεχνολογίας στην κατασκευή του τουρκικού βαλλιστικού πυραύλου Bora είναι ενδεικτική, τονίζει το Foreign Policy
Πρόκειται για τον τουρκικό βαλλιστικό πύραυλο, την εμβέλεια του οποίου διαφήμιζαν συνεχώς οι Τούρκοι στρατηγοί με χάρτες που δημοσιοποίησαν, απειλώντας με την εμβέλεια τους ακόμα και την ελληνική πρωτεύουσα.
Η στρατηγική συνεργασία μεταξύ Κίνας και Τουρκίας δίνει στον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πραγματική σωτηρία για τα πολιτικά και οικονομικά δεινά του, αναφέρουν οι αναλυτές του Foreign Policy.
Η Κίνα έχει βρει ένα πολύ καλό στρατηγικό εταίρο στην Τουρκία, που είναι μέλος του ΝΑΤΟ, με μεγάλη αγορά ενέργειας, υποδομών, αμυντική τεχνολογία, ευρισκόμενη στο σταυροδρόμι της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής.
Για την Τουρκία και τον Ερντογάν, η Κίνα παρέχει απεριόριστα τους απαραίτητους πόρους για τη χρηματοδότηση μεγάλων έργων μεγάλης κλίμακας και τη διατήρηση του ρυθμού ανάπτυξης παρά την άθλια οικονομική πραγματικότητα.
Οι ειδικοί δήλωσαν ότι οι ταμειακές ροές από την Κίνα, το δεύτερο μεγαλύτερο εισαγωγέα της Τουρκίας μετά τη Ρωσία, θα αυξηθούν για την κυβέρνηση του Ερντογάν, αφού τον ενισχύουν συνεχώς σε κρίσιμες στιγμές.
Κίνα και Τουρκία έχουν υπογράψει πολλές διμερείς συμφωνίες, ενώ το Πεκίνο σκοπεύει να επενδύσει 6 δισεκατομμύρια δολάρια στην Τουρκία έως το 2021. Alemdaroğlu και Tepe ανέφεραν επίσης και άλλα παραδείγματα με τα οποία εκτιμούν ότι και τώρα η Κίνα «θα έρθει προς διάσωση του Ερντογάν».
Όταν η αξία της τουρκικής λίρας μειώθηκε περισσότερο από 40% το 2018, η κρατική Βιομηχανική και Εμπορική Τράπεζα της Κίνας παρείχε στην Άγκυρα δάνεια 3,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τρέχοντα έργα ενέργειας και μεταφορών, ανέφερε το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Κίνας Xinhua.
Μετά τις ενδείξεις μιας καταρρέουσας υποστήριξης προς τον Ερντογάν μετά τις δημοτικές εκλογές της Κωνσταντινούπολης πέρυσι, η κεντρική τράπεζα της Κίνας μετέφερε 1 δισεκατομμύριο δολάρια, που ήταν η μεγαλύτερη εισροή μετρητών στο πλαίσιο συμφωνίας ανταλλαγής μεταξύ των κεντρικών τραπεζών των δύο χωρών.
Η Κίνα επιτρέπει τώρα στις τουρκικές εταιρείες να χρησιμοποιούν το κινεζικό γιουάν για να πραγματοποιούν πληρωμές, επιτρέποντάς τους ευκολότερη πρόσβαση στον κινεζικό τραπεζικό τομέα, ως ένα ακόμη βήμα για την ενίσχυση της δημοτικότητας του Ερντογάν, η οποία έχει μειωθεί φέτος κατακόρυφα.
Οι κινεζικές εταιρείες τεχνολογίας Huawei και ZTE εξασφάλισαν την είσοδο στην τουρκική αγορά τηλεπικοινωνιών παρά τις διεθνείς κατηγορίες σχετικά με τον κινεζικό έλεγχο της τηλεπικοινωνιακής υποδομής για κρατική παρακολούθηση και καταστολή, που αποτελεί μια ανησυχητική προοπτική για τους Τούρκους στο Διαδίκτυο και στα κοινωνικά μέσα, σε πρόσβαση και πληροφορίες τη στιγμή που όλα τα ΜΜΕ βρίσκονται υπό αυστηρό κρατικό έλεγχο.
«Κίνα και Τουρκία δεν έχουν πολλούς φίλους στην περιοχή της Μεσογείου, ενώ και οι δύο μοιράζονται ένα σχέδιο αμφισβήτησης της ηγεμονίας των Ηνωμένων Πολιτειών, και μιας διεθνούς τάξης που θα βασίζεται σε ιδρύματα που δημιουργήθηκαν από τη Δύση», τονίζει το Foreign Policy.
Ο Ερντογάν έχει αποστατήσει
Το TRIBUNE επανειλημμένα έχει υποστηρίξει την τελευταία πενταετία ότι η Τουρκία έχει αποστατήσει από τη Δύση. Το ισλαμιστικό καθεστώς παραμένει τυπικά στο ΝΑΤΟ για να κερδίζει χρόνο και να απολαμβάνει ασυλία.
Όταν θα συναποφασίσει με τους συμμάχους του, Ρώσους, Ιρανούς και Κινέζους, τότε θα επιχειρήσει να τινάξει τον ΝΑΤΟ στον αέρα. Η επιθετικότητα προς Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ είναι ενταγμένη στη στρατηγική υπονόμευσης της δυτικής συνοχής.
Οι αποφάσεις του «ερντογανάτου» είναι ειλημμένες. Μην ξεγελιέται κανείς. Στη Δύση πολλοί αρνούνται να δουν την πραγματικότητα ή ματαιοπονούν ότι θα επαναφέρουν την Τουρκία μετά τον Ερντογάν. Δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι η Τουρκία και μετά τον Ερντογάν δεν θα έχει επιστροφή.
Ο λεγόμενος «τουρκικός ευρασιατισμός», σχήμα ανταγωνιστικό ως προς τις γεωπολιτικές και γεωοικονομικές σταθερές του ευρωπαϊκού, κατ’ αρχήν, και του δυτικού μοντέλου, γενικότερα, εξελίσσεται σε κυρίαρχη ιδεολογία όχι μόνο μεταξύ των εθνοϊσλαμιστών αλλά και των κεμαλικών.
Σημειώνεται ότι ο παντουρκισμός των κεμαλικών φτάνει, μέσω των τουρκικών δημοκρατικών της κεντρικής Ασίας, έως τα δυτικά σύνορα της Κίνας.
Έτσι ο «τουρκικός κόσμος» γίνεται η γεωπολιτική Οδός του Μεταξιού που φέρνει την Κίνα ευθέως στη Μεσόγειο. Οι Τούρκοι, λαός χαμηλά στην ιεραρχία των μογγολικών φυλών, υποτάχθηκαν στους φυσικούς αφέντες τους.
Το Διαβάσαμε Ποια Ρωσία, η Κίνα είναι το “δεκανίκι” του Ερντογάν και “Δούρειος Ίππος” της στη Δύση
Κοινοποιήστε: