Ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτής της περίεργης «πειρατείας» για τις παράκτιες πόλεις
Ένα νέο φαινόμενο που ονομάζεται «πειρατεία πάγου» εκτυλίσσεται στην παγωμένη Δυτική Ανταρκτική, όπου ένας παγετώνας φαίνεται να κλέβει πάγο από τον γείτονά του.
Αυτή η ασυνήθιστη συμπεριφορά – που κάποτε πιστευόταν ότι διαρκούσε εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες χρόνια – έχει πλέον καταγραφεί να συμβαίνει σε λιγότερο από δύο δεκαετίες.
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Leeds, σε συνεργασία με διεθνείς συνεργάτες, χρησιμοποίησαν δορυφορικά δεδομένα υψηλής ανάλυσης για να αποκαλύψουν ότι ένας ταχέως κινούμενος παγετώνας ανακατευθύνει τη ροή πάγου μακριά από τον πιο αργό γείτονά του.
Αυτό το εκπληκτικό γεγονός αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο οι επιστήμονες κατανοούν τη δυναμική των παγετώνων – και πώς τέτοιες μετατοπίσεις μπορούν να συμβάλουν στη μελλοντική άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Τα ευρήματά τους, που δημοσιεύονται στο The Cryosphere, παρέχουν σπάνιες πληροφορίες για αυτές τις ταχείες αλλαγές.
Γιατί όλα αυτά έχουν σημασία;
Η ερευνητική ομάδα εξέτασε διάφορους παράγοντες που επηρεάζουν τη ροή του πάγου, συμπεριλαμβανομένων των θερμοκρασιών των ωκεανών, των αλλαγών κυκλοφορίας, της θερμοκρασίας του αέρα και των χιονοπτώσεων.
Ανακάλυψαν ότι η ανακατεύθυνση του πάγου επηρεάζει την ποσότητα πάγου που φτάνει στα πλωτά ράφια πάγου που τροφοδοτούνται από αυτούς τους παγετώνες.
Δύο μεγάλες παγοκρηπίδες – το Crosson και το Dotson – είναι ήδη από τα ταχύτερα μεταβαλλόμενα καταστήματα στη Δυτική Ανταρκτική.
Το Crosson εκτείνεται περίπου 60 χιλιόμετρα και το Dotson εκτείνεται περίπου 48 χιλιόμετρα. Και οι δύο αραιώνουν και υποχωρούν στις γραμμές γείωσής τους.
Το διακύβευμα είναι υψηλό. Η στάθμη της θάλασσας αυξάνεται ήδη λόγω της κλιματικής αλλαγής και πάνω από 410 εκατομμύρια άνθρωποι θα μπορούσαν να επηρεαστούν από παράκτιες πλημμύρες μέχρι το έτος 2100. Η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από 10 εκατοστά την τελευταία δεκαετία.
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Συνοψίζοντας, το στρώμα πάγου της Ανταρκτικής – που κάποτε θεωρούνταν υποτονικό και σταθερό για χιλιετίες – αλλάζει πολύ πιο γρήγορα από ό, τι συνειδητοποιήσαμε και με απροσδόκητους τρόπους.
Αυτή η ανακάλυψη της «πειρατείας πάγου» δείχνει ότι οι παγετώνες μπορούν να αλληλεπιδρούν δυναμικά, ανταγωνιζόμενοι για πάγο και αναδρώντας τη ροή όπως τα ποτάμια που αλλάζουν πορεία, γεγονός που αναδιαμορφώνει πλήρως τον τρόπο με τον οποίο μοντελοποιούμε τη μελλοντική άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
Εάν ένας παγετώνας μπορεί να αποδυναμώσει έναν άλλο κλέβοντας τον πάγο του, ολόκληρα συστήματα πάγου μπορεί να αποσταθεροποιηθούν γρηγορότερα από ό, τι είχε προβλεφθεί, τροφοδοτώντας περισσότερο πάγο στον ωκεανό και αυξάνοντας τη στάθμη της θάλασσας.
Με απλά λόγια: Η Ανταρκτική δεν λιώνει μόνο – αναδιοργανώνεται με τρόπους που θα μπορούσαν να έχουν μεγάλες συνέπειες για τις παράκτιες πόλεις σε όλο τον κόσμο.
Κοινοποιήστε: