Πάει το παραμύθι…

Πάει και το παραμύθι που λέγεται Γεννηματά. Είχε μια μοναδική ευκαιρία με το μακεδονικό να απεγκλωβιστεί από τον θανάσιμο εναγκαλισμό της με την…
«επάρατο» δεξιά, αλλά δεν το θέλησε.

Η άρνηση της στην συμφωνία, παρά την απόλυτη μειοψηφία της στο πολιτικό συμβούλιο του ΚΙΝΑλ, (πέντε υπέρ της συμφωνίας, Παπανδρέου, Ανδρουλάκης, Καμίνης, Θεοδωράκης, Θεοχαρόπουλος, υπέρ και άλλες επιφανείς προσωπικότητες του χώρου όπως ο συνταγματολόγος κος Αλιβιζάτος και μόνο αυτή κατά), αποκαλύπτει με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο τους άρρηκτους δεσμούς αυτής της κυρίας με την δεξιά και ακροδεξιά του κυρίου Μητσοτάκη, καθώς και με την διαπλοκή που στηρίζει την πιο τυχοδιωκτική, ανεύθυνη και αλήτικη αντιπολίτευση που γνώρισε ποτέ ο τόπος.

Ποτέ δεν πίστεψα τις διαδόσεις ότι τάχα η κυρία Γεννηματά εκβιάζεται από Λοβέρδους και Βενιζέλους. Αρκεί και μόνο να ανατρέξει κανείς στις ομιλίες της για να διαπιστώσει ότι δεν πρόκειται για μια θεατρική απόδοση του κειμένου που της έγραψε ένας ο λογογράφος, αλλά ότι το μίσος και το δηλητήριο που στάζει είναι όλο δικό της.

Αυτό το μίσος είναι ο συνδετικός κρίκος αυτής της κυρίας μαζί με άλλους, γραφικούς και σοβαρούς, όπως ο κος Κουτσούμπας, που τους φέρνει στο σημείο ακόμα και να αποποιηθούν των θέσεων τους και της λεγόμενης «εθνικής γραμμής» στην οποία είχαν συνταχθεί, να εφεύρουν προσχήματα, να σχηματίσουν ένα μαύρο μέτωπο αντίδρασης και λαϊκισμού ακόμα και σε βάρος των εθνικών θεμάτων και τελικά στην πράξη να θέσουν εαυτόν εκτός των προοδευτικών δυνάμενων της χώρας.

Κρίμα για τους σοβαρούς και δημοκράτες πολίτες και τους «φίλους» που ανέχονται να τους τοποθετούν δίπλα σε έναν συρφετό λαϊκιστών, εθνικιστών και ακροδεξιών. Έχουν δει πολλά τα μάτια τους, είναι πλέον μεγάλα παιδιά και οφείλουν να διαχωρίσουν τη θέση τους γιατί αυτή τη φορά δεν έχουν καμία απολύτως δικαιολογία.

Τάκης Ψαρίδης