Ήταν μια εποχή που οι χίτες ρωτούσαν «πού είναι η μάνα σου, μωρή». Σήμερα οι απόγονοί τους ρωτούν μια μάνα πού είναι το δολοφονημένο της παιδί. Όταν οι ναζί ρωτάνε προκλητικά μέσα στο δικαστήριο τη Μάγδα Φύσσα «πού είναι ο Παύλος σου τώρα», η απάντηση στους ακροδεξιούς μαχαιροβγάλτες είναι μόνο μία. «Ο Παύλος είναι παντού».
Το θέμα, όμως, δεν είναι το πού βρίσκεται ο Παύλος, αλλά το πού βρισκόμαστε όλοι εμείς και αν πραγματικά βρισκόμαστε αταλάντευτα απέναντι στους δολοφόνους της Χ.Α. Εκεί όπου οφείλει να βρίσκεται κάθε δημοκρατικός πολίτης ώστε να αντιμετωπίζεται σθεναρά κάθε ναζιστική πρόκληση. Παρόντες παντού. Από τα σχολεία της Νίκαιας και του Περάματος έως τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών. Να μην απουσιάζουμε από εκεί όπου συνήθως τα όργανα της τάξης είναι προκλητικά ωσεί παρόντα. Παρόντες στις γειτονιές αλλά και στις δικαστικές αίθουσες, όπου συχνά πυκνά κρίνονται τόσο τα “έργα” όσο και το θράσος των νεοναζί.
“Συνεχίζουμε δυνατά, όλοι μαζί, για να πετύχουμε στο τέλος αυτό το οποίο θέλουμε όλοι. Μια κοινωνία στην οποία θα λειτουργούμε όπως πρέπει και όπως γνωρίζουμε. Χωρίς να έχουμε Καλάβρυτα, χωρίς να έχουμε Δίστομο…”. Με αυτά τα λόγια ο Κώστας Πελετίδης απευθύνθηκε πριν από λίγες ημέρες στη μεγάλη συγκέντρωση συμπαράστασης στα δικαστήρια της Πάτρας. Εκεί όπου ο δήμαρχος της πόλης δικάζεται για παράβαση καθήκοντος, επειδή το 2015, μετά από ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, δεν διευκόλυνε τη δράση της ναζιστικής οργάνωσης.
Χρέος κάθε δημοκρατικού πολίτη είναι να σταθεί αυτή τη στιγμή στο πλευρό του Κώστα Πελετίδη, αλλά και όποιου βρίσκεται αντιμέτωπος με τη βάναυση προκλητικότητα του κάθε νεοναζί που πιστεύει πως μπορεί να κυκλοφορεί ανενόχλητος στις γκρίζες ζώνες της ανεκτικότητας της Δημοκρατίας. Όπως χρέος κάθε δημοκρατικού πολίτη είναι να ζητάει εξηγήσεις και να απαιτεί ξεκάθαρες απαντήσεις και για την παραμικρή υπόνοια αστυνομικής ανοχής στους υπόδικους και τη συμμορία τους. Γιατί αυτή η ανοχή είναι που εκτρέφει την προκλητικότητά τους. Αυτή η ανοχή που έκανε κάποτε και τον Ρουπακιά να απορεί για τις χειροπέδες που του περνούσαν αυτοί που είχε μάθει να θεωρεί “δικούς του” πρέπει να πάψει να υφίσταται και να υποβόσκει ανάμεσά τους και ανάμεσά μας.
Σημ.: Είναι τουλάχιστον ενθαρρυντική η κίνηση της γ.γ. Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του υπουργείου Δικαιοσύνης Μαρίας Γιαννακάκη να στείλει στην εισαγγελία δίωξης ρατσιστικού εγκλήματος δημοσιεύματα που αναφέρονται στην ύπαρξη ακραίας ρατσιστικής σελίδας στο Facebook με τίτλο «Σκυλιά του πολέμου The comeback», την οποία διαχειρίζονται, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, ακροδεξιοί Έλληνες αστυνομικοί.
Κοινοποιήστε: