Ο Κρητικός και η Γαλλίδα: Ένας Κρητικός ταξιδεύει στο Παρίσι για τουρισμό. Εκεί, σε ένα καφέ, γνωρίζει μια όμορφη Γαλλίδα και μετά από λίγο φλερτ, αυτή τον προσκαλεί στο σπίτι της
Μπαίνουν μέσα, του δείχνει το σαλόνι, την κουζίνα και τελικά τον οδηγεί στην κρεβατοκάμαρα. Η ατμόσφαιρα είναι ρομαντική, τα φώτα χαμηλά, αρωματικά κεριά παντού…
Η Γαλλίδα, με λάγνο βλέμμα, του λέει:
– «Je veux faire l’amour…»
Ο Κρητικός χαμογελάει, αλλά δεν καταλαβαίνει τι του λέει.
Βλέποντας την απορία του, η γυναίκα αρχίζει να του κάνει νόημα, να του κλείνει το μάτι, να τον χαϊδεύει… αλλά αυτός τίποτα.
Προσπαθεί ξανά:
– «Je veux coucher avec toi…»
Ο Κρητικός μένει σαστισμένος, δεν καταλαβαίνει λέξη.
Απελπισμένη η Γαλλίδα, βγάζει τα ρούχα της και τον σπρώχνει στο κρεβάτι.
Τότε ο Κρητικός τινάζεται πάνω και φωνάζει:
– «Ααααα! Τώρα κατάλαβα! Ε, και δε μιλάς ΚΡΗΤΙΚΑ από την αρχή, μωρέ κοπελιά;»
ΠΙΟ ΚΑΤΩ, ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ! ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΑ…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΕΔΩ
Ανεκδοτάρα με λάθος προσευχή: Πάει ο μπαμπάς στο κρεβάτι του παιδιού του, για να το καληνυχτίσει και το ακούει να λέει
-“Θεούλη μου, θέλω να έχεις καλά τη μαμά μου, το μπαμπά μου, τη γιαγιά μου και δώσε χαιρετίσματα στον παππού μου!”
Το ακούει ο μπαμπάς αλλά δε δίνει σημασία! Την επόμενη μέρα χτυπάει το τηλέφωνο και είναι η γιαγιά. Πέθανε ο παππούς!
Το ίδιο βράδυ πάει πάλι ο μπαμπάς να καληνυχτίσει το παιδί και ακούει:
– “Θεούλη μου, θέλω να έχεις καλά τη μαμά μου, το μπαμπά μου και δώσε χαιρετίσματα στη γιαγιά μου!”
Το ακούει ο πατέρας αλλά και πάλι δε δίνει σημασία! Την επόμενη μέρα πέθανε η γιαγιά! Ο πατέρας τα είδε όλα!
Το βράδυ πήγε επίτηδες να κρυφακούσει:
– “Θεούλη μου, θέλω να έχεις καλά τη μαμά μου και δώσε χαιρετίσματα στον μπαμπά μου!”
Με το που το ακούει αυτό ο μπαμπάς τρελαίνεται! Την επόμενη μέρα φεύγει απ’ το σπίτι νωρίς για τη δουλειά και γυρίζει αργά το βράδυ ευτυχισμένος που μέχρι στιγμής ήταν ζωντανός! Μπαίνει στο σπίτι καλησπερίζει τη γυναίκα του και της λέει:
– “Συγνώμη αγάπη μου, που άργησα αλλά είχα μια πολύ άσχημη μέρα…”
Και η γυναίκα:
– “Μιλάς εσύ; Εγώ τι να πω που πέθανε ο κουμπάρος μπροστά στην πόρτα μας;”
Κοινοποιήστε: