Ο Κολοκοτρώνης δικαιώνεται
Όταν εισέβαλε ο Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο το 1825 με 35.000 ασκέρι, η επανάσταση ήταν σε δεινή θέση, ίσως στην χειρότερη από την κήρυξη της.
Ο Κολοκοτρώνης καθόταν σκεφτικός σε μια πέτρα και συλλογιζόταν το μέγεθος του προβλήματος και την αντιμετώπιση του ( ανάλυση τακτικής κατάστασης θα λέγαμε εμείς οι στρατιωτικοί).
Ξαφνικά παρατηρεί μεγάλη κινητικότητα και φωνές στο στράτευμα.
Ένας κάθιδρος αγγελιοφόρος, απομακρύνεται από το πλήθος και πλησιάζει ασθμαίνων στον Κολοκοτρώνη…
– Καπετάνιε πλάκωσε η αραπιά λεφούσι και χάνεται το ρωμαίικο…
Και του απαντά με την ήρεμη και βαθυστόχαστη φωνή του ο Γέρος του Μοριά…
– Μην σκιάζεστε ορέ, αυτό το άτιμο το μελέτη, να χαθεί δεν χάνεται, αλλά και δεν θα προκόψει…
Από τότε καθημερινά δικαιώνεται…
Νικόλαος Καρατουλιώτης Υποστράτηγος Ε.Α.
kostasxanΠηγή Ο Κολοκοτρώνης δικαιώνεται
Κοινοποιήστε: