Ο κίνδυνος για τη δημοκρατία…

Τάσος Παππάς

Η αντιπολίτευση και τα φιλοδεξιά μέσα ενημέρωσης καταγγέλλουν την κυβέρνηση ότι επιχειρεί διά της…
σκανδαλολογίας να ποινικοποιήσει την πολιτική ζωή της χώρας.

«Πετάτε λάσπη στον ανεμιστήρα», είναι η συνήθης κατηγορία. Καθόλου πρωτότυπη αντίδραση. Αυτή ήταν η ρητορική του ΠΑΣΟΚ εναντίον της Δεξιάς όταν στο στόχαστρο ήταν στελέχη του. Αυτή ήταν η ρητορική της Δεξιάς εναντίον του ΠΑΣΟΚ όταν στο στόχαστρο ήταν στελέχη της. Αυτή είναι σήμερα η ρητορική της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ εναντίον της κυβέρνησης επειδή στο στόχαστρο είναι στελέχη τους.

Σκανδαλολογία σημαίνει ότι συζητάμε για σκάνδαλα, χωρίς να συντρέχει λόγος, χωρίς δηλαδή να υπάρχουν σκάνδαλα, κι αυτό γίνεται μεθοδευμένα από τις κυβερνήσεις γιατί θέλουν να δυσφημήσουν τους πολιτικούς αντιπάλους τους.

Τα κόμματα που βρίσκονται σε δύσκολη θέση δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, δεν κάνουν αυτοκριτική για τα πεπραγμένα τους, προστατεύουν με νύχια και με δόντια τα στελέχη τους που έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς με τη Δικαιοσύνη και επιλέγουν την τακτική της επιθετικής άμυνας.

Μιλούν για σκευωρίες που εκτελούνται από σπείρες στις οποίες συμμετέχουν κυβερνητικοί αξιωματούχοι και επίορκοι δικαστικοί λειτουργοί και υπόσχονται ανταπόδοση όταν θα έρθουν στην εξουσία.

Ψάχνουν να βρουν -αν χρειαστεί δεν διστάζουν να κατασκευάσουν- θέματα που αμφισβητούν την ηθική της κυβέρνησης, επιδιώκοντας να βάλουν δίπλα τους στο κάδρο των υπόπτων και τους κατηγόρους τους.

Θολώνουν τα νερά με αντιπερισπασμούς για να περάσουν στην κοινωνία την αντίληψη ότι «όλα τα κόμματα το ίδιο είναι». Δεν έχει καμιά σημασία αν τα γεγονότα βοούν και τα εκθέτουν. Δεν έχει καμιά σημασία αν τα επιχειρήματά τους είναι καχεκτικά. Δεν έχει καμιά σημασία αν άνθρωποί τους έχουν καταδικαστεί για σοβαρά αδικήματα. Αυτό που έχει σημασία είναι να εδραιωθεί η εντύπωση ότι ουδείς έχει το ηθικό πλεονέκτημα.

Η κατάσταση αυτή είναι επικίνδυνη γιατί διώχνει τον κόσμο από την πολιτική – αν όλοι οι πολιτικοί είναι ύποπτοι για επιλήψιμες ποινικά συμπεριφορές δεν έχει νόημα να ασχολείσαι. Ακόμη χειρότερα, τον καθιστά ευάλωτο σε αντι-πολιτικές λογικές τις οποίες προωθούν οι εχθροί της δημοκρατίας.

Τον συγκεκριμένο κίνδυνο επισημαίνει ο Γιάννης Μπαλαμπανίδης επικρίνοντας την κυβέρνηση γιατί «σήμερα καλλιεργεί το χωράφι της σκανδαλολογίας τροφοδοτώντας τυφλές αντι-πολιτικές τάσεις» («Εφ.Συν.» 4.12.2018).

Μια άλλη διάσταση θέτει ο Αντώνης Λιάκος: «Φοβάμαι πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δύο ψυχές. Η μία εξουδετερώνει ό,τι κάνει η άλλη. Από τη μια άνοιγμα στην Κεντροαριστερά, από την άλλη επίθεση.

Πηγαίνει ο πρωθυπουργός στο συνέδριο του SPD επικυρώνοντας μια πορεία σύνθεσης δυνάμεων μπροστά στο κύμα της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη, σωστά, πολύ σωστά, από την άλλη μεριά όμως επιχειρεί στοχοποίηση του Κώστα Σημίτη, εμβληματικής μορφής της Κεντροαριστεράς» («Εφ.Συν.» 16.11.2018).

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην efsyn.gr