Ο «γυμνός» Πρόεδρος…

Ο «τυφώνας» Ντόναλντ Τραμπ ολοκλήρωσε μία καταστροφική εβδομάδα: Από τη σύνοδο της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας στις Βρυξέλλες, την οποία έκανε άνω κάτω με τις…
αλλοπρόσαλλες, απειλητικές δηλώσεις του, μέχρι την επίσημη επίσκεψη στη Βρετανία κατά τη διάρκεια της οποίας εξαπέλυσε επίθεση στην πρωθυπουργό Τερέζα Μέι για την επιλογή του «μαλακού» Brexit και τη συνάντηση Τραμπ – Πούτιν στο Ελσίνκι, για την οποία σύμφωνα με το Conversation, δεν υπήρχε επίσημη ατζέντα για να καθοδηγήσει τον «πολιτικά αρχάριο» Τραμπ έναντι του βετεράνου -επί 18 χρόνια αρχηγό κράτους και πρώην αξιωματικό της KGB- Πούτιν, τα γεγονότα έλαβαν τη μορφή ντόμινο. Και κυρίως, σήμαναν το τέλος των (όποιων) ψευδαισθήσεων για τον Τραμπ. 

Οι αναλυτές είχαν προβλέψει ότι, η αλλαζονεία του Τραμπ σε συνδυασμό με την απειρία του (όπως και η έλλειψη γνώσης σε θέματα γεωπολιτικής ιστορίας) θα τον έφερναν σε μειονεκτική θέση όταν θα έφτανε η ώρα να συζητήσει περίπλοκα ζητήματα, ουδείς ωστόσο μπορούσε να προβλέψει τι θα επακολουθούσε. Γιατί μπορεί το Ελσίνκι να μην έβγαλε ειδήσεις όσον αφορά τα μεγάλα ανοιχτά θέματα, όπως ο πόλεμος στη Συρία, το Ιράν και η κούρσα των εξοπλισμών, οι τοποθετήσεις ωστόσο, του Ντόναλντ Τραμπ πλάι στον Βλαντιμίρ Πούτιν σήκωσαν στις ΗΠΑ θύελλα αντιδράσεων.

Ακόμη και το Fox News -ένθερμος υποστηρικτής του Αμερικανού προέδρου- τον κατακεραύνωσε για τη στάση του απέναντι στον Ρώσο πρόεδρο. Ο δημοσιογράφος του Fox, Neil Cavuto χαρακτήρισε τη συνέντευξη Τύπου «αηδιαστική», η Mary Kissel της συντηρητικής Wall Street Journal -μιλώντας επίσης στο Fox- σχολίασε ότι «ο πρόεδρος Πούτιν κατήγαγε μία μεγάλη νίκη προπαγάνδας πλάι στον Τραμπ», ενώ ο Newt Gingrich, πρώην ομιλητής της Βουλής των Αντιπροσώπων και από τους πιο ισχυρούς συμμάχους του Τραμπ δήλωσε ότι «τα σχόλια του Τραμπ ήταν το σοβαρότερο λάθος της προεδρίας του» -δήλωση που προβάλλεται από όλα τα αμερικανικά ΜΜΕ- ενώ επανήλθε με ένα tweet στο οποίο έγραψε «ο πρόεδρος Τραμπ πρέπει να αποσαφηνίσει τις δηλώσεις του στο Ελσίνκι αναφορικά με τις υπηρεσίες ασφαλείας και τον Πούτιν». 

Για καθαρή «προδοσία» και μία εμφάνιση του Τραμπ, η οποία ήταν τελικά κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Πούτιν, έκανε λόγο ο τέως διευθυντής της CIA Τζον Μπρέναν- δήλωση που έχει επίσης κάνει τον γύρο του κόσμου.

Ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής και πρώην υποψήφιος πρόεδρος Τζον Μακέιν χαρακτήρισε τη συνάντηση «τραγικό λάθος» τονίζοντας ότι ο Τραμπ «απέτυχε να υπερασπιστεί» την Αμερική. Είναι χαρακτηριστικό το σχόλιο του Νewstatesman ότι «ακόμη και ο ίδιος ο Πούτιν πρέπει να εξεπλάγη με το πόσο εύκολα ο Τραμπ πήρε το μέρος της Ρωσίας». Τραμπ και Πούτιν έμοιαζαν να βρίσκονται σε ένα παράλληλο σύμπαν, με τη διαφορά ότι, ο Πούτιν είχε πλήρη επίγνωση της θέσης και του ρόλου του.

Από τη σφοδρότητα των αντιδράσεων, θα περίμενε κανείς ότι ο Τραμπ έκανε ή, είπε κάτι πραγματικά άνευ προηγουμένου, κάτι τόσο κραυγαλέο που θα οδηγούσε ακόμη και τους πιο πιστούς υποστηρικτές του μακριά. Αλλά, δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Σύμφωνα με το theatlantic, επί της ουσίας και με μία πιο νηφάλια προσέγγιση, σχεδόν κάθε ένα από τα όντως εξωφρενικά σχόλια που ο Αμερικανός πρόεδρος έκανε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου δεν ήταν παρά μία παραλλαγή προηγούμενων δηλώσεων του. Ήταν όμως η σύγκριση με τον Ρώσο Πρόεδρο και η απόλυτη ταύτιση με αυτόν, ακόμη και όταν ο Πούτιν εξαπέλυε επίθεση στις αμερικανικές αρχές, που εξόργισε τους αμερικανούς. Σύμφωνα με τη Wall Street Journal ο Λευκός Οίκος είχε προετοιμάσει τη συνέντευξη Τύπου στη βάση μίας «συγκρουσιακής προσέγγισης», με στόχο να εξελιχθεί σε ένα είδος «αντιπαράστασης», εξού και το επιτελείο του Τραμπ δήλωσε έκπληξη για το γεγονός ότι ο πρόεδρος ακολούθησε τελικά διαφορετική κατεύθυνση.

Την Τρίτη, ο Ντόναλντ Τραμπ, εν μέσω σφοδρής κριτικής, προσπάθησε να αντιστρέψει το εις βάρος του κλίμα, αλλά μάλλον το έκανε χειρότερο. Ο αμερικανός πρόεδρος παραδέχτηκε για πρώτη φορά πως η Ρωσία – χωρίς να τον ενισχύσει προσωπικά – ενεπλάκη στις αμερικανικές εκλογές, κάτι που είχε απορρίψει κατηγορηματικά μόλις ένα 24ωρο νωρίτερα ταυτιζόμενος με τις θέσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν που χαρακτήρισε ανοησίες τις έρευνες των αμερικανικών αρχών. 

«Ο βασιλιάς είναι γυμνός» 

Αλλά, το ερώτημα είναι, ποιές ήταν άραγε οι εκτιμήσεις των επιτελικών στελεχών του Λευκού Οίκου; Ποιά άλλη τροπή θα μπορούσε να έχει πάρει μία συνέντευξη Τύπου με τον Τραμπ πλάι στον Πούτιν; Και γιατί τόση οργή τώρα; Η εικόνα του Τραμπ με τις αμερικανικές και ρωσικές σημαίες στο φόντο και στο πλάι τον Πούτιν με το γνωστό μειδίαμα, να επιμένει ότι η Ρωσία δεν είχε καμία ανάμειξη στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, ήταν για τους Αμερικανούς σοκαριστική, καθώς έστελνε το μήνυμα, εκτός των άλλων, της αδυναμίας του Τραμπ να ανταποκριθεί στα καθήκοντα του.

Ακριβώς όπως συνέβη και με τα σχόλια που έκανε ο Αμερικανός πρόεδρος πριν από έναν χρόνο μετά τα αιματηρά επεισόδια στο Σάρλοτσβιλ, η συγκαταβατικότητα έως και δουλοπρέπεια του Τραμπ στον Πούτιν άφησαν τον «βασιλιά γυμνό» αφαιρώντας και το τελευταίο φύλλο συκής, σηματοδοτώντας το τέλος των ψευδαισθήσεων. Ακριβώς όπως στην περίπτωση του Σάρλοτσβιλ, που με τη στάση του έδειξε ότι, δεν είναι πλέον ταμπού για τον πρόεδρο να εκφράσει τη συμπάθεια του προς τους υπέρμαχους της λευκής υπεροχής, έτσι και στο Ελσίνκι άφησε να φανεί καθαρά η «μεγάλη εικόνα», εν ολίγοις, ο κίνδυνος που ενέχει η προεδρία Τραμπ για τις ίδιες τις ΗΠΑ αλλά την παγκόσμια πολιτική σκηνή.

Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει αρνηθεί επανειλημμένα την ανάμειξη της Ρωσίας στις αμερικανικές εκλογές. Τον Ιούλιο του 2017 έγραψε στο twitter ότι ο Πούτιν είχε «αρνηθεί έντονα» οποιαδήποτε παρέμβαση. Τον Ιούνιο του 2018, πάλι στο twitter, έγραψε ότι «η Ρωσία συνεχίζει να λέει ότι δεν έχει καμία ανάμειξη στις εκλογές μας». Όσο για το σχόλιο του ότι για τις παγωμένες σχέσεις «είμαστε υπεύθυνες και οι δύο χώρες, ήμασταν όλοι μας ανόητοι, φταίμε όλοι και οι δύο έχουμε κάνει λάθη», ούτε αυτό αποτελεί είδηση. Σε συνέντευξη που είχε δώσει ο Πούτιν στον Bill O’Reilly τον Φεβρουάριο του 2017 είχε δηλώσει για το ίδιο θέμα: «Υπάρχουν πολλοί δολοφόνοι. Πιστεύετε ότι, η χώρα μας είναι τόσο αθώα;».

Παρά το γεγονός ότι, στη Σύνοδο οι δύο πρόεδροι «πλασαρίστηκαν» ισότιμα, ήταν ηλίου φαεινότερο ότι ο Πούτιν είχε το «πάνω χέρι». Ακόμη και το γεγονός ότι, ο Ρώσος πρόεδρος έφτασε με καθυστέρηση μίας ώρας και ο Τραμπ τον περίμενε υπομονετικά σχολιάστηκε έντονα από τον Τύπο, ενώ οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι εκτός από επικριτικοί ήταν και αρκούντως καυστικοί, όπως στην περίπτωση ενός άρθρου γνώμης στο Fox που είχε τίτλο «Ο Πούτιν τρώει το γεύμα του Τραμπ στο Ελσίνκι».



Η σιωπή (και η ευθύνη) των Ρεπουμπλικάνων

Εν ολίγοις, αυτό που στην πραγματικότητα εξόργισε τους Αμερικανούς δεν ήταν οι δηλώσεις του, αλλά το προφίλ. Το γεγονός ότι, εμφανίστηκε αδύναμος. Σύμφωνα με το theatlantic, το ερώτημα πλέον, είναι εάν θα υπάρξουν αντιδράσεις, ακόμη και υπό τη μορφή παραιτήσεων. Και ότι εάν τελικά, δεν υπάρξουν, τότε η αδυναμία είναι του αμερικανικού πολιτικού συστήματος, όχι του Τραμπ, ενώ ήδη δημοσιεύματα «εγκαλούν» τους Ρεπουμπλικανούς γερουσιαστές και αντιπροσώπους που εδώ και 18 μήνες κάνουν τα «στραβά μάτια», καθώς φέρουν ευθύνη για τις αποφάσεις του Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο.

Οι ΗΠΑ δεν έχουν πια τον χρόνο που απαιτείται προκειμένου να αποσαφηνίσουν τους λόγους για τους οποίους ο Τραμπ έχει «δηλώσει υποταγή» στον Πούτιν -εάν εκβιάζεται, έχει δωροδοκηθεί ή, είναι απλά ένας «χρήσιμος ηλίθιος», κατά μερικά δημοσιεύματα- αντιθέτως και σύμφωνα τουλάχιστον με τους αναλυτές, οφείλουν πρωτίστως να διαχειριστούν το γεγονός αυτό καθαυτό. Ουδείς γνωρίζει το «κρυφό χαρτί» του Πούτιν, αυτό με το οποίο «κρατάει» τον Τραμπ, αλλά πλέον, ο πλανήτης έχει γίνει μάρτυρας της «δυνατής λαβής» του Ρώσου προέδρου. Τα αμερικανικά ΜΜΕ λαμβάνουν υπόψιν τους το γεγονός ότι, το κατηγορητήριο του ειδικού εισαγγελέα Ρόμπερτ Μιούλερ καταγράφει ζωτικής σημασίας λεπτομέρειες για το πώς η Ρωσία βοήθησε τον Τραμπ να φτάσει στην προεδρία και συνδέουν το γεγονός με τη χθεσινή δήλωση Πούτιν ο οποίος επιβεβαίωσε δημόσια ότι επιθυμούσε την εκλογή Τραμπ.

Βετεράνοι Αμερικανοί δημοσιογράφοι ανακαλούν σε άρθρα τους Αμερικανούς προέδρους, όπως ο Λίντον Τζόνσον και ο Ρίτσαρντ Νίξον που είπαν ψέματα ανερυθρίαστα on camera για τον πόλεμο στο Βιετνάμ και το σκάνδαλο Watergate -και πιο πρόσφατα, ο Μπιλ Κλίντον και ο Τζορτζ Μπους για τον πόλεμο στο Ιράκ- θέλοντας να υπογραμμίσουν ότι ποτέ και παρά τα ψέματα, κανένας Αμερικανός πρόεδρος δεν στήριξε -σταθερά και κατ’ επανάληψη- τα συμφέροντα μιας άλλης χώρας έναντι της δικής του και του αμερικανικού λαού…

tvxs.gr