“Σχετικά με τον άνθρωπο το αγαθό καθορίζεται σε σύγκριση με το κακό… Και το αγαθό εδώ κάτω, είναι το ελάχιστο μόριο του κακού. Και είναι αδύνατον εδώ κάτω το αγαθό να είναι απαλλαγμένο κακίας…
Εδώ κάτω το αγαθό γεμίζει με κακία. Και αφού γεμίζει με κακία δεν μπορεί να είναι αγαθό. Και αφού δεν μένει πια αγαθό, γίνεται κακό. Κατά συνέπεια το αγαθό βρίσκεται στον θεό, ή αυτός ο ίδιος ο θεός είναι αγαθό.
Ασκληπιέ, μόνο το όνομα του αγαθού υπάρχει στον άνθρωπο. Έργο του δεν υπάρχει πουθενά. Και είναι αδύνατον να υπάρχει. Δεν μπορεί να χωρέσει σε υλικό σώμα που το περισφίγγει από παντού η κακία και ο πόνος και τα βάσανα και η οργή και οι απάτες και οι ανόητες φαντασιώσεις.
Και το πιο κακό από όλα Ασκληπιέ, είναι ότι το καθένα από όσα αναφέραμε πιο πάνω, εδώ κάτω θεωρούνται ως το μέγιστο αγαθό, ενώ είναι αναπόφευκτο κακό…
Κατά συνέπεια, εκείνοι που αγνοούν, και δεν πορεύονται στον δρόμο της ευσέβειας, τολμούν να λένε ότι ωραίο και αγαθό είναι ο άνθρωπος. Ούτε στο όνειρό τους δεν έχουν δει τι είναι αγαθό. Και λένε αγαθό κάθε τι κακό.”
ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΜΟΣ Α ΛΟΓΟΙ I-XVIII, ΡΟΔΑΚΗΣ ΤΖΑΦΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΤ”
mythiki-anazitisi "Ούτε στο όνειρό τους δεν έχουν δει τι είναι αγαθό"
Κοινοποιήστε: