Ο καιρός σχετικά καλός, λίγο κρύο αλλά το άντεχα. Τραβώ προς το θέατρο “Αργώ”. Μετά από πολλά χρονιά θα παρακολουθήσω τον Φίλιππο Σοφιανό επί σκηνής. Μεγάλωσα με τις ταινίες του και τις σειρές που είχε κατά καιρούς πάρει μέρος.
Φτάνω στο κατάμεστο θέατρο, πρεμιέρα γαρ. Αφού περνάμε από τον απαραίτητο έλεγχο, μπαίνουμε στην αίθουσα.
Παρατηρώντας την σκηνή προσπαθούσα να καταλάβω τι ήταν αυτό που θα έβλεπα. Το τρίτο κουδούνι ακούγεται και η παράσταση αρχίζει…
Ο Φίλιππος Σοφιανός με αυτό το αγέρωχο παράστημα του εμφανίζεται στην σκηνή. Το χειροκρότημα φυσικά ήταν δυνατό, ‘σαν να μην πέρασε μια ημέρα’ σκέφτηκα κοιτώντας τον.
Ο ηθοποιός υποδύεται έναν καθηγητή πανεπιστημίου, που με την φοιτήτρια του Κάρολ (Μαρίνα Λιακοπούλου) μπλέκονται σε μια απίθανη κατάσταση –σχεδόν αγχωτική- ακόμα και για τον θεατή.
Ο Τζών καλεί την Κάρολ στο γραφείο του, να της μιλήσει για το γραπτό της. Τα λόγια του καθηγητή παραποιούνται από την φοιτήτρια και ένα γαϊτανάκι διαδοχικών καταστάσεων ξεκινά, με τον καθηγητή να βρίσκεται σε δεινή θέση.
Το έργο αναφέρεται στο κείμενο του βραβευμένου συγγραφέα David Mamet που πραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις και που μπορεί να φτάσουν υπό την πίεση της εξουσίας, ειδικά ανάμεσα στα δυο φύλα. Ακούγονται δια στόματος του καθηγητή πολλές αλήθειες για το εκπαιδευτικό σύστημα και πώς τα ιδανικά, όπως το να περάσει κάποιος στο πανεπιστήμιο, καταρρίπτονται. Σαν μητέρα με παιδιά στο σχολείο και το πανεπιστήμιο, συμφώνησα σε πάρα πολλά από όσα παρακολουθούσα, με αποτέλεσμα να ταυτιστώ με τον καθηγητή.
Η Μαρίνα Λιακοπούλου υποδύεται την ‘’κοινή ‘’ φοιτήτρια που έχει κάνει τον αγώνα της να μπει στο πανεπιστήμιο, προφανώς προέρχεται από φτωχή οικογένεια και η παιδική της ηλικία δεν ήταν η ιδανική. Τονίζει στον καθηγητή ότι δεν καταλαβαίνει πολλά από αυτά που διδάσκει και εκείνος προσφέρεται να την βοηθήσει. Η συνέχεια είναι συγκλονιστική.
Δεν θα ήθελα να φανερώσω περισσότερα. Είναι μια καταπληκτική παράσταση όπου οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων φτάνουν σε τεντωμένο σχοινί, με αποτέλεσμα ανεπανόρθωτες συνέπειες. Τα δεδομένα παύουν να υπάρχουν και φαίνεται καθαρά η δυσλειτουργία της σημερινής κοινωνίας.
Από θέμα υποκριτικής δεν χρειάζεται να αναφέρω κάτι. Ο Φίλιππος Σοφιανός δεν χρειάζεται συστάσεις, είναι μια σχολή από μόνος του. Η νεαρή ηθοποιός Μαρίνα Λιακοπούλου έχει έναν τρόπο να πείθει το κοινό, να το κάνει να ανατριχιάζει με το στόμφο που αποδίδει τον ρόλο της.
Είναι μια εξαιρετική κατάσταση. Την προτείνω ανεπιφύλακτα.
Κ. Κονίτσα Σωπύλη
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Γεωργία Ζάχου
Σκηνοθεσία – φωτισμοί – μουσική επιμέλεια: Φίλιππος Σοφιανός
Σκηνικά – κοστούμια: Χριστίνα Κωστέα
Βοηθός σκηνοθέτης: Γιάννης Τσουρουνάκης
Επικοινωνία: Νατάσα Παππά
Διεύθυνση παραγωγής: Τέτα Καμπουρέλη
Παραγωγή: Hand Made Production Ε.Π.Ε.
Φωτογράφιση: Μιχαήλ Μαυρομούστακος
Διανομή
Φίλιππος Σοφιανός – Τζων
Μαριλένα Λιακοπούλου – Κάρολ
Το Θέατρο ΑΡΓΩ θα λειτουργήσει αμιγώς ως χώρος υποδοχής πολιτών που έχουν εμβολιαστεί και με τις δύο δόσεις του εμβολίου κατά της COVID-19 ή έχουν νοσήσει εντός του τελευταίου εξαμήνου.
Κατά την είσοδο των θεατών στους χώρους, θα γίνεται έλεγχος των απαραίτητων πιστοποιητικών καθώς και πιστοποιητικού ταυτοπροσωπίας (αστυνομική ταυτότητα, διαβατήριο, δίπλωμα οδήγησης).
Η χρήση προστατευτικής μάσκας είναι υποχρεωτική σε όλους τους χώρους του θεάτρου ενώ η προσέλευση ανήλικων προϋποθέτει την επίδειξη υπεύθυνης δήλωσης των γονέων για τη διενέργεια self test.
Το θέατρο λειτουργεί με σύγχρονο εξαερισμό (είναι ισόγειο και με μεγάλα ύψη) και υπάρχουν ράμπες ΑμεΑ για την πρόσβαση ατόμων με δυσκολίες, τόσο στην είσοδο όσο και στις τουαλέτες.
Το Διαβάσαμε “ΟΛΕΑΝΑ” – Θέατρο “Αργώ” – Κριτική
Κοινοποιήστε: