Δεν ήταν συνηθισμένο να μιλάμε για 10-κύλινδρο κινητήρα σε διάταξη V, μέχρι που ήρθε η Chrysler να τον βάλει στην Viper, και έκτοτε πολλοί ήταν εκείνοι που αντέγραψαν την ιδέα της, από την Ευρώπη μέχρι και την Άπω Ανατολή.
Δυστυχώς όμως, γνωρίζουμε πλέον πως η Dodge Viper θα μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Μαζί της δεν θα πάρει μόνο τον δικό της κινητήρα, αλλά και πολλούς άλλους, καθώς πλέον μόνο ένας κατασκευαστής συνεχίζει την παραγωγή τέτοιου κινητήριου συνόλο. Βέβαια, ένας V10, δε θα μπορούσε παρά να έχει “υπηρετήσει” κάτω από το καπό αυτοκινήτων που δεν θα ξεχάσουμε εύκολα. Από γερμανικά supercars, από ιταλικά, ακόμα και σε μονοθέσια της F1, επιλέχθηκε η διάταξη V για πλήθος 10 κυλίνδρων. Πάμε τώρα να δούμε ορισμένους από αυτούς.
Η πρώτη θέση ανήκει δικαιωματικά στην Chrysler, καθώς ήταν εκείνη που ανέδειξε τον V10, μέσα από την Dodge Viper. Βέβαια, δεν μιλάμε για την Fiat Chrysler Automobiles που είναι σήμερα, ή την Daimler-Chrysler που ήταν πριν. Γιατί όπως πολλές άλλες σήμερα, δύσκολα θα έπαιρναν μια τόσο τολμηρή απόφαση, όπως έκανε η Chrysler το 1992, φέρνοντας στην παραγωγή έναν 8-λιτρο V10 με 400 ίππους, που αργότερα “μεγάλωσε” λίγο και έγινε 8.4 λίτρων με 600 ίππους.
Παράλληλα βέβαια, αυτός ο κινητήρας αποτέλεσε το κινητήριο σύνολο ακόμη και για pickup της φίρμας, όπως το Dodge Ram, μέχρι το 2002, οπότε και αντικαταστάθηκε με έναν Hemi V8 6.4 λίτρων.
Η φίρμα με σήμα τον μαινόμενο ταύρο, ήταν η επόμενη που θα υιοθετούσε αυτό τον τύπο κινητήρα. Λογικό επόμενο, εφόσον από το 1987 μέχρι το 1994, η ιταλική εταιρεία ανήκε στην Chrysler. Η Chrysler λοιπόν, της ανέθεσε το δύσκολο έργο να τη βοηθήσει στην εξέλιξη του νέου αυτού συνόλου για τη Viper.
Από εκεί λοιπόν προέκυψε ο V10 που μπήκε αργότερα στην Gallardo, άσχετα με το ότι ήταν μικρότερος, εφόσον πλέον ο κυβισμός ήταν στα 5 λίτρα, με την ιπποδύναμη να έχει ανέβει στους 493 ίππους, φτάνοντας μέχρι και τους 562 ίππους σε 5.2 λίτρα αργότερα. Τώρα μια μετεξέλιξή του στην Huracan αποδίδει παραπάνω από 600 ίππους, με τον κινητήρα αυτό να είναι πλέον ένας από τους “τελευταίους των… δεκα-κύλινδρων”. Ποιος θα το πίστευε λοιπόν, πως ένα ιταλικό supercar, που έχει εντελώς διαφορετική φιλοσοφία από ένα αμερικάνικο, θα είχε “καρδιά” που τη χρωστάει -εν μέρει- στο δεύτερο.
Πολύ πριν φτάσουμε στη Huracan, βέβαια, η Lamborghini άλλαξε πολλά χέρια, μέχρι που το 1999 έγινε ιδιοκτησία της Audi. Η Lamborghini είχε μαζί της μεγάλη προίκα, από την μακρόχρονη ενασχόλησή της με αυτοκίνητα που σου ανεβάζουν παλμούς, και μαζί και με όλα ήταν και ο εν λόγω V10. Αυτό η Audi το εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο, έτσι, σε χωρητικότητα 5 λίτρων μπήκε στα S6 και S8, ενώ μετά ως δι-τουρμπος μπήκε στο RS6. Ο ίδιος ήταν που αργότερα με 5.2 λίτρα μπήκε στο R8. Έτσι λοιπόν, η γερμανική φίρμα είναι η μόνη αυτοκινητοβιομηχανία που παράγει 10-κύλινδρο κινητήρα, κάτι που γίνεται για την Lamborghini
Η “μαμά” Volkswagen, ασφαλώς και δεν θα περιόριζε ένα τέτοιο κινητήρα σε μια ή δύο μόνο από τις θυγατρικές της. Απλά θα άλλαζε το καύσιμο, αλλάζοντάς το με πετρέλαιο. Έτσι είχαμε τους V10 TDI, χωρητικότητας 4.9 και 5 λίτρων, οι οποίοι υπηρέτησαν σε εμβληματικά μοντέλα της φίρμας, όπως το Touareg και το Phaeton, παράγοντας ισχύ 345 ίππων και την τρομερή ροπή των 860 Nm! Ο κινητήρας αυτός είχε την ίδια ισχύ με τον βενζινοκίνητο V8, αλλά σχεδόν τη διπλάσια ροπή και χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 2010.
Εδώ τώρα δώσε λίγη προσοχή μη μπερδευτούμε. Η Porsche είχε δικό της V10, του οποίου η παραγωγή σταμάτησε πριν αυτή περάσει στην κατοχή του VW Group. Οπότε εδώ μιλάμε για τον V10 της Porsche. Αυτός είχε σχεδιαστεί αρχικά για να μπει σε αγωνιστικό που θα έτρεχε σε Le Mans, και έπειτα επανασχεδιάστηκε για την Formula 1. Και οι 2, ήταν 5.7 λίτρων και αργότερα βρήκαν “στέγη” κάτω από το καπό της Carrera GT. Έτσι λοιπόν, εξηγείται ο λόγος για τον απόκοσμο θόρυβο που έκανε όταν πλησίαζε τα κόκκινα στις 8.400 σ.α.λ, με την ισχύ του να φτάνει τους 612 ίππους. Μόλις 1270 κομμάτια αυτής βγήκαν στους δρόμους, από το 2003 μέχρι το 2007, οπότε το τμήμα που σχεδίαζε το “980”, μπήκε στην ιστορία.
Είμαι σίγουρος, ότι μιλώντας για V10, το μυαλό σου έτρεξε πρώτα στην M5 E60 και τη E63-64 Μ6 της “προπέλας“. Και καλά έκανε! Ο κινητήρας με κωδικό S85, ήταν ένας V10 5-λίτρων, που βγήκε στην παραγωγή το 2005, με ισχύ 500 ίππων και ροπή 52.5 kgf-m. Ο κινητήρας αποσύρθηκε το 2010, οπότε και αντικαταστάθηκε από τον δι-τουρμπο V8 4.4 λίτρων, που παράγει λίγη παραπάνω ισχύ, αλλά έχει αρκετά μεγαλύτερα αποθέματα ροπής.
Η Lexus ήταν μια ακόμη αυτοκινητοβιομηχανία που θα χρησιμοποιούσε έναν V10, για το πολυπόθητο Lexus LFA, που είχε στα σχέδιά της από το 2000 και είδαμε το 2010. Μπορεί να πει κανείς πως άξιζε τον κόπο. Κάτω από το καπό του είχε έναν εξαιρετικό 10-κύλινδρο 4.8-λίτρων, ισχύος 560 ίππων και 480 Nm ροπής. Ο κινητήρας αποσύρθηκε δύο χρόνια μετά, όπως και το αυτοκίνητο.
Η Μπλε Οβάλ, τώρα είναι μαζί με την VW, οι μόνες που χρησιμοποίησαν μεν v10 σύνολο, αλλά πετρελαιοκίνητο. Δημιουργήθηκε στη βάση του Triton V8, που είχε η εταιρεία και κυρίως μπήκε σε pick-up και SUV’s για τις ΗΠΑ, έχοντας αρχικά ισχύ 310 ίππων με 580 Nm ροπής και χωρητικότητα 6.8 λίτρων. Αργότερα η ισχύς ανέβηκε στους 362 ίππους, έχοντας υπηρετήσει για παραπάνω από δέκα χρόνια την σειρά F και Ε της φίρμας.
Δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τον βασιλιά του μηχανοκίνητου αθλητισμού, την Formula 1. Συγκεκριμένα, το 2000 η FIA υιοθέτησε έναν 3-λιτρο V10 κινητήρα για τα μονοθέσια, ο οποίος και αντικατέστησε τους προηγούμενους V12. Κράτησε μέχρι το 2006, όπου και αντικαταστάθηκε με έναν V8 2.4-λίτρων.
Πέρα από την Formula 1, αρκετοί κατασκευαστές χρησιμοποίησαν V10 σε αγώνες Le Mans. Από την Peugeot με το 905 το 1990 και την Toyota το επόμενο χρόνο. Μάλιστα κάποιοι, όπως ο V10 της Porsche και ο V10 TDI του Audi R15, πέρασαν σε αυτοκίνητα παραγωγής.
Πλέον, όπως αναφέραμε και στην αρχή, το συγκεκριμένης διάταξης σύνολο, μπαίνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Σίγουρα όμως, δημιούργησε και άφησε όμορφες μνήμες, με κατασκευές που ορισμένες αποτελούν σημαντικούς σταθμούς στην ιστορία του αυτοκινήτου.
Οι V10 που αγαπήσαμε μπαίνουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Κοινοποιήστε: