Οι συναυλίες της ζωής μου

Γράφει η Άννα Παχή

Στην αρχή δεν ήθελα να πάω. Προτιμούσα με τα λεφτά του εισιτηρίου να αγοράσω το album του καλλιτέχνη για να το έχω. Πόσο ανόητη… Ένα σωστό live, από αυτά με χορό, τραγούδι, ιδρώτα και γενικώς ξεπάτωμα, είναι εμπειρία που σε συντροφεύει για μια ζωή κι αλλάζει ολόκληρη την οπτική σου για αυτόν που αγαπάς. Παραθέτω τις πιο σημαντικές, για να θυμηθούμε όλοι μαζί τι ωραία που είναι να συνωστίζεσαι.

30/05/1992 Bryan Adams – Γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης

Χρυσή μετριότητα ή όχι, ο Καναδός Bryan είναι απόλυτα συμπαθητικός και ανεβαστικός. Στο αγαπημένο γήπεδο του Τριφυλλιού, μαζί με την καλή φίλη Ζωή χορεύαμε επί δυόμιση ώρες στην αρένα, μαζί με το πλήθος που γέμισε το γήπεδο ξεχειλίζοντας από ενθουσιασμό. Ο Bryan ξανάρθε μετά από πολλά χρόνια στο Ηρώδειο, καθώς όμως τα χρόνια είχαν περάσει κι εκείνος – η αλήθεια είναι – δεν επανέλαβε ποτέ την επιτυχία του Reckless, δεν ευτύχησε να με ξαναδεί. Παρόλα αυτά, τον θυμάμαι πάντα με αγάπη.

Τετάρτη 16/09/1998 – The Rolling Stones – OAKA

Καθημερινή και το ΟΑΚΑ ήταν τίγκα. Όταν έρχονται οι Stones πρέπει να πας, αλλιώς δεν λογίζεσαι ροκάς στον ντουνιά. Βρέθηκα μπροστά από το κουβούκλιο των easy riders που τους ακολουθούν παντού. Σκιάχτηκα λίγο στην αρχή με τα μούσια, τα καρφιά και τα tatoos αλλά μου βγήκαν καλά παιδιά. Με κέρασαν μπύρα και βάλαμε στοίχημα με ποιό θα ξεκινήσουν. Ήταν το She’s a rainbow κι έχασα. Είχα δίκιο όμως πως θα έπαιζαν πρώτα τα πιο καινούρια τους κομμάτια. Ακολούθησαν όλες οι μεγάλες τους επιτυχίες, κι ευχαριστηθήκαμε μουσική και θέαμα. Ο Mick Jagger στη σκηνή είναι κατηγορία από μόνος του. Κουράστηκα που τον έβλεπα να χορεύει, να τραγουδά και να επικοινωνεί με τον κόσμο. Από τις συναυλίες – γιορτή που απλά δεν γίνεται να χάσεις. Βλακωδώς έδωσα το εισιτήριο στον φίλο μου και ΤΟ ΕΧΑΣΕ!!!!!

Πέμπτη 13/04/2000 – Deep Purple – ΟΑΚΑ – Sports Hall

Δεν υπήρχε καμιά απολύτως περίπτωση να μην δω μια από τις καλύτερες μπάντες όλων των εποχών. Το Sports Hall δεν είναι πολύ μεγάλο, ήταν όμως γεμάτο. Η παρέα ήταν σίγουρη πως θα έλεγαν το Child in time. Εγώ πάλι όχι και είχαμε έντονη διαφωνία επ’ αυτού. Δεν το είπαν αλλά δεν είχε καμιά σημασία. Η πεμπτουσία του ροκ στη σκηνή. Αυτό.

Παρασκευή 16/03/2001 – Barclay James Harvest – Ρόδον Live

Όταν έχεις χορέψει το Poor man’s moody blues κι έχεις χαθεί στο Mockingbird, το να πας στη συναυλία τους είναι μονόδρομος. Λίγο άβολο να στέκεσαι όρθιος με το ποτό, τα τσιγάρα και το μπουφάν στο χέρι, αλλά χαλάλι..

Πέμπτη 07/12/2000 – The Waterboys – Ρόδον Live

Από την πρώτη φορά που το άκουσα, το Red Army Blues με στοίχειωσε, όπως και γενικότερα η δουλειά αυτού του γκρουπ. Την ημέρα της συναυλίας ξύπνησα με 39,8. Δεν πήγα στη δουλειά, πήγα όμως στη συναυλία. Δεν είπαν το αγαπημένο μου, καθώς είχαν τσακωθεί ο Scot με τον Wallinger κι ήταν στα μαχαίρια είπαν όμως όλα τα άλλα. Θεοί.

Τετάρτη 28/07/2004 – Bob Fosse – The musical – Θέατρο Λυκαβηττού

Η ταινία All that jazz αποκαλύπτει τι ακριβώς σημαίνει καλλιτεχνική ιδιοφυΐα με τα καλά της και τα στραβά της. Κάθε χορογραφία του Bob έγινε video clip, σκηνή από ταινία και εξακολουθεί να γοητεύει. Όταν λοιπόν το πρώην girlfriend Ann Reinking ήρθε με το μπαλέτο του/της στο Λυκαβηττό, ούτε η επιβολή χούντας δεν θα με κρατούσε μακριά. Ευχαριστήθηκα μουσική και χορό. Το Orgy βέβαια παρουσιάστηκε με τους χορευτές ντυμένους, αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα….

04/09/2004 – Sarah Brightman – Θέατρο Λυκαβηττού

Εκεί συνειδητοποίησα τι ακριβώς σημαίνει diva. Η ένα και χώμα τραγουδίστρια κράτησε ολόκληρο το κατάμεστο θέατρο στο μικρό της δαχτυλάκι από την ώρα που άνοιξε το θεϊκό λαρύγγι της μέχρι την ώρα που σταμάτησε. Άξια. Για σένα γράφονται τα μιούζικαλ γλυκιά μου.

Πέμπτη 23/06/2005 – Duran Duran – Terra Vibe

Ινδάλματα της εφηβείας μου, οι Duran Duran απέδειξαν πόσο καλοί μουσικοί είναι. Όλοι τους. Η φωνή του Simon ακόμη καλύτερη, αγαπημένα χιτς, η Μαλακάσα γεμάτη, σε μια συναυλία – πάρτι. Μπροστά μου στεκόταν ένας τύπος που φορούσε μπλουζάκι των Cypress Hill και χόρευε όσο κι εγώ. Η μουσική είναι μία.

Σάββατο 15/04/2006 – Simple Minds – Αθηνών Αρένα

Ήρθαν στη δύση της καριέρας τους αλλά τα έδωσαν όλα. Ireland rules με ενέργεια, δυνατά σόλο και τον κόσμο να τραγουδά Don’t you forget about me. Ποτέ..

Πέμπτη 20/07/2006 – Shakira – OAKA

Δεν μου πολυάρεσε αλλά πήγα καθώς βρήκα τσάμπα εισιτήριο στους VIP παρακαλώ. Έφυγα ως ένθερμη φαν. Γλυκύτατη παρουσία και εξαιρετική φωνή, η Shakira κατάφερε να μας κάνει να νιώσουμε επίτιμοι καλεσμένοι στην κουλτούρα και τη μουσική της. Χόρεψε οριένταλ επί σκηνής και μας έδωσε να καταλάβουμε τι σημαίνει γυναίκα – γη. Απόλαυση.

08/06/2007 – The Waterboys – Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη

Φυσικά και ξαναπήγα, τους λατρεύω. Ήμουν και τυχερή, καθώς οι διενέξεις μεταξύ Mike και Karl είχαν λήξει, οπότε με τις πρώτες νότες του Red Army Blues βρέθηκα δίπλα στη σκηνή σαν υπνωτισμένη. Μυστικισμός.

Παρασκευή 15/06/2008 – Mark Knopfler – Θέατρο Λυκαβηττού

Στις επικρίσεις του περιβάλλοντος “τον δεινόσαυρο θα πας να δεις;”, απλώς χαμογελούσα με συγκατάβαση. Ξύπνησα πάλι με πυρετό, 40 αυτήν την φορά, αλλά για αυτό ο καλός θεός έφτιαξε τα αντιπυρετικά. Δεν είναι τυχαίο που θεωρείται από τους καλύτερους κιθαρίστες του κόσμου, ήμουν σίγουρη πως αν έλεγε στην κιθάρα ‘σήκω χόρεψε συρτάκι’, η κιθάρα θα το έκανε. Άκουσα live το Brothers in arms. Δεν χάνονται αυτά.

Σάββατο 09/05/2009 – Ten years after – Θέατρο Ελληνικού Κόσμου

Πολύ πριν η διαφήμιση της Vodafone κάνει γνωστό το Change the world, το συγκρότημα ήρθε για μια συναυλία που δεν πολυδιαφημίστηκε. Παρόλα αυτά, οι γνώστες ήρθαν κι απόλαυσαν Μουσική.

Πέμπτη 28/05/2009 – ACDC – OAKA

Άλλη μια συναυλία – πάρτυ με όλον τον κόσμο να χορεύει και να τραγουδάει. Αν δεν δεις τον Angus ντυμένο μαθήτρια, δεν έχεις δει τίποτα σε αυτήν τη ζωή. Αφού έμεινε όρθιο το ΟΑΚΑ μετά από τόσες ώρες που χοροπηδούσαμε όλοι μαζί, είναι γεγονός, κάποιος μας προστατεύει.

Τετάρτη 08/07/2009 – Santana – OAKA

Άλλος ένας θρύλος που μας χάρισε μια υπέροχη βραδιά. Χαρά κι ευδαιμονία, όλοι φύγαμε με χαμόγελο.

Τετάρτη 22/07/2009 Deep Purple – Terra Vibe Park

Ναι, τους ξανάδα. Υπάρχει πρόβλημα;

Παρασκευή 18/06/2010 Α.The Stranglers – Β. Billy Idol – Γήπεδο Tae Kwon Do

1. Γνήσιο ροκ, παιγμένο από γνήσιους μουσικούς. Όλα τα αγαπημένα κομμάτια των Stranglers ακούστηκαν στο θεόρατο γήπεδο κι ο κόσμος χόρευε και τραγουδούσε. Δεν ήταν ακριβώς midnight, σίγουρα όμως ήταν summer dream.
2. Μπορεί το πρόσωπό του να έμοιαζε με ιστό αράχνης, οι κοιλιακοί του όμως έχουν πολλά να διδάξουν στους σημερινούς body builders. Η φωνή δεν έχει αλλάξει παρόλα τα drugs, χοροπηδούσε στη σκηνή σαν κατσίκι, γλωσσοφίλησε μια πιτσιρίκα από το κοινό και μας άφησε να τον χαζεύουμε πανευτυχείς.

Παρασκευή 03/09/2010 – U2 – OAKA

Τους έχασα στη Θεσσαλονίκη, δεν ήταν δυνατόν να τους χάσω στην Αθήνα. Μαζευτήκαμε καμιά δεκαριά τσούπρες και αριβάραμε στο ΟΑΚΑ, λίγο καθυστερημένα λόγω κίνησης. Το show ήταν εξαιρετικό, αλλά εμείς πήγαμε να ακούσουμε τον Bono να τραγουδάει. Δεν μας απογοήτευσε.

Πέμπτη 14/07/2011 – Thievery Corporation – Θέατρο Λυκαβηττού

Ομολογώ πως δεν ήμουν πολύ εξοικειωμένη μαζί τους, μου άρεσε όμως πολύ το όνομα. Έτσι πήγα στο Λυκαβηττό να τους δω κι έφυγα εντυπωσιασμένη. Πολυπολιτισμικοί, απόλυτα διασκεδαστικοί, προσέφεραν ένα μουσικό πανηγύρι στους υποψιασμένους που ανέβηκαν τον λόφο.

Scorpions – Δευτέρα 18 Ιουλίου Γήπεδο Καραϊσκάκη

Συχνοί επισκέπτες, ξέρουν τι αγάπη τους έχουμε. Πήγα λοιπόν να τους δω στο Καραϊσκάκη. Παππούδες με τα εγγόνια τους, γονείς με τα παιδιά τους, εφηβάκια σε ομάδες, ζευγάρια νέα και όχι τόσο νέα, κι εγώ με το φίλο μου το Δημήτρη. Χωρίς πολλά εφέ αλλά με πολλή κιθάρα, ενέργεια και τα εξαιρετικά φωνητικά του Κλάους, όλο το γήπεδο χόρευε στις κερκίδες. Το highlight της βραδιάς ήταν όταν ακούστηκαν οι πρώτες νότες του The zoo, τραγούδι που δε λένε συχνά. Κοιταχτήκαμε με το Δημήτρη κι αρχίσαμε να ουρλιάζουμε. Yeah!

Δευτέρα 16/07/2012 Morrissey – Λυκαβηττός

Κάπου το παράκανε με τα vegan συνθήματα και τις φωτογραφίες σφαγείων στη μεγάλη οθόνη. Κάπου γεροντοκόριασε, αλλά η θεϊκή φωνή του παραμένει αυτό που θυμάσαι κι αγαπάς. Άλλωστε, όλοι κάποια στιγμή ταυτιστήκαμε με το last night I dreamt that somebody loved me. (Τι, όχι;;;;;)

04/09/2012 Red Hot Chilli Peppers – OAKA

Τους περίμενα χρόνια και χρόνια. Τσαντιζόμουν που έπαιζαν σε άλλες χώρες διπλανές κι όχι εδώ. Ε, κάποια στιγμή συνωμότησε το βρωμοσύμπαν και ήρθαν. Πολύ ωραίο σόου, πολύς κόσμος, πολλή και καλή μουσική. Για τους κακεντρεχείς, έχω να πω ‘κάντε το ίδιο με σπασμένο πόδι κι ύστερα τα λέμε”. Προσωπικά, τους καταευχαριστήθηκα.

31/05/1989 Pink Floyd – OAKA

Άφησα Αυτήν για το τέλος, καθώς ήταν και παραμένει η καλύτερη συναυλία της ζωής μου. Καμιά από όσες είδα δεν έφτασε Τη συναυλία των Pink Floyd. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν την παραγωγή, την ατμόσφαιρα, τη μουσική. Εξωπραγματικός φωτισμός, γουρούνια να πετάνε, το fleeting glimpse να ανοίγει και να χάνεσαι μέσα του.  Ήμουν 20 μέτρα από τον David Gilmour. Θα σέβεστε.

Το Διαβάσαμε Οι συναυλίες της ζωής μου