Υπάρχει η εντύπωση -διακατείχε κι εμένα- ότι οι πευκοβελόνες είναι όξινο υλικό και ως εκ τούτου η χρησιμοποίηση τους στο κομπόστ πρέπει να είναι προσεκτική και μόνο όταν βάζουμε και αλκαλικά υλικά, όπως είναι η στάχτη. Λοιπόν, αυτό είναι λάθος. Μύθος.
Οι πευκοβελόνες είναι όξινες (3.2 έως 3.8), όσο είναι χλωρές. Πράσινες.
Όταν ξεραθούν το pH τους γίνεται ουδέτερο. Οπότε η χρήση τους στο κομπόστ ή στον κήπο μπορεί να γίνεται δίχως καμιά επιφύλαξη. Είναι μια καταπληκτική πηγή οργανικής ύλης που κατά κανόνα καίμε για να απαλλαγούμε από αυτήν.
Στο κομπόστ μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν “καφέ” υλικό. Μάλιστα είναι πολύ καλύτερο από πολλά άλλα “καφέ” υλικά, γιατί μέχρι να κομποστοποιηθεί επιτρέπει την κυκλοφορία του αέρα.
Το μειονέκτημα τους είναι ότι αργούν (10-12 μήνες) και αυτό είναι σύνηθες γενικότερα στα φύλλα. Κάτι που θα μπορούσαμε να κάνουμε για να επισπεύσουμε την διάσπασή τους, είναι να κάνουμε σωρούς και να περνάμε από επάνω τους με το χορτοκοπτικό να τις τεμαχίζει, γιατί όσο μικρότερες είναι, τόσο το καλύτερο. Ειδικά το χορτοκοπτικό τύπου μεσινέζα, κάνει εξαιρετική δουλειά.
Οι πευκοβελόνες σαν εδαφοκάλυψη
Μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε για να εδαφοκαλύψουμε. Έχουν το μεγάλο πλεονέκτημα ότι ο αέρας δεν μπορεί να τις μετακινήσει.
Βέβαια όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, όταν εδαφοκαλύπτουμε, αφήνουμε απόσταση 3 – 4 πόντων από τον βλαστό των φυτών και αυτό ισχύει για όλα τα υλικά που χρησιμοποιούμε για να μην μεταφέρονται οι μύκητες, όμως εξαιρούμε τις φράουλες, τις οποίες μπορούμε να καλύψουμε μέχρι τον βλαστό. Είναι ίσως το καλύτερο υλικό από όλα για την εδαφοκάλυψη γύρω από αυτές, αφού το νερό και ο αέρας κυκλοφορεί δίχως πρόβλημα και οι στόλωνες ριζώνουν δίχως να χρειαστούν βοήθεια.
Τέλος, μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε για να φτιάξουμε φράγματα για τα σαλιγκάρια, αφού δυσκολεύονται να περάσουν από πάνω τους.
Κοινοποιήστε: