Οι αναμνήσεις είναι οι εμπειρίες που είχαμε. Αποθηκεύονται στο σώμα μας – πολλές από αυτές δεν μπορούμε να τις ανακαλέσουμε. Εκείνες που αποδείχτηκαν βάρος (στη ζωή μας), τρομακτικές ή ακόμα και τραυματικές – θα εμφανιστούν και θα απαιτήσουν να θεραπευτούν.
Ο Anselm Kicher είναι ραϊχικός ψυχοθεραπευτής, μαθητής πρώτης γενιάς της Εύας Ράιχ, με εμπειρία στην ψυχοθεραπεία για πάνω από τριάντα χρόνια. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στα οικονομικά, άρχισε το ταξίδι του στην ψυχοθεραπεία, την οποία και τελικά αποφάσισε να σπουδάσει αλλάζοντας εντελώς κατεύθυνση ζωής. Ζει και εργάζεται στη Βιέννη και ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο παραδίδοντας εκπαιδευτικά σεμινάρια σε ομάδες. Με αφορμή την επικείμενη επίσκεψή του στην Αθήνα για την παράδοση του σεμιναρίου “Θεραπεύοντας τις αναμνήσεις”, η Εναλλακτική Δράση του υπέβαλε κάποιες ερωτήσεις. Διαβάστε τη συνέντευξη που παραχώρησε στην Ελπίδα Ζαραδούκα.
K. Kicher, γιατί οι ανικανοποίητες παιδικές μας ανάγκες παίζουν έναν τόσο σημαντικό ρόλο στην ενήλικη ζωή μας;
Οι ανικανοποίητες παιδικές ανάγκες αποθηκεύονται μέσα μας (στον εγκέφαλο και στο σώμα) ως μοτίβα, που συνίστανται σε συναισθήματα, στάσεις και συμπεριφορές. Καθορίζουν τη ζωή μας ασυνείδητα για όσο μένουν ανικανοποίητες και ακάλυπτες. Ένα παράδειγμα είναι «Δεν μπορώ ποτέ να αποκτήσω αυτό που πραγματικά χρειάζομαι – οπότε ούτε το ψάχνω, ούτε το προσπαθώ!».
Και τι συμβαίνει όταν αντιληφθούμε ότι μπορούμε να ικανοποιήσουμε αυτές τις βασικές ανάγκες;
Όταν βιώνουμε (ή αντιλαμβανόμαστε) ότι οι βασικές μας ανάγκες μπορούν να ικανοποιηθούν, τότε μπορούμε εύκολα να αναπτυχθούμε και να εξελιχθούμε.
Γιατί τα πρώτα 7 χρόνια της ζωής μας είναι τόσο κρίσιμα;
Ο σωματικός και ψυχικός μας «εξοπλισμός» διαμορφώθηκαν σε παλαιότερες εποχές. Τα παιδιά έπρεπε να μάθουν πώς να επιβιώνουν σε ένα επικίνδυνο περιβάλλον και να βρουν ένα ασφαλές μέρος μέσα στην ομάδα. Αυτοί οι καθοριστικοί παράγοντες βρίσκονται ακόμα και σήμερα σε ισχύ!
Διαβάζουμε συχνά για το εσωτερικό παιδί που ενυπάρχει σε κάθε ενήλικα. Σχετίζεται η προσέγγισή σας με τη δυνατότητα επαφής με αυτό το κομμάτι του εαυτού μας;
Ναι, έχει άμεση σχέση. Στα σεμινάρια μαθαίνουμε πώς να ερχόμαστε σε επαφή με αυτό το «εσωτερικό παιδί». Το εσωτερικό παιδί αποτελεί μέρος της προσωπικότητάς μας και επιζητά να ενσωματωθεί με τον ενήλικο εαυτό.
Το σεμινάριό σας έχει έναν οξύμωρο τίτλο «Θεραπεύοντας τις αναμνήσεις». Μπορούν οι αναμνήσεις να θεραπευτούν; Μπορεί το παρελθόν να γιατρευτεί;
Ναι – μπορούν να θεραπευτούν! Οι αναμνήσεις είναι οι εμπειρίες που είχαμε. Αποθηκεύονται στο σώμα μας – πολλές από αυτές δεν μπορούμε να τις ανακαλέσουμε. Εκείνες που αποδείχτηκαν βάρος (στη ζωή μας), τρομακτικές ή ακόμα και τραυματικές – θα εμφανιστούν και θα απαιτήσουν να θεραπευτούν.
Για παράδειγμα, στην κρίση της μέσης ηλικίας – όπου εμφανίζεται μια ευκαιρία να διαχειριστούμε τα προβλήματα και να βρούμε επαρκείς λύσεις – χρειάζεται να γίνουν ορισμένες αλλαγές! Αν αγνοηθούν ή καταπιεστούν, μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές συνέπειες, όπως στασιμότητα στη ζωή ή ψυχοσωματικά συμπτώματα, ατυχήματα κλπ. – που οδηγούν στην εμφάνιση καρκίνου.
Είστε εκπαιδευμένος ως σωματικός ψυχοθεραπευτής και στο σεμινάριό σας θα διδάξετε στοιχεία αυτής της προσέγγισης. Τι άλλο προσφέρει η σωματική ψυχοθεραπεία στο έργο της θεραπείας των αναμνήσεων;
Η σωματική ψυχοθεραπεία έχει ένα μεγάλο εύρος θεραπείας υπό την έννοια της ολιστικής ενοποίησης (ενσωμάτωσης) του σώματος, του νου και της ψυχής. Η διαδικασία αλλαγής διευρύνει τον ορίζοντα ζωής και ο οργανισμός συνηθίζει αυτή τη βελτίωση. Μαθαίνετε να νιώθετε και να αφουγκράζεστε τις σωματικές σας αντιδράσεις και τη διαίσθησή σας – εκείνες θα σας επικοινωνήσουν ειλικρινά τι είναι καλό για εσάς ή τι μπορεί να αποδειχθεί αρνητικό ή ακόμα και επικίνδυνο! Το σώμα δεν ψεύδεται.
Είναι η συνειδητοποίηση της απόφασης που πήραμε όταν ήμασταν τόσο νέοι, αρκετή για να αλλάξει την πορεία και τα μοτίβα της συμπεριφοράς μας σήμερα και στο μέλλον;
Η συνειδητοποίηση είναι η αρχή της αλλαγής και της περαιτέρω εξέλιξης. Όλα όμως ξεκινούν από αυτή την πρώτη συνειδητοποίηση.
Πολλές φορές, νιώθω ότι οι άνθρωποι είναι σαν κρεμμύδια. Νομίζουμε ότι έχουμε ανακαλύψει την πηγή των προβλημάτων μας και ύστερα, ανακαλύπτουμε ότι υπάρχει κάτι άλλο βαθύτερα και ύστερα κάτι άλλο ακόμα πιο βαθιά… Σταματά ποτέ αυτή η αναζήτηση μέσα μας; Μπορούμε ποτέ να βρούμε την πραγματική πηγή των προβλημάτων μας;
Πολύ καλή η σύγκριση με το κρεμμύδι! Τα τελευταία 34 χρόνια βίωσα και έμαθα πώς να δουλεύω τα βασικά μοτίβα – ύστερα, είναι ευκολότερο να συνεχίσουμε με περαιτέρω ψυχοθεραπεία ή αυτοεξέλιξη – για να βρούμε άλλους τομείς ζωής, άλλα ενδιαφέροντα, άλλο τρόπο ζωής ή πνευματικές ανάγκες.
Θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι το οποίο απασχολεί πολλούς ανθρώπους. Πολλές φορές, συνειδητοποιούμε ότι επαναλαμβάνουμε στη ζωή μας παρόμοια λάθη, έλκουμε παρόμοιους ανθρώπους ή βιώνουμε τις ίδιες καταστάσεις. Πώς μπορεί κάποιος να αρχίσει να ξετυλίξει αυτή την κλωστή ώστε να μπορέσει κάποια στιγμή να φτάσει στο δρόμο που θα τον οδηγήσει στην πραγματική πηγή;
Η επανάληψη των λαθών αποτελεί την πληροφορία που χρειαζόμαστε για να κατανοήσουμε ότι υπάρχουν ανικανοποίητες ανάγκες. Άρα, το σημαντικότερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε είναι να παρατηρούμε ποια είναι εκείνα τα μοτίβα που επαναλαμβάνονται πιο τακτικά στη ζωή μας. Αυτή είναι η αρχή του νήματος ώστε να φτάσουμε κάποια στιγμή στην πηγή του προβλήματος.
Τι μεθόδους χρησιμοποιείτε;
Χρησιμοποιώ διάφορες μεθόδους, λιγότερο ή περισσότερο προσανατολισμένες στο σώμα, εντοπίζοντας και ενσωματώνοντας κυρίως αισθήσεις και συναισθήματα – αυτά είναι που μας κάνουν να νιώθουμε ζωντανοί!
Κοινοποιήστε: