“Ποιος φταίει;”. Αυτή είναι η ερώτηση που πλανιέται στα χείλη όλων και ο καθένας δίνει την απάντηση του ανάλογα με το πως βλέπει τα πράγματα.
Θα ήταν εύκολο να πω, ότι φταίει η ανίκανη και ερασιτεχνική κυβέρνηση του Τσίπρα. Και αυτό είναι αλήθεια εν μέρει, αλλά δεν επαρκεί για να εξηγήσει το μέγεθος και τον τρόπο της καταστροφής. Η πολιτικολογία πάνω από τα απανθρακωμένα σώματα των νεκρών, μοιάζει να είναι μια ασχημονία των ζωντανών, ειδικά όταν δεν προοιωνίζει την κάθαρση, μια τελική απόδοση δικαιοσύνης, αλλά όπως πάντα θα ξεχαστεί σαν ένας φάκελος σε κάποιο συρτάρι.
Δεν είμαι βέβαιος, ότι αν κυβερνούσε ο Μητσοτάκης, ο κρατικός μηχανισμός και η πρόνοια θα λειτουργούσαν καλύτερα. Ούτε, αν κυβερνούσε η Φώφη, ο Σαμαράς πριν, ο ΓΑΠ, ή οποιοσδήποτε άλλος. Για την ακρίβεια, είμαι βέβαιος, ότι θα συνέβαιναν τα ίδια, εφόσον θα συνέτρεχαν και οι ίδιες αρνητικές συγκυρίες. “Ποιος φταίει” λοιπόν;
Κατά τη γνώμη μου ισχύει η εξής έκφραση: “Ήταν στραβό το κλήμα, το έφαγε και ο γαϊδαρος”. Όπου το “κλήμα” είμαστε ΌΛΟΙ ΕΜΕΙΣ, κυβερνήσεις και λαός, ενώ ο “γάιδαρος” είναι τα Μνημόνια. Πάνω στη δική μας κλασική προχειρότητα και στο μνημειώδη ωχαδελφισμό, τη στοιχειώδη έλλειψη πρόνοιας και την περιβαλλοντική ανομία, όπου οι πολιτικοί με όχημα την ατομική “εξυπηρέτηση” των ψηφοφόρων εξασφαλίζουν την επόμενη εκλογή, στήνεται ολόκληρο το σκηνικό της καταστροφής. Που δεν εκδηλώνεται αμέσως, αλλά μπορεί να καραδοκεί για χρόνια έως ότου οι συνθήκες πυροδοτήσουν την έκρηξη του. Είτε πρόκειται για πλημμύρες, είτε πρόκειται για πυρκαγιές.
Σε όλα αυτά κάνει την εμφάνιση του και ο “γάϊδαρος”, ώστε να σιγουρέψει την πλήρη καταστροφή με την έλλειψη των μέσων. 10 χρόνια Μνημονίων δεν φτωχοποίησαν μόνο την πλειονότητα των Ελλήνων, αλλά αποσάρθρωσαν και τις ό,ποιες δυνατότητες του κράτους σε κάθε επίπεδο. Άμυνα, Υγεία, Εκπαίδευση, Πολιτική Προστασία είναι τα αθέατα θύματα του μνημονιακού “γαϊδάρου” που κατατρώει τα πάντα. Μαζί και εμάς. Έχω προσωπική γνώση για το πως η Πυροσβεστική Υπηρεσία “δανείζεται” μεταχειρισμένα ελαστικά για τα οχήματα της από άλλες δημόσιες υπηρεσίες που αντικαθιστούν τα ελαστικά των δικών τους οχημάτων. Να μιλήσουμε για τον “κανιβαλισμό” των ανταλλακτικών στα αεροσκάφη, για την έλλειψη βασικών μέσων και υλικών, για την ψυχολογική καταβύθιση του προσωπικού;
Ναι, έχουμε πόλεμο! Εδώ και 10 χρόνια. Πόλεμο ηθικό και πολιτισμικό. Πόλεμο οικονομικό και ψυχολογικό με 10.000+ αυτόχειρες και εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες. Στραγγαλιζόμαστε αργά και σταθερά. Ο λαός μας αργοπεθαίνει και δεν κάνουμε κάτι να το σταματήσουμε. Αλλάζοντας εμείς και αλλάζοντας το κράτος.
Η καταστροφή στο Μάτι και στην Ραφήνα, είναι μόνο η κορυφή ενός φλεγόμενου παγόβουνου…..Πηγή Ναι, έχουμε πόλεμο! Εδώ και 10 χρόνια. Πόλεμο ηθικό και πολιτισμικό…
Κοινοποιήστε: