Μνημόνια τέλος;…

Και τώρα τι;…
Οι βαθύτερες αιτίες και τα δεδομένα της εξέλιξης είναι κρίσιμα στοιχεία για την κατανόηση ενός προβλήματος. Η ανάλυση, η ιστορική αλήθεια και βέβαια η…
εμπειρία είναι τα βασικά εργαλεία της επίλυσης για τα εξαιρετικά σύνθετα πολιτικά ζητήματα, που αντιμετωπίζει η Ελλάδα σήμερα.

Η αποδυνάμωση της Ελλάδας από τους δανειστές, η συρρικνούμενη κυριαρχία, η κλιμακούμενη επιθετικότητα της Τουρκίας, η οικονομική καχεξία, η ανεργία, το δημογραφικό και το μεταναστευτικό, διαμορφώνουν εφιαλτικά απειλητικό σκηνικό.

Είναι εμφανές πως η Τουρκία αισθάνεται την Ελλάδα αποδυναμωμένη και θεωρεί ότι δημιουργείται ευκαιρία για να προωθήσει τις πάγιες επιδιώξεις της σε βάρος μας. 
Από την άλλη, οι δανειστές με την μονόπλευρη προσήλωση τους στην λιτότητα και έχοντας την Ελλάδα σε ιδιότυπη ομηρία, επιβάλουν τους όρους τους.  Δεν επιθυμούν, με τη λήξη της δανειακής σύμβασης, την Ελλάδα ελεύθερη. Σκαρφίζονται «Εργαλεία Ενισχυμένης Επιτήρησης» και «Μεταμνημονιακή Εποπτεία», για την περίοδο μετά τις 20 Αυγούστου που λήγει το τρέχον πρόγραμμα.


Η Δημόσια Περιουσία μας έχει ήδη δεσμευθεί για 99 χρόνια και έχομε εκβιαστεί σε επαχθή πρωτογενή πλεονάσματα για χρόνια μετά την λήξη των «Μνημονίων».  Η συμβατική υποχρέωση όμως των δανειστών, για την ουσιαστική ελάφρυνση του Χρέους μας εκκρεμεί.  Η Γερμανία εκμεταλλευόμενη την ανάγκη για την «βιωσιμότητα του χρέους», μεθοδεύει νέα επώδυνα «μεταμνημονιακά προαπαιτούμενα» και μας επιβάλλει λιτότητα μέχρι το 2060. 
«Ή Ελλάδα θα εξαλείψει το χρέος, ή το χρέος θα καταστρέψει την Ελλάδα». Έλεγε προφητικά ο Ανδρέας Παπανδρέου (1993).  Η αποτελεσματική στρατηγική που εφάρμοσε, παραμένει επίκαιρη.  Απαντούσε με επιτυχία στα ζητήματα που αντιμετώπιζε τότε η Ελλάδα και που έχουν ευθεία αναλογία με το σήμερα.
«Το θέμα της ασφάλειας και εδαφικής ακεραιότητας, αποτελεί κυρίαρχο στόχο μας» (Πάντειος 12 Μαρτίου 1990). «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» έλεγε. Η επιτυχία της πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής του Α. Παπανδρέου ανάδειξε την Ελλάδα, ισότιμο παίκτη στη διεθνή σκακιέρα και οδήγησε την και τότε επιθετική Τουρκία, σε υποχώρηση.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Σήφη Βαλυράκη, ΕΔΩ…