Μακεδονική… ρουλέτα…

Και… ξαφνικά τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης «ξετρύπωσαν» την περασμένη εβδομάδα πληροφορίες για τη δράση Ρώσων κατασκόπων, οι οποίοι μαζί με…
φιλορώσους επιχειρηματίες οργανώνουν σε Αθήνα και Σκόπια σχέδια για τον τορπιλισμό της συμφωνίας των Πρεσπών που υπέγραψαν πριν από λίγο καιρό η Ελλάδα με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Πριν ξεκινήσει η διασπορά των πληροφοριών και τα εκτενή δημοσιεύματα με λεπτομέρειες για τη δράση των «κατασκόπων», υπήρξε ακριβώς τη μέρα που ξεκινούσε η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ η διοχέτευση σε εφημερίδα («Καθημερινή») της πληροφορίας ότι η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε στην απέλαση δύο Ρώσων διπλωματών και στην απαγόρευση εισόδου στην Ελλάδα σε δύο ακόμη.

Ήταν, όπως φάνηκε εκ των υστέρων, το σύνθημα για να αρχίσει η διοχέτευση του μπαράζ των πληροφοριών. Στην Αθήνα, οι σχετικές πληροφορίες μεταφέρθηκαν στον Τύπο από κυβερνητικές προφανώς πηγές. Στα Σκόπια ο ίδιος ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ προχώρησε σε καταγγελίες για τη δράση Ελλήνων επιχειρηματιών, οι οποίοι επιχείρησαν να χρηματίσουν πολίτες της ΠΓΔΜ προκειμένου να ενισχύσουν το «όχι» στο επικείμενο δημοψήφισμα με το οποίο η γειτονική χώρα θα εγκρίνει ή θα απορρίψει τη συμφωνία με την Ελλάδα. Μετά την καταγγελία Ζάεφ, ΜΜΕ της ΠΓΔΜ ανέλαβαν να ονοματίσουν (τον Ιβάν Σαβίδη, ο οποίος διέψευσε και κινείται ήδη νομικά εναντίον αυτών που τον ενέπλεξαν) τους επιχειρηματίες τους οποίους εννοούσε στις δηλώσεις του ο πρωθυπουργός της χώρας.

Διπλωματικές «υπηρεσίες»
Όσοι δεν πέφτουν από τα σύννεφα μπορούν να κατανοήσουν ότι η δράση μυστικών υπηρεσιών είναι μια κοινή πρακτική ενίσχυσης των προσπαθειών επίτευξης μεγάλων (ή ακόμη και μικρών) στόχων. Και από τη στιγμή που στην περιοχή των Βαλκανίων βρίσκεται σε εξέλιξη ένα μεγάλο παιχνίδι σύγκρουσης ισχυρών συμφερόντων (κατά κύριο λόγο αμερικανικών και ρωσικών), η δράση υπηρεσιών και πρακτόρων είναι αναμενόμενη, όπως αναμενόμενες είναι και οι προσπάθειες αλληλοεξουδετέρωσης αυτών των δράσεων μέσω αποκαλύψεων στον Τύπο.

Μια συνοπτική εξιστόρηση όσων έχουν συμβεί τους προηγούμενους μήνες είναι απαραίτητη, ώστε να γίνει λίγο πιο καθαρό το τοπίο δράσης των μυστικών υπηρεσιών.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τις πληροφορίες που έχει εδώ και μήνες στη διάθεσή της η ελληνική κυβέρνηση, το περασμένο καλοκαίρι ενεργοποιήθηκε με ένταση ο αμερικανικός παράγοντας με αποστολές κλιμακίων από «υπηρεσιακούς παράγοντες», συμπεριλαμβανομένων και διπλωματών (που χαρακτηρίζονται… «killer» υπό την έννοια της ικανότητάς τους να φέρνουν σε πέρας δύσκολες υποθέσεις) σε Σκόπια και Τίρανα. Στόχος των αποστολών αυτών ήταν η άσκηση πίεσης για να γίνει ό,τι είναι απαραίτητο ώστε οι χώρες αυτές να προχωρήσουν απρόσκοπτα σε ένταξη στις ευρωατλαντικές δομές.

Ειδικότερα στα Σκόπια, όπως εδώ και μήνες έχει περιγράψει σε δημοσιεύματά του (και) το «Ποντίκι», ο αμερικανικός παράγοντας φρόντισε την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού με τρόπο που να είναι δεκτικός σε έναν συμβιβασμό με την Ελλάδα. Με αυτήν τη βοήθεια «ωρίμασε» και προετοιμάστηκε για να δεχτεί μερικούς μήνες αργότερα τη συμφωνία των Πρεσπών. Περιττό είναι να σημειώσουμε ότι αυτή η αμερικανική δραστηριότητα εξελίχθηκε «διά πυρός και σιδήρου», καθώς είχε να αντιμετωπίσει τη δράση ανάλογων ρωσικών «δυνάμεων», οι οποίες είχαν προσβάσεις στην ΠΓΔΜ.

Παράλληλα, εκείνη ακριβώς την εποχή οι Αμερικανοί είχαν αρχίσει έντονες διαβουλεύσεις με την ελληνική κυβέρνηση για την προετοιμασία της επίσκεψης του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον. Πρωτοστάτης αυτών των προετοιμασιών υπήρξε ο υπερδραστήριος και έμπειρος σε τέτοιες «λεπτές» υποθέσεις (θητεία στην Ουκρανία) «ήσυχος Αμερικανός» πρεσβευτής στην Αθήνα.

Όταν ο Αλέξης Τσίπρας έφτασε στην Ουάσιγκτον, τον περασμένο Οκτώβριο, ήταν όλα έτοιμα, Εκεί, στην αμερικανική πρωτεύουσα, ανάμεσα σε άλλα, η ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε τους αμερικανικούς σχεδιασμούς στην περιοχή και δεσμεύτηκε να επιδείξει τη μέγιστη δυνατή ευελιξία προκειμένου αυτοί οι σχεδιασμοί να υλοποιηθούν. Από το σημείο αυτό και έπειτα οι εξελίξεις επιταχύνθηκαν, καθώς η ελληνική πλευρά… επιβιβάστηκε στο αμερικανικό όχημα και εκτίμησε (ορθά όπως αποδείχθηκε) ότι η Ουάσιγκτον θα μπορέσει τελικά να υποχρεώσει το πολιτικό σύστημα στα Σκόπια να υιοθετήσει μια συμβιβαστική στάση στο πρόβλημα της ονομασίας.

Σκληρό «παιχνίδι»
Η επιτυχής αμερικανική διπλωματική (με την ευρεία έννοια του όρου) δραστηριότητα ήταν φυσικό και αναμενόμενο να εντείνει τις προσπάθειες αντίδρασης της άλλης (ρωσικής) πλευράς. Άλλωστε το παιχνίδι δεν αφορούσε μια προσπάθεια διευθέτησης της διαφοράς μεταξύ δύο «μικρών» — για τα αμερικανικά και ρωσικά δεδομένα – χωρών, της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ. Το παιχνίδι αφορούσε την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Με αυτόν τον τρόπο οι ΗΠΑ θα καταφέρουν να ολοκληρώσουν την ένταξη ολόκληρης της χερσονήσου (πλην της Σερβίας) στη Συμμαχία. Ταυτόχρονα οι ΗΠΑ, έχοντας συμφωνήσει με την Ελλάδα για την αξιοποίηση της Αλεξανδρούπολης ως σταθμού μεταφοράς αμερικανικού σχιστολιθικού αερίου και ως στρατιωτικής βάσης, δημιουργούν θεόρατο τείχος ανάσχεσης στη ρωσική προσπάθεια δημιουργίας νότιου ενεργειακού δρόμου μεταφοράς φυσικού αερίου προς την Ευρώπη μέσω της Βαλκανικής.

Δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει όλο το εύρος των ρωσικών προσπαθειών προκειμένου να ανατραπεί ο αμερικανικός σχεδιασμός. Αυτό το γνωρίζουν οι μυστικές υπηρεσίες – κατά κύριο λόγο των ΗΠΑ –, οι οποίες εφοδίασαν την ελληνική κυβέρνηση με πληροφορίες και στοιχεία, κάποια από τα οποία είδαν το φως της δημοσιότητας, προκειμένου να δικαιολογηθεί η απόφαση για την απέλαση των Ρώσων διπλωματών.

Πού σταματά και πότε αυτό το παιχνίδι; Σ’ αυτό το ερώτημα δεν υπάρχει απάντηση, παρά μόνο μια κοινή και ταυτόχρονα ανησυχητική διαπίστωση: Δεν είναι φρόνιμο για τα βατράχια να βρίσκονται εκεί που παλεύουν τα βουβάλια. Δυστυχώς, στην προκειμένη περίπτωση τα βουβάλια παλεύουν εκεί απ’ όπου δεν είναι δυνατό να φύγουμε. Στη γειτονιά μας…

topontiki.gr