Οι έρευνες σταμάτησαν για ανεξήγητους λόγους και κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά πώς βρέθηκαν στον βυθό δομές ενός άγνωστου πολιτισμού
Τα ερείπια μιας βυθισμένης πόλης που χρονολογείται πάνω από 6000 χρόνια, βρέθηκαν το 2001, ανοιχτά της Κούβας και σε βάθος 650 μέτρων
Οι Καναδοί ερευνητές Paulina Zalitzki και Paul Weinzweig με τη βοήθεια σόναρ, εντόπισαν τα απομεινάρια μιας αρχαίας βυθισμένης πόλης: κτίρια, δρόμοι και ακόμη και δομές σε σχήμα πυραμίδων. Αυτές οι κατασκευές, οι οποίες έχουν μήκος έως 400 μέτρα και ύψος έως 40 μέτρα, έχει υποτεθεί ότι αυτές είναι οι μαρτυρίες ενός αρχαίου πολιτισμού που εξαφανίστηκε, πριν από τους Μάγια.
Εκείνη την εποχή, η είδηση προκάλεσε μεγάλη αναταραχή, επαναφέροντας τον μύθο της Ατλαντίδας.
Σύμφωνα με επιστημονικές υποθέσεις, η πόλη μπορεί αρχικά να βρισκόταν σε μια «χερσαία γέφυρα» μήκους 150 χιλιομέτρων που στην αρχαιότητα συνέδεε τη μεξικανική χερσόνησο Γιουκατάν με την Κούβα. Αυτή η λωρίδα θα μπορούσε στη συνέχεια να έχει βυθιστεί λόγω των κινήσεων του φλοιού της γης στον πυθμένα του ωκεανού. Περαιτέρω έρευνες θα ήταν απαραίτητες για να εξηγηθεί το εύρημα, αλλά δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ.
Η υπόθεση ενός χαμένου πολιτισμού
Η εμφάνιση των βυθισμένων δομών έδειξε ότι ήταν αποτέλεσμα ανθρώπινης εργασίας. Με βάση τις πληροφορίες που συλλέχθηκαν με τα διαθέσιμα εργαλεία, έγινε μια εκτίμηση της ηλικίας τους: θα μπορούσαν να είναι χιλιάδων ετών, πάνω από 6000. Αυτό σήμαινε ότι προϋπήρχαν των αιγυπτιακών πυραμίδων και επίσης του πολιτισμού των Μάγια που είχε κατοικήσει στη χερσόνησο Γιουκατάν. Θα μπορούσε επομένως να είναι η απόδειξη ενός εξαφανισμένου πολιτισμού, όπως αυτός που περιγράφεται από τον τοπικό μύθο, ο οποίος μιλά για έναν αρχαίο πληθυσμό από την Ανατολή, που ξαφνικά εξαφανίστηκε στα νερά.
Τα ερωτήματα
Μία από τις λεπτομέρειες που δεν αθροίζονται είναι η σύνθεση των μπλοκ των ερειπίων: στην Κούβα και το Γιουκατάν δεν υπάρχει γρανίτης, ο οποίος μπορεί να βρεθεί στο κεντρικό Μεξικό και χρησιμοποιήθηκε από τους Μάγια. Για το λόγο αυτό, σχεδιάστηκε μια αποστολή, που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, με επανδρωμένο υποβρύχιο προκειμένου να τρυπηθούν τα μπλοκ και να αναλυθούν τα δείγματα.
Ένα άλλο σημαντικό ερώτημα είναι πώς μια πόλη χτισμένη στην ξηρά θα μπορούσε να φτάσει τα 650 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Δεν μπορεί να υποτεθεί ότι η αιτία ήταν η άνοδος της στάθμης της θάλασσας με την άφιξη ενός θερμότερου κλίματος μετά το τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων, πριν από 11.700 χρόνια.
Στο Τεταρτογενές, στην πραγματικότητα, η στάθμη της θάλασσας δεν έχει υποστεί ποτέ διακυμάνσεις άνω των 100 μέτρων. Έτσι ενισχύεται το σενάριο της βύθισης λόγω μετατόπισης του φλοιού της γης κατά μήκος ενός ρήγματος στον πυθμένα του ωκεανού, ένα φαινόμενο στην αρχή των υποβρύχιων σεισμών και συχνά των τσουνάμι.
Το γεγονός ότι ορισμένες δομές έχουν διατηρηθεί πολύ καλά, διατηρώντας μια ομαλή διάταξη των μπλοκ, φαίνεται ελάχιστα συμβατό με αυτό το είδος γεγονότος. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης πολλά μπλοκ στο βυθό της θάλασσας κατανεμημένα με άτακτο τρόπο, σαν ένα βίαιο φαινόμενο να έχει αλλάξει την οργάνωσή τους. Για να διευκρινιστεί οριστικά η προέλευση της βυθισμένης πόλης, θα χρειάζονταν νέες εξερευνήσεις, οι οποίες έχουν σταματήσει ανεξήγητα και η αλήθεια παραμένει στο σκοτάδι
Κοινοποιήστε: