«Η σάτιρα στηρίζεται στο κουσούρι» είπε ο Σεφερλής. Και κουσούρι είναι για τον Σεφερλή, πέρα από το γνωστό κι απ’ τον Χριστόδουλο σεξουαλικό, οτιδήποτε διαφορετικό, ακόμα και…
σε κιλά ή σε μπόι!
Ετσι, «στις επιθεωρήσεις του […] χλευάζει τις γυναίκες, τους γκέι, τους ξένους, τους υπέρβαρους, τους διαφορετικούς», κατέγραψε τα αυταπόδεικτα η Ελενα Ακρίτα.
Και ξέσπασε σάλος μέγας, απείλησε και με μήνυση ο θιγμένος, κι έσπευσαν παρατρεχάμενοι και άλλοι, μέχρι κι ο Χωμενίδης, να τον υπερασπίσουν, τον μεγάλο, λέει, κωμικό.
Μεγάλος πώς; Με τη βούλα του Κώστα Γεωργουσόπουλου. Ο οποίος και μας ενδιαφέρει περισσότερο εδώ, όχι ο Σεφερλής.
Ομοιος ομοίω, θα πείτε. Οχι μόνο στον σεξισμό, τον ρατσισμό, την ομοφοβία και την πάσης φύσεως χυδαιότητα, που διανθίζει συχνά τα κείμενα του Κ.Γ.
Αλλά και στο χιούμορ: «Η αγορά είναι κοινή κι έχει μουνί σαν ραβανί κι όποιος πειράξει του λαού το ραβανί τον περιμένουν μαύρα χρόνια στη στενή»: Αριστοφάνης, Αχαρνείς, διά ποδός Γεωργουσοπούλου.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Γιάννη Η. Χάρη, ΕΔΩ…
πηγη efsyn.gr
Κοινοποιήστε: