Η βλάστηση αποτελείται κυρίως από αγριοκαλαμιές και βατομουριές από την ηπειρωτική πλευρά και από σαλικόρνιες που σχηματίζουν μικρούς δαίδαλους από τη μεριά της θάλασσας. Τον υγρότοπο στεφανώνουν δύο μικροί λόφοι με έντονο αρχαιολογικό ενδιαφέρον καθώς έχουν εντοπιστεί ίχνη προϊστορικής κατοίκησης. Η βλάστηση στους λόφους αποτελείται από μικρά όμορφα λουλούδια όπως ορχιδέες (Ophrys phryganae, Ophrys leochroma, Ophrys mammosa), ανεμώνες, ασφόδελους και είδη όπως Hermodactylus tuberosus, Crocus laevigatus, Solanum nigrum, κ.α.
Πρόκειται για ένα σημαντικό πέρασμα υδρόβιων πτηνών μερικά από τα οποία είναι πολύ σπάνια, όπως οι καλημάνες. Στον Κολοβρέχτη απαντώνται γερακίνες, κιρκινέζια, καλαμόκιρκοι, κουκουβάγιες, ενώ τα πιο κοινά πουλιά είναι οι ασημόγλαροι και οι καστανοκέφαλοι γλάροι που κάθονται κατά δεκάδες στις αμμολωρίδες που δημιουργούνται στα αβαθή της θάλασσας. Στα υφάλμυρα νερά συναντά κανείς μεγάλους αριθμούς από φαλαρίδες και νερόκοτες. Άλλα πουλιά του έλους είναι οι λευκοτσικνιάδες, οι σταχτοτσικνιάδες, οι ραβδοσκαλίδρες, οι θαλασσοσφυριχτές, οι καλαμοκανάδες, οι ακτίτες, τα γλαρόνια, οι πρασινοκέφαλες πάπιες, τα κιρκίρια, οι σαρσέλες, τα καλαμοτσίχλονα, οι μαυρολαίμηδες, οι κιστικόλες, κ.ά.
Ο Κολοβρέχτης αποτελεί ένα τρανταχτό παράδειγμα που χαρακτηρίζει πολλούς μικρούς υγρότοπους της χώρας μας. Παρότι αποτελεί έναν μικρό θησαυρό για ζώα και ανθρώπους έχει επιδεικτικά εγκαταλειφθεί στην τύχη του. Οι απειλές είναι πολλές και περιλαμβάνουν την ρίψη στο ποτάμι των βιομηχανικών αποβλήτων και των αστικών λυμάτων, τις φωτιές στους καλαμιώνες για την δημιουργία χωραφιών, τις μικρές χωματερές γύρω από τον υγρότοπο και όλα αυτά χωρίς να υπολογίσει κανείς την όχληση από τον βασικό οδικό άξονα της κεντρικής Εύβοιας που περνάει μέσα από τον πυρήνα του οικοσυστήματος. Με όλα αυτά είναι σχεδόν θαύμα που ακόμα ο Κολοβρέχτης προσελκύει τόσα πολλά είδη της άγριας ζωής.
(φωτ.τοπίου: Χριστίνα Γεωργιάδου)
Κοινοποιήστε: