Συνέντευξη στην Πέννυ Κροντηρά
Η φλόγα του νέου ανθρώπου είναι αυτή που τον ωθεί να ξεχωρίσει και να διαπρέψει! Η ηθοποιός Κατερίνα Σκυλογιάννη, ούσα ταλαντούχο και φωτεινό πλάσμα, είναι σίγουρο –κατ’ εμέ- ότι θα μας απασχολήσει στο μέλλον με το πάθος της για την υποκριτική τέχνη. Φέτος πρωταγωνιστεί σε τρεις παραστάσεις και αδημονεί για τα επόμενα βήματά της καθώς βρίσκεται σε μία άκρως δημιουργική περίοδο, όπως μας εκμυστηρεύεται εδώ στο iART!
Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με την υποκριτική;
Η περιέργεια μου γύρω από το θέατρο. Στην ηλικία των 17 χρόνων ξεκίνησα μαθήματα υποκριτικής. Τότε κατάλαβα ότι δεν θα ήθελα να ασχοληθώ με τίποτα άλλο. Τελικά, έδωσα εξετάσεις στη δραματική σχολή της Δήμητρας Χατούπη “Δήλος”, από την οποία και αποφοίτησα το 2018.
Έχεις νιώσει να σε μαγεύει και συνάμα να σε ρουφά η σκηνή λόγω άγχους;
Είναι δυο συναισθήματα, τα οποία νιώθω κάθε φορά που καλούμαι να ερμηνεύσω ένα ρόλο. Τη μεν μαγεία τη νιώθω, διότι κάνω αυτό που αγαπάω. Κάθε έκφανση της υποκριτικής με γεμίζει και με ψυχαγωγεί. Το δε άγχος, ούσα τελειομανής, δεν θα μπορούσα να το αποφύγω. Ένας υποκριτής προσπαθεί κάθε φορά να δίνει τον καλύτερο του εαυτό.
Υπάρχει κάτι στο χώρο που σε φοβίζει;
Η δυσκολία ως προς την επαγγελματική αποκατάσταση. Κάθε χρόνο αποφοιτά μεγάλος όγκος νέων υποκριτών αλλά η ζήτηση είναι ανεπαρκής.
Βγήκες στην αγορά εργασίας μέσα στην οικονομική κρίση. Η ανασφάλεια του χώρου ως προς αυτό το κομμάτι δεν σε έβαλε σε δεύτερες σκέψεις;
Εξ’ αρχής έπρεπε να απαντήσω στο δίλημμα αν θα ασχοληθώ με την τέχνη ή θα επιλέξω ένα επικερδές επάγγελμα. Τελικά, αποφάσισα να αποδεχτώ τις δυσκολίες της υποκριτικής προκειμένου να κάνω κάτι το οποίο με συγκινεί.
Θέλω να μου πεις μία φράση σου που έχεις κρατήσει από συμβουλή καθηγητή – συναδέλφου σου.
“Η τέχνη τις περισσότερες φορές θα σε πληγώσει αλλά θα υπάρξουν και εκείνες οι ελάχιστες στιγμές που αξίζουν για μια ζωή”. Νομίζω κάθε προσθήκη σχολίου περιττεύει, όσον αφορά τον άνθρωπο που μου το είπε θα προτιμήσω να μην αναφέρω το όνομα του.
Παρακολουθείς τηλεόραση;
Αν και έχουν περάσει 7 χρόνια από τότε που ξεκίνησα την ενασχόληση μου με την υποκριτική, λόγω εντατικών μαθημάτων, προβών και παραστάσεων δεν είχα αρκετό ελεύθερο χρόνο για να παρακολουθήσω τηλεόραση και ότι χρόνος μου έμενε τον γέμιζα με βιβλία.
Σε ποια σειρά και ποιο χαρακτήρα θα ήθελες να έχεις ενσαρκώσει (όχι απαραίτητα από φετινή σεζόν);
Δεν έχω κάποιον χαρακτήρα που θα ήθελα να ενσαρκώσω. Τον κάθε χαρακτήρα τον συνθέτει ο σκηνοθέτης μαζί με τον ηθοποιό, οπότε ακόμα και αν διάλεγα κάποιον σίγουρα το αποτέλεσμα δεν θα ήταν το ίδιο.
Φέτος σε βρίσκουμε σε τρεις παραστάσεις. Πως το διαχειρίζεσαι;
Ήταν μια δύσκολη περίοδος όπου οι εβδομάδες περνούσαν σαν μέρες. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πως το διαχειρίστηκα, απλώς όταν αγαπάς κάτι βρίσκεις τον τρόπο να είσαι παρών παρά την κούραση που μπορεί να έχεις.
Η παράσταση «Το δάχτυλο στο μέλι» που παίζεις διαδραματίζεται την δεκαετία του 1980, μία εποχή πιο αγνή. Υπάρχουν κοινά σημεία με τη σημερινή εποχή από όσα έχεις αντιληφθεί μέσα από το έργο;
Δεν ξέρω αν η δεκαετία του 80 ήταν πιο αγνή. Σε κάθε περίπτωση πιστεύω ότι η ανθρωπότητα στη βάση της παραμένει η ίδια. Ίσως να υπάρχουν διαφοροποιήσεις, αλλά κάθε εποχή έχει θύτες και θύματα.
Στην παράσταση υπάρχει πληθώρα συμπτώσεων, παρεξηγήσεων και παιχνιδιών της τύχης με μία δόση εντιμότητας. Ποια η σημασία αυτών στη ζωή γενικότερα αλλά και στη δική σου;
Η ζωή τα εμπεριέχει όλα, συμπτώσεις, παρεξηγήσεις, παιχνίδια της τύχης όπως τα ανέφερες. Κρατάς αυτά που σε ευχαριστούν και μαθαίνεις από τα υπόλοιπα. Όλα καλοδεχούμενα. “Ουδέν κακό αμιγές καλού”.
Οι πλοκές αυτών των κειμένων έχουν γραφτεί πολλά χρόνια πριν. Ίσως η αποδόμηση τους να είναι ένας τρόπος να κατανοηθούν καλύτερα σήμερα.
Έχεις το ρόλο της Ιφιγένειας, πως την προσέγγισες και την ενσαρκώνεις;
Με την καθοδήγηση της Αθήνας Παπά, εστιάσαμε στην ανθρώπινη πλευρά της ηρωίδας. Με απλότητα και απόλυτο σεβασμό προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε την ταυτότητα της με υπερρεαλιστικό τρόπο, ξεφεύγοντας από τα όρια της πραγματικότητας.
Ο έρωτας, η αγάπη και το σεξ έχουν αλλάξει ανά τους αιώνες; Τι θεωρείς;
Ο έρωτας και ο ερωτισμός έχουν δεχτεί επίθεση. Δεν θα ήθελα να επεκταθώ, αλλά η ανθρωπότητα πρέπει να απεγκλωβιστεί από κάθε σύμπλεγμα της.
Από όσο γνωρίζω η αδελφή σου έχει ακολουθήσει και αυτή καλλιτεχνική πορεία αλλά από μία άλλη οπτική, αυτή του σκηνοθέτη. Σύμπτωση ή ταύτιση;
Δεν ξέρω αν η μια επηρέασε την άλλη. Με την αδελφή μου έχουμε κοινή αγάπη για την τέχνη. Όμως, η διαφορετική προσωπικότητα της καθεμιάς, μας οδήγησε στο να κάνουμε την ανάλογη επιλογή.
Περίγραψε τον εαυτό σου με πέντε λέξεις για το κοινό που τώρα σε γνωρίζει.
Στο ερώτημα αυτό δεν θα ήθελα να απαντήσω διότι οι άνθρωποι είτε από φιλοδοξία είτε από ανασφάλεια τείνουμε να έχουμε απόψεις για τον εαυτό μας που είναι κατά το πλείστον άστοχες.
Πως διαχειρίζεσαι τα συναισθήματά σου στη ζωή και πως πάνω στη σκηνή;
Στη σκηνή τα συναισθήματα είναι πιο διαχειρίσιμα διότι ότι και να συμβαίνει δεν αφορά κανέναν. Είσαι εκεί και πρέπει να υπηρετήσεις έναν χαρακτήρα και ένα ολόκληρο έργο. Όσον αφορά τη ζωή θα φανεί εκ του αποτελέσματος.
Τι είδος ταινιών προτιμάς και ποια μπορείς να βλέπεις κάθε μήνα;
Απολαμβάνω όλα τα είδη, ωστόσο η ταινία που λατρεύω είναι το “Rashomon” του Akira Kurosawa. Κατ’ εμέ όλοι θα έπρεπε να παρακολουθήσουν αυτή την ταινία διότι είναι εξαιρετική από κάθε οπτική γωνία.
Ποια η ευχή σου για το νέο έτος;
Υγεία και ενσυναίσθηση. Να σκεφτόμαστε εκτός από τον εαυτό μας, τους συνανθρώπους μας, τα ζώα και τη φύση.
Το Διαβάσαμε Κατερίνα Σκυλογιάννη: «Αποδέχομαι τις δυσκολίες»
Κοινοποιήστε: