Νέοι στην Κίνα πληρώνουν για να… προσποιούνται πως εργάζονται, λόγω υψηλής ανεργίας
Η εργασία χωρίς μισθό, ή ακόμα χειρότερα η πληρωμή για να «δουλεύεις» χωρίς να κάνεις τίποτα ουσιαστικό, δεν ακούγεται ιδιαίτερα ελκυστική πρακτική. Ωστόσο, γίνεται ολοένα και δημοφιλέστερη μεταξύ των νέων στην Κίνα.
Πολλοί νέοι ενήλικες, που αντιμετωπίζουν υψηλά ποσοστά ανεργίας, στρέφονται σε επιχειρήσεις που προσφέρουν έναν «ψεύτικο» χώρο εργασίας, πληρώνοντας για να περάσουν ώρες σε γραφεία που δεν περιλαμβάνουν ουσιαστική εργασία, σύμφωνα με ανάλυση του BBC.
Η ανεργία των νέων στην Κίνα συνεχώς αυξάνεται, με το ποσοστό να ξεπερνά το 14%. Εν μέσω αυτής της οικονομικής ύφεσης και των περιορισμένων ευκαιριών στην αγορά εργασίας, νέοι ενήλικες αναζητούν τρόπους να διατηρήσουν την αίσθηση της «κανονικότητας» στην καθημερινότητά τους.
Για μερικούς, αυτό σημαίνει να πληρώνουν για να βρίσκονται σε ένα… ψεύτικο γραφείο, παρά να μένουν στο σπίτι και να αισθάνονται ότι δεν κάνουν τίποτε.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Σούι Ζου, 30 ετών, ο οποίος μετά την πτώχευση της επιχείρησης τροφίμων που διατηρούσε το 2024, αποφάσισε να πληρώνει περίπου 4 ευρώ καθημερινά για να «δουλεύει» στο γραφείο της εταιρείας Pretend To Work στην πόλη Ντογκουάν, κοντά στο Χονγκ Κονγκ.
Συναντά εκεί άλλους που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση, και μαζί «δουλεύουν» αναζητώντας δουλειές ή προσπαθώντας να δημιουργήσουν τις δικές τους επιχειρήσεις.
«Νιώθω πολύ χαρούμενος, είναι σαν να δουλεύουμε μαζί ως ομάδα», αναφέρει ο Ζου, επισημαίνοντας ότι αυτή η «συνεργατική» ατμόσφαιρα τον βοηθά να παραμείνει παραγωγικός και να βελτιώσει την αυτοπειθαρχία του.
Ψεύτικα γραφεία: Η νέα μόδα
Τέτοιες επιχειρήσεις δεν περιορίζονται μόνο στη Ντογκουάν, αλλά εμφανίζονται σε μεγάλες πόλεις όπως η Σενζέν, η Σαγκάη, και η Γουχάν. Τα γραφεία μοιάζουν με πλήρως λειτουργικές επαγγελματικές εγκαταστάσεις, εξοπλισμένα με υπολογιστές, αίθουσες συσκέψεων και ακόμη και χώρους για διαλείμματα.
Αντί να κάθονται άπραγοι, οι «εργαζόμενοι» μπορούν να αναζητούν δουλειές ή να δουλεύουν πάνω σε προσωπικά έργα. Το κόστος για μία ημέρα κυμαίνεται συνήθως από 30 έως 50 γουάν (από 3,50 έως 6 ευρώ) και συχνά περιλαμβάνει και γεύματα ή σνακ.
Ο οικονομικός αναλυτής, Δρ. Κρίστιαν Γιάο, εξηγεί πως αυτή η νέα τάση έχει αναδυθεί λόγω της αναντιστοιχίας μεταξύ της εκπαίδευσης και της αγοράς εργασίας. Οι νέοι δεν βρίσκουν εύκολα δουλειές που να αντιστοιχούν στις σπουδές τους, και έτσι καταφεύγουν σε τέτοιους «χώρους εργασίας» ως ένα μεταβατικό στάδιο.
Ορισμένοι συμμετέχοντες, όπως η Σιαοέν Τανγκ, 23 ετών, από τη Σαγκάη, χρησιμοποιούν τα γραφεία αυτά για να αποδείξουν στους γονείς τους και στο πανεπιστήμιο ότι βρίσκονται σε επαγγελματική διαδικασία.
Η Σιαοέν, η οποία δεν έχει βρει ακόμη μόνιμη δουλειά, νοίκιασε έναν χώρο για έναν μήνα, χρησιμοποιώντας το γραφείο ως αποδεικτικό για την πρακτική της άσκηση, ενώ στην πραγματικότητα ασχολείτο με συγγραφή διαδικτυακών μυθιστορημάτων για να αποκομίζει κάποια χρήματα. «Αν είναι να προσποιείσαι, προσποιήσου μέχρι τέλους», σημειώνει με χιούμορ.
Παρά την αμφιβολία για τη βιωσιμότητα αυτών των «ψεύτικων» γραφείων, οι συμμετέχοντες προσπαθούν να αξιοποιήσουν την εμπειρία τους για να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους, όπως στην περίπτωση του Ζου που ασχολείται με την τεχνητή νοημοσύνη. Κάποια από τα «προγράμματα» αυτά, επομένως, μπορεί να λειτουργήσουν ως εφαλτήριο για την εύρεση μίας πραγματικής εργασίας στο μέλλον.
Η τάση της «προσποιητής εργασίας» στην Κίνα αναδεικνύει την ανησυχία και την απογοήτευση των νέων απέναντι στην ανεργία, αλλά και την επιθυμία τους για μία αναγνώριση ή τουλάχιστον έναν προσωρινό «χώρο» όπου θα νιώθουν ότι κάνουν κάτι εποικοδομητικό με τον χρόνο τους.
Κοινοποιήστε: