Κάποιοι βανδάλισαν το ιερό ΕΠΤΑΘΡΟΝΟΝ στου Φιλοπάππου! Δεν ήξεραν, φυσικά, τι σχέση έχει με τα… κάλαντα της Πρωτοχρονιάς και την θανατική ποινή!
Του Γιώργου Λεκάκη
 |
| Το ιερό μνημείο του αρχαίου ελληνικού νομικού πολιτισμού… μουντζουρωμένο… |
Ακριβώς επάνω από την ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΥΦΟΥ στο απέραντο ησυχαστήριο του Φιλοπάππου, ευρίσκεται το ΕΠΤΑΘΡΟΝΟΝ.
Όνομα και πράγμα: Επτά θρόνοι σκαλιστοί, επί βράχου! Ένα εντυπωσιακό μνημείο στους δυτικούς λόφους της Ακροπόλεως…
Σήμερα το συναντούν όλοι, στον δρόμο που βγάζει στο «Θέατρο Δώρας Στράτου»! Και πάντα προκαλεί το ενδιαφέρον σε όλους τους περαστικούς και τραβά τα βλέμματά τους, ασυναίσθητα! Φαντάσου να εγνώριζαν και την ιστορία του…
Το Επτάθρονον είχε ρόλο δικαστηρίου ή βουλευτηρίου.
Κατά μίαν άποψη, συνδέεται με τον θάνατο κάποιου μητραγύρτη.
Οι μητραγύρται (< μήτηρ + αγύρτης), ήταν μάντεις και ιερείς της Μητρός των Θεών, της θεάς Ρέας. Εξασκούσαν το ιερατικό επάγγελμα, περιφερόμενοι ανά την χώρα, επαιτούντες εν ονόματι της θεάς. Οι μητραγύρτες επρέσβευαν την μητριαρχική εποχή του κόσμου! Απήγγειλαν θρησκευτικούς αφορισμούς, στους πιστούς, προς «άφεσιν αμαρτιών» των. Δεν έπαιρναν χρήματα, αλλά ενδύματα και τρόφιμα, για τις υπηρεσίες τους, τα οποία εφόρτωναν ταπεινά επί όνου. Αλλά την Ρέα είχε αντικαταστήσει πια η Ήρα, στην ουσία η ιδία θεά, με άλλο αναγραμματισμένο όνομα! Οι ιερείς της Ήρας και της νέας ιεράς τάξεως, σε Αθήνα και Ρώμη, έπεισαν τον κόσμο πως οι μητραγύρτες ήταν… αγύρτες… Γι’ αυτό προκαλούσαν τον χλευασμό και την περιφρόνηση των ανθρώπων, για την αθλία τους εμφάνιση και το αναξιοπρεπές πλέον του επαγγέλματός τους…
 |
| Το ιερό για την ζωή, Επτάθρονον. |
Κάποτε, λοιπόν, οι Αθηναίοι τιμώρησαν έναν μητραγύρτη, επειδή δίδασκε τα μυστήρια της αρχαίας προ-δωδεκαθέου πρωτοθεάς, ρίχνοντας τον, στοΒάραθρο! Αυτός δεν εισήγαγε «καινά δαιμόνια», όπως ο Σωκράτης, αλλά διατηρούσε τους «παλαιούς δαίμονες»… Έτσι συμβαίνει πάντα με την επικράτηση μιας νέας θρησκείας-κοσμοαντιλήψεως: Χλευάζει το παλαιό και το λοιδωρεί, το κατηγορεί για να επιβληθεί. Συνήθως, δε, γίνεται και δολοφονική…
Αυτό θυμιούνται και τα κάλαντα:
…πάει ο παλιός ο Κρόνος/χρόνος…
ας γιορτάσουμε παιδιά…
…γέρε Κρόνε/χρόνε φύγε τώρα,
πάει η δική σου η σειρά,
Ήρθε ο νέος με τα δώρα,
με τραγούδια και χαρά…
Ή αλλιώς «σκοτώνουν τ’ άλογα όταν γεράσουν»…
 |
| Το Επτάθρονον. |
Όμως, τότε, μετά από αυτό το φονικό, έπεσε μέγας λοιμός στην πόλη των Αθηνών! Οι Αθηναίοι έντρομοι έστειλαν πρεσβεία στο Μαντείο των Δελφών. Και με εντολή του μαντείου, για να εξιλεωθούν, έφτιαξαν το «Επτάθρονον Βουλευτήριο» και κατάχωσαν έκτοτε το Βάραθρο. Επτά βουλευτές / δικαστές (επτά < σεπτά > σεπτοί) θα είχαν μικρότερη πιθανότητα να κάμουν λάθος σε κάποια δίκη! Έτσι κανείς πλέον δεν ερρίπτετο στο Βάραθρο (το οποίο είχε καταργηθεί κιόλας)! Επί της ουσίας, καταργήθηκε / σταμάτησε η θανατική ποινή, εν Αθήναις, και μάλιστα η εκτέλεσή της με αυτόν τον άγριο τρόπο!
 |
| Από τον Λόφο των Μουσών ή τον Λόφο του Μουσαίου, η θέα προς την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα είναι μαγευτική… Ακόμη κι αν κάποιοι έριξαν την μαυρίλα τους στα αρχαία μέλη… |
Τόσο πολύ στιγμάτισε την πόλη των Αθηνών, αυτή η θανατική καταδίκη / δολοφονία του μητραγύρτη ιερέα / παππά, που, ίσως, και η ονομασία Φιλοπάππου να ετυμολογείται εξ αυτού, κατ΄ ευφημισμόν!!!
Επισήμως, όμως η περιοχή, η οποία επήρε όνομα από τον ευεργέτη Γάιο Ιούλιο Αντίοχο, τον επονομαζόμενο Επιφανή και Φιλόπαππο[1], ύπατο και άρχοντα Αθηνών (90-100 μ.X.), ο οποίος εκόσμησε τον Μουσείο λόφο (του ποιητού Μουσαίου[2]) με λαμπρό και δεσπόζον μνημείο – έκτοτε Μνημείον Φιλοπάππου – έχει πολλαπλή σχέση με τους θρόνους και τα έδρανα. Εκαλείτο και Σέγκιο (< σέντζιο = βασιλικόν κάθισμα), επειδή το έβλεπαν όντως ως τέτοιο! Κατά τις παλαιές αθηναϊκές παραδόσεις, των αθηναιογράφων, αυτός ήταν ο λόφος όπου εμονομάχησε ο Διγενής, μετά του προξενητού, που απέτυχε να του ολοκληρώσει το προξενιό με νύμφη την Φιλοπαππού[3].
 |
| Το μνημείον του ευεργέτη των Αθηνών, Φιλοπάππου. |
Για όλα τούτα, ο χώρος εξακολουθεί ενεργός, ενεργειακός και ισχυρός, και αλοίμονό του όποιος δεν τον σέβεται και τον παραβιάζει…
Πάντως ακόμη και σήμερα, καθήμενος κάποιος σε κάποιον από τους 7 θρόνους του Επτάθρονου, νοιώθει σαν βασιλιάς, δικαστής, κριτής, θεός! Που έχει εξουσία ζωής – και όχι θανάτου πια – επί των ανθρώπων. Η θέα της πόλεως και της ζωής, της φύσεως και της δικαιοσύνης, απέναντί του, και απέναντι των ανθρώπων, είναι μοναδική, απ’ αυτό το πρωτοποριακό δικαστήριο του κόσμου! Σκεφτείτε ότι ακόμη και σήμερα, χιλιάδες χρόνια μετά από το Επτάθρονον, εξακολουθούν να υπάρχουν χώρες που έχουν την θανατική ποινή…
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκη «Σύγχρονης Ελλάδος περιήγησις».
Τώρα, γιατί τα ανασκαλεύω όλα τούτα;
Μα γιατί ένας πρόσφατος περίπατος στου Φιλοπάππου με απογοήτευσε, όταν είδα τους θρόνους βαμμένους με μαύρη μπογιά…
Αλλά πώς να σεβαστεί κανείς το σπουδαίο μνημείο, του αρχαίου νομικού πολιτισμού, όταν το αγνοεί ο νομικός κόσμος της χώρας, αλλά και τα νέα παιδιά, ενώ το υπουργείο Πολιτισμού της χώρας μας, στην επίσημη ιστοσελίδα του δεν το αναφέρει καθόλου;;;
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Φιλόπαππος = ο αγαπών τον παππού του, άρα τους προγόνους τους. Ήταν εγγονός του Αντιόχου Α’ του Επιφανούς, τελευταίου βασιλέως της Κομμαγηνής – χώρας μεταξύ των νυν εκτάσεων Συρίας-Τουρκίας!
[2] Ποιητής, σύγχρονος του Ορφέως!
[3] Προφανώς μια Αθηναίισσα νύμφη που αγαπούσε τους παππούδες της και δεν ήθελε να υπανδρευθεί κάποιον ξενομερίτη, ακόμη κι αυτός ήταν ο Διγενής, και αναγκασθεί να εγκαταλείψει την αγαπημένη της Αθήνα!
arxeion-politismou.grΠηγή Κάποιοι βανδάλισαν το ιερό ΕΠΤΑΘΡΟΝΟΝ στου Φιλοπάππου! Δεν ήξεραν, φυσικά, τι σχέση έχει με τα… κάλαντα της Πρωτοχρονιάς και την θανατική ποινή!
Κοινοποιήστε: