Και βγαίνει που λέτε κοτζάμ πρωθυπουργός και αρχίζει τον αυτολιβανωτό…
Και να που εγώ σας γλιτώνω από τα νύχια των ελίτων και να που βάνω στη φυλακή όσους σας ξεζουμίζανε όλα αυτά τα χρόνια και ξαναμανά να πάλι, που τα παίρνω από τους πλούσιους για να τα δώκω στους φτωχούς και συγχαρείτε με και δοξάστε με και ψηφίστε με και μπράβο μου και είμαι πολύ ωραίος, βεβαίως- βεβαιως…
Κι όλα αυτά λέει, επειδή κλείσανε φυλακή έναν πασίγνωστο χρυσορουφήχτρα, που κατάπινε δαχτυλίδια και βραχιόλια όπως ο Ήτα-Βήτα κατάπινε τους γλόμπους…
Και να’ σου από κάτου οι κόκκινοι χαχόλοι να ουρλιάζουνε σαν ρωμαϊκός όχλος: Στα λιοντάρια! Στα λιοντάρια!
Λες και άμα ρίχνουνε στα λιοντάρια έναν πλούσιο την ημέρα, η φτώχεια τους θα κάμει πέρα
Δεν βλέπουν οι βασιβουζούκοι ότι αναγκάζονται να δίδουν τα χρυσαφικά τους στον πάσα ένα χρυσορουφήχτρα, λόγω που τους έχει γονατίσει η ανεργία, ο ΕΝΦΙΑ, η ΔΕΗ, και οι δημοσιουπαλληλικές ευρωρουφήχτρες, νομίζουν ότι έτσι και ο Πατερούλης τους πάρει το κεφάλι του χρυσοτσούτσουνου, θα σωθεί το βιος τους!
Άσε που καθημερινώς τους γαμάνε και τους δέρνουνε [κυριολεκτικώς] οι λαθρέποικοι, άσε που δεν κοτάνε να βολτάρουν στην Κάνιγγος χωρίς τσίγκινο σώβρακο, άσε που για να τολμήσουν να ανέβουν να φασωθουν στου Φιλοπάππου πρέπει να κρατάνε οπλοπολυβόλο, άσε που έτσι και μπουκάρουν ληστές στην κρεβατοκάμαρα τους, κινδυνεύουν να συλληφθούν οι ίδιοι, άσε το ένα, άσε το άλλο… και στο τέλος πιάσε τον κάθε ριχάρδο και τα προβλήματα του πόπολου, λύθηκαν μια κι έξω…
Και τι δεν είπε ρε παιδιά ο στόμας του, του πολιτικού αρχισυμμορίτη.
Δηλαδή να τον άκουγε και κανένας Γιαπωνέζος, θα νόμιζε ότι είχε επιλύσει δια μιας, όλα τα προβλήματα του όχλου.
Μέχρι που έφτασε να ανακοινώσει και το όνομα του χρυσορουφήχτρα απο βουλής, προτού καλά-καλά φτάσει η δικογραφία στα χέρια των δικαστών!
Που έτσι και τόλμαγε να το κάμει αυτό ο κ. Κασιδιάρης στη βουλή, θα του είχαν βάνει πρόστιμο 150.000.000 εβρόπουλα, επειδή δημοσιοποίησε προσωπικά δεδομένα!
Αλλά ο χορός των τρελαμένων δεν σταματάει εδώ.
Διότι, αφού είπε και ξαναείπε τους αυτοπαινεμούς του του και φούσκωσε σαν παγώνι από την περηφάνεια ο ροζέ αρχισυμμορίτης, να ‘ σου και σκάει η γκαφόμπομπα.
Ούτε λαθρεμπόριο χρυσού υπάρχει, ούτε εγκληματική συμμορία, ούτε τίποτα. Άντε να πεις ότι ο χρυσορουφήχτρας δεν πλέρωσε εγκαίρως τον ΦΠΑ και μέχρις εκεί.
Σιγά το αδίκημα…
Και τώρα όχι μόνο θα πρέπει να τον βγάνουνε από τη φυλακή αλλά να του πλερώσουν κι ένα σωρό λεφτά για ψυχική οδύνη, για διαφυγόντα κέρδη, για συκοφαντία και ότι κόψει η γκλάβα του κ. Κούγια!
Μιλάμε πιο χοντρή γκάφα δεν έχει ξαναματαγίνει στα παγκόσμια γκαφικά χρονικά.
Και να’ τανε η μόνη;
Ρε παιδιά, δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει, αλλά εδώ και κάτι χρόνια, οι ροζοκόκκινοι συμμορίτες το πηγαίνουνε από γκάφα σε γκάφα!
Τι να σας πω δηλαδή και τι να πρωτοθυμηθώ;
Την υπόθεση Νοβάρτις, όπου την πλασάρανε στους χαχόλους τους ως το μεγαλύτερο σκάνδαλο των δύο τελευταίων αιώνων και τελικά απεδείχθη ότι ο μόνος τους μάρτυρας ήταν ένας κουκουλοφόρος, που είχε πιει 25 μπουκάλια μπόμπα ουϊσκυ και μπέρδευε τη Μελάνια Τραμπ, με την Τασία Χριστοδουλοπούλου;
Ή εκείνα τα αλησμόνητα καραγκιοζιλίκια, τότε που είχαν κλείσει τους μεγαλοκαναλάρχες σε ένα μπουντρούμι, προκειμένου και να τους τα πάρουν χοντρά και να τους αναγκάσουν να δώκουν γη και ύδωρ, αν θέλανε να ξαναδούνε τα κανάλια τους αλλά στο τέλος πήρανε από τα τρία το μακρύτερο, ενώ ο δικός τους υποψήφιος “μεγαλοκαναλάρχης” απεδείχθη πιο μπατίρης κι από τον Πτωχοπρόδρομο;
Ή να ματαθυμηθώ την τραγική φαρσοκωμωδία που πήγαν να παίξουν στη ράχη των νεκρών από τις πυρκαγιές, όταν μαζώχτηκαν, τάχα μου ανήξεροι κοντά μεσάνυχτα κι ενώ πια ράγιζαν οι καρδιές από τα πρώτα ακούσματα για νεκρά παιδιά, για καμένους ανθρώπους στα νοσοκομεία και για στάχτη και μπούρμπερη, ενω αυτοί παρίσταναν τους κινέζους;
Άσε που για να ξεγλιστρήσουν άρχισαν να τάζουν χιλιάρικα στα θύματα των πυρκαγιών, τα οποία δεν τα έδωκαν ποτέ, για να μην τα σπαταλήσουν λέει οι κατεστραμμένοι!
Για να μην αναφέρω το άλλο ζήτημα, το πιο φριχτό από όλα…
Τη γκάφα που έκαμαν ξεπουλώντας τη Μακεδονία και τώρα οι αλβανοσλαβοβούλγαροι ζητάνε να ανέβουν και στο κρεβάτι της Θεσσαλονίκης.
Μακεδονία έδωκες, Μακεδονία του Αιγαίου θα λάβεις…
Δηλαδή μιλάμε, οι άνθρωποι είναι σκέτη καταστροφή.
Δεν τους βγαίνει τίποτα. Το πάνε απο φιάσκο σε φιάσκο.
Κυριολεκτικώς, η συμμορία της γκάφας.
Και μακάρι όλες οι γκάφες τους να ήσαντε σαν αυτή του χρυσορουφήχτρα. Ή σαν την άλλη, όπου ο αγράμματος αρχισυμμορίτης πέταξε το αμίμητο πως ο μεσαίωνας ήταν ένας αιώνας! Θα γελάγαμε κιόλας…
Το εφιαλτικό είναι ότι κάποιες από τις πολύ μεγάλες μαλακίες τους, είναι θανάσιμες για το μέλλον του έθνους μας. Και θα τις πλερώσουμε πολύ-πολύ ακριβά. Πολύ πιο ακριβά από ότι θα πλερώσουμε τον χρυσαρπάχτρα [γιατί, μην αμφιβάλλετε, ότι εμείς θα τον πληρώσουμε κι αυτόν…]
Ωστόσο εδώ προκύπτει ένα θανάσιμο ερώτημα…
Γιατί, ρε γαμώτο; Γιατί ολόκληρη πολιτική συμμορία, με τους επικοινωνιολόγους της, με τους προπαγανδόρους της, με τους μπαξεβανηδες της, με τις τατιάνες της, με τους αναλυτές της, με τους προφεσόρους της, με τον κ. Καρανίκα της, με τους διαφημιστές της, με τους μηχανικούς ελέγχου των μαζών της, με… με… με… να πέφτει από φιάσκο σε φιάσκο, λες και πρόκεται για καμιά συνοικιακή συμμορία αληταράδων, που ο πιο έξυπνος από δαύτους, διαθέτει I.Q. κραμβολάχανου.
Τι διάολο;
Δεν μπορούσαν ας πούμε να ρωτήσουν την κ. Μποφίλιου, προτού συλλάβουνε τον χρυσαρπάχτρα και αρχίσουν τις αυτοπαινεψιές στις βολές τους;
Ποιες είναι λοιπόν οι αιτίες που μετατρέπουν κοτζάμ αριστερά σε μηχανισμο παραγωγής μαλακιών και κατά συρροήν μάλιστα;
Αυτός κυρία μου είναι ο ανθρωπότυπος του μέσου αριστερού. Ένα θρασύδειλο, ευθυνοφοβικό, κατατρομαγμένο, ύπουλο, διπρόσωπο, κουτοπόνηρο, βουλιμιαίο, μοχθηρό και εκδικητικό πλάσμα, που ζει στη φαντασίωση της γιγαντωσύνης του, ενώ δεν είναι παρά ένας θλιβερός νάνος.
Τη σκληρή πραγματικότητα, την οποία αυτός βιώνει καλά προφυλαγμένος στο καβουκι του προσωπικού του βολέματος, ο αριστερός την επικαλύπτει με τον βολικό πέπλο των φαντασιώσεων του, μέχρι φυσικά η ίδια η ζωή να του ρίξει τη μπάτσα που του αξίζει.
Και τότε τα βάζει με όλους τους άλλους, με τις συνθήκες, με την κοινωνία, με τους πλούσιους, με τις “ελίτες”, με τους φασίστες, με… με… με…, εκτός από τον ίδιο του τον εαυτό.
Και ζώντας ακριβώς μακράν της πραγματικότητας, που τη ξορκίζει και την διαστρέφει καθημερινώς, πέφτει απο γκάφα σε γκάφα κι από φιασκο σε φιάσκο, αδυνατώντας να ιδεί πέραν από τι τον βολεύει και προπαντός να κοιτάξει πιο μακριά, από τις ίδιες του τις αυταπάτες.
Κι επειδή η πραγματικότητα δεν συγχωρεί όσους την βιάζουν, ο μέσος αριστερός είναι ένας πρωταθλητής του φιάσκου, εξαπατώμενος κατά συρροήν και αυταπατώμενος ανά πάσαν στιγμήν από τις ίδιες του τις φαντασιώσεις.
Με τη διαφορά ότι ενώ στη θεατρική σκηνή οι γκάφες προκαλούν το γέλιο, στην σκηνη της πραγματικής ζωής, οι γκάφες ενίοτε είναι θανάσιμες.
Και ναι μεν μπορεί να κινείται στα όρια του γελοίου το γεγονός ότι ο πάσα ένας πολιτικός συμμορίτης της αριστεράς αρνείται εμμονιακώς τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων εδώ στην Ινδογρεκία, ωστόσο τα δικά του τα παιδιά τα πηγαίνει στο πιο ακριβό ιδιωτικό σχολείο, αλλά δεν προκαλεί διόλου το γέλιο το ότι ο ίδιος αρχισυμμορίτης υποθηκεύει την ιστορική συνέχεια της Ελλάδος, υπογράφοντας τη συμφωνία των Πρεσπών.
Η απόσταση άλλωστε από την Τραγωδία στην Κωμωδία, είναι ελάχιστη…
Οι γκάφες τύπου Νοβάρτις ή χρυσορουφήχτρα ή CITY PLAZA ή δόγματος Πολάκη, που χαρακτηρίζουν την αριστερά ανήκουν ασφαλώς στον χώρο της Κωμωδίας και δη της φαρσοκωμωδίας, ωστόσο αν συλλογιστείτε ότι προκύπτουν από τον ίδιο μηχανισμό επιβολής της φαντασίωσης [ή της ιδεοληπτικής εμμονής] επί της πραγματικότητας, τότε δεν γεννάνε μόνο ριχάρδους αλλά γεννάνε και Πρέσπες, γεννάνε και Θράκες, γεννάνε και μεγάλες Αλβανίες, γεννάνε εν τέλει και Μακεδονίες του Αιγαίου.
Και εδώ μιλάμε όχι απλώς για Τραγωδίες αλλά για εφιάλτες [και Εφιάλτες] που απειλούν να καταπιούν το Γένος μας.
Όχι, επιτρέψτε μου αλλά δεν μπορώ να γελάσω με τη νέα γκάφα ενός πολιτικού αρχισυμμορίτη, που θα δει τον μέγα “λαθρέμπορο κι εγκληματία”, που ο ίδιος δίκασε και καταδίκασε, να του ζητάει και αποζημίωση στο τέλος. Και δεν μπορώ να γελάσω, διότι ο ίδιος αυτός αρχισυμμορίτης, θα πάει μεθαύριο να “διαπραγματευθεί” με τους Αλβανούς λαθροεισβολείς, έτοιμος να τους προσφέρει ολόκληρη την Ήπειρο στο πιάτο [κάτι που ευτυχώς δεν κατάφερε να κάμει άλλοτε ο Βελουχιώτης…]
Η συμμορία της γκάφας πράγματι θα μπορούσε να είναι ένα σπαρταριστό επεισόδιο σε όπερα μπούφα αλλά δυστυχως οι ινδογραικύλοι χαχόλοι της έχουν δώσει τη δυνατότητα να κομματιάζει τον Ελληνισμό.
Από γκάφα σε γκάφα…
Και τρομάζω ακόμα περισσότερο [κι έτσι μου κόβεται καθε ορεξη για γελιο] όταν συλλογιέμαι ότι 260 μπάτσοι + 2 υπουργινες + εισαγγελείς + δικαστές + σύμβουλοι και καρασύμβουλοι, δεν γνώριζαν [ή κάποιοι γνώριζαν και έκαμαν την πάπια, για να μην δυσαρεστήσουν τον αρχισυμμορίτη;] δεν γνώριζαν πως γίνεται η εξαγωγή χρυσού στην Τουρκία!
Εξόν φυσικά από μια ανακρίτρια, η οποία είχε την κοινή λογική να ρωτήσει την εφορία [την ΑΑΔΕ!]
Κι αυτό μπορεί να οφείλονταν απλώς, στο ότι ο χρυσαρπάχτρας είχε το παραδάκι για να ορίσει δικηγόρο του τον κ. Κούγια!
Αυτό όμως αδερφια μου σημαίνει ότι ένα μεγαλο κομματι της λεγομενης “δικαιοσύνης” ειναι έτοιμη να συγκατατεθεί στο ότι: “ο γάιδαρος πετάει” αρκεί να της το απαιτήσει ο οποιοσδήποτε κόκκινος πολιτικός συμμορίτης!
Κι έτσι φυσικά εξηγούνται οι άδειες του κ. Κουφοντίνα, η αθώωση της κ. Ηριάννας, οι διαδοχικές και κατά συρροήν επαναθωώσεις των πάσης φύσεως άπλυτων και η απροκάλυπτη στοργή στα παιδιά του Ρουβίκωνα…
Εφιαλτικό;
Εντελώς, εφιαλτικό! Πιο εφιαλτικό κι από το να ζεις στη Βενεζουέλα…
Νομίζω;
Λευτερης Πανουσης
ΠΗΓΗΠηγή Η συμμορία της γκάφας και ο χρυσορουφήχτρας
Κοινοποιήστε: