Η πονηρή στρίγγλα που έγινε (;) αρνάκι…

«Μην υπολογίζετε την Ελλάδα, είναι μια χώρα όσο ένα βιλαέτι. Είναι λίγο πιο μικρή απ’ την Κωνσταντινούπολη. Αλλά είμαστε γείτονες. Όσο παραμένει ήσυχη δεν…
έχουμε τίποτα να πούμε».

Ο τότε πρωθυπουργός της Τουρκίας, Μπιναλί Γιλντιρίμ έκανε αυτές τις δηλώσεις σε ένα τούρκικο πανεπιστήμιο, λίγο αφότου η ΜΙΤ μπήκε σε ένα άλλο βιλαέτι, το Κόσοβο και συνέλαβε έξι υπόπτους και αποχώρησε σα να μη τρέχει τίποτε. Αν χρειασθεί θα το ξανακάνει, είπε ο Ερντογάν.

Στο μεταξύ πεντέμιση μήνες κρατούσε φυλακισμένους δυο Έλληνες στρατιωτικούς που απελευθέρωσε ξαφνικά (;) την παραμονή της Γιορτής της Παναγιάς, το δεύτερο Πάσχα των Ελλήνων, αν και ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ το περίμενε να συμβεί το κανονικό Πάσχα.

Ο Αρχιεπίσκοπος, ο Πατριάρχης και ο Υπουργός Άμυνας το απέδωσαν στην χάρη Της. Φαίνεται πως η Παναγία ενώνει τους δυο λαούς και παρακολουθεί και τις εξελίξεις με την τούρκικη λίρα, αλλά και το φυσικό αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Παναγία εργάζεται για τους Έλληνες, τα τελευταία χρόνια, αν και δεν είναι φιλοκυβερνητική, ούτε καν Ελληνίδα. Η Ελευθερώτρα έδειξε για μια ακόμα φορά πως αυτό το έθνος, την χρειάζεται καθώς η εξωτερική της πολιτική βρίσκεται στα χέρια Της, όπως και η Οικονομία και το μέλλον της.

Άλλοι βέβαια λένε πως η κατάσταση της τουρκικής Οικονομίας και η κατρακύλα της τούρκικης λίρας απελευθέρωσαν τους δύο Έλληνες που είχαν υποδοχή ηρώων, αν και δεν έκαναν κάτι ηρωικό, απλώς περιπολούσαν και τους συνέλαβαν.

Η Ελλάδα ιδιαίτερα μετά την πρόσφατη τραγωδία χρειάζεται ήρωες, θαύματα και καλές ειδήσεις -που έσπευσαν όλοι να οικειοποιηθούν, πλην της Ντόρας που είχε πάει να τους …φέρει πίσω, αλλά δεν τα κατάφερε. Mάλλον η εξωτερική πολιτική δεν είναι δημόσιες σχέσεις, αν και ο κ. Κοτζιάς μιλάει για τον θρίαμβο της -ελληνικής- διπλωματίας.
Φαίνεται πως οι κυβερνητικοί χειρισμοί απέδωσαν, αν και ήταν γεμάτοι αντιφάσεις. Ούτε καν συμφωνούσαν οι υπουργοί αν είναι όμηροι ή όχι, αν πρέπει να υποβαθμίσουν το γεγονός ή να το αναδείξουν σε μεγάλο θέμα.

Αυτή η πετυχημένη -εκ του αποτέσματος- εξωτερική πολιτική ήταν κυρίως εκκλήσεις, αν και πολλοί πιστεύουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας τους αντάλλαξε με τους μουφτήδες -και το αίτημα του Ερντογάν να εκλέγονται. Πράγμα μάλλον πολύ λίγο για τον Ερντογάν που είδε την λίρα με την απελευθέρωση να ξαναπαίρνει 16% πάνω της.

Όσο κι αν όλοι τρέχουν να οικειοποιηθούν την απελευθέρωση που πέτυχαν η πικρή αλήθεια είναι ότι ο Ερντογάν έκανε αυτή την κίνηση, όταν εκείνος αποφάσισε να την κάνει. Κι αν είναι έτσι, πρέπει να ευχαριστήσουμε αντί για την Παναγιά τον κ. Τραμπ που μάλλον μέσα στην εξαλλοσύνη του ακολουθεί μια πολιτική που μάλλον ο Ερντογάν καταλαβαίνει.

Λίγο καιρό πριν, με το που πάτησε το πόδι του στη Βάρνα ο Ερντογάν, στο κάστρο του Euxinograd, πρώην κατοικία των Βούλγαρων τσάρων, έκανε πως δεν άκουσε τις εκκλήσεις των Ευρωπαίων και ειδικά του Προέδρου Γιούνκερ. Μήπως όμως τις άκουσε;

Η απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών- κι όχι του αμερικάνου πάστορα ή όχι ακόμη- απευθύνεται στην Ευρώπη, πιο πολύ από ότι στην Ελλάδα -το βιλαέτι. Οι σχέσεις Άγκυρας- Βρυξελλών είχαν επιδεινωθεί και πολλοί άρχισαν να βλέπουν πώς έχουν να κάνουν με ένα καθεστώς που ανοιχτά παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν θα μπει ποτέ στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τώρα όμως μαζί με την απελευθέρωση των δυο Ελλήνων ο Σουλτάνος ανακοίνωσε την αποφυλάκιση του Τανέρ Κιλίτς, Προέδρου της Διεθνούς Αμνηστίας στην Τουρκία και σπεύδει να συναντήσει στις 28 Σεπτεμβρίου την Καγκελάριο Μέρκελ στο Βερολίνο -αφού είχε ένα εγκάρδιο τηλεφώνημα και με τον Μακρόν-με την σαφή δήλωση πως «η Γερμανία επιθυμεί μια οικονομικά ευημερούσα Τουρκία».

Οι καθημερινές «ψυχροπολεμικές» δηλώσεις του Ερντογάν για αίμα, η αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης -των συνόρων δηλαδή, ο εμβολισμός του ελληνικού πολεμικού σκάφους είναι παρελθόν, μάλλον. Όχι όμως και η παρεμπόδιση της γεώτρησης στην κυπριακή ΑΟΖ, οι τουρκικές γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ όπου ζητεί διαμοιρασμό του φυσικού αερίου μεταξύ «Βόρειας και νότιας Κύπρου» που είναι μέλλον. Άλλωστε η απελευθέρωση συνοδεύτηκε από πυροβολισμούς Τούρκων ψαράδων μέσα στα ελληνικά ύδατα. Τυχαία;
Είμαστε έθνος καλόπιστο και φιλειρηνικό. Οι δηλώσεις του Ερντογάν μετά την εισβολή στο Αφρίν πως «την μεγάλη Τουρκία οπωσδήποτε θα την οικοδομήσουμε κι αν χρειαστεί θα δώσουμε θα πάρουμε ζωές» ακούγονται απόμακρες, όπως και κείνες για τα παστά ψάρια στο Σαγγάριο.

Η πρόσφατη επίσκεψη στην Ελλάδα, αλλά οι βόλτες στα Βαλκάνια μαζί με την εισβολή στο Αφρίν έδειχναν την υπεροψία ενός χωροφύλακα που έγινε αυτοκράτορας, αλλά τώρα τρέχει στην Ευρώπη. Τι συνέβη και η Στρίγγλα έγινε-αν έγινε- Αρνάκι;

Ποιος θυμάται ότι ο ίδιος ο Ερντογάν μιλούσε για τρίτο παγκόσμιο πόλεμο; Ποιoς θυμάται τα σποτ για τον Σουλειμάν τον Μεγαλοπρεπή -που έφτασε ως τη Βιέννη; Ποιος θυμάται πως «μετά το Αφρίν ξεκινά η ανάσταση» και τα σύνορα της καρδιάς του Σουλτάνου; Ποιος θυμάται πως «στον βυθό του Αιγαίου είναι οι παππούδες σας»;

H αλήθεια είναι ότι στη Βάρνα ο πρόεδρος της Τουρκίας κράτησε μετριοπαθή στάση, ήταν «ανοιχτός» και καθόλου αδιάλλακτος. Το ίδιο και ο τουρκικός τύπος μια μέρα μετά. «Να αφήσουμε πίσω τις δύσκολες ημέρες» έλεγε η Χουριέτ. «Μοναδικός στόχος η ένταξη» θα γράψει η Μιλιέτ κι η Σαμπάζ θα συμπληρώσει: «Να χτίσουμε μαζί την ισχυρή Ευρώπη!».

«Είμαι αντίθετος με αυτούς που υποστηρίζουν, επιφανειακά μερικές φορές ή και δημαγωγικά ότι πρέπει να διακόψουμε τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία», είχε πει ο Ζ.Κ. Γιούνκερ, τονίζοντας ότι είναι υπέρ της συνέχισης των διαπραγματεύσεων. Πιθανόν όλα αυτά να άρχισαν από την Βάρνα.

Η ελληνική κυβέρνηση δεν μπήκε ποτέ στη λογική του παζαριού, κράτησε «ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας» με την Τουρκία και στηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας αρνούμενη την λογική επιβολής οικονομικών κυρώσεων στην Τουρκία. Μιάμιση ώρα μιλούσαν Τσίπρας – Ερτντογάν στο περιθώριο της Συνόδου ΝΑΤΟ. Τι είπαν; Mίλησαν μόνο για τους δυο στρατιωτικούς ή και για το θέμα των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου;

«Και εκείνοι που βρίσκονται στον Βορρά και εκείνοι που βρίσκονται στον νότο στο νησί πρέπει να είναι σε ίσο βαθμό συνέταιροι. Εμείς λέμε ο νότος και ο βορράς να συναντηθούν και να αποφασίσουν μαζί σε ποια εταιρεία θα το δώσουν. Αυτό επιβάλλει το διεθνές δίκαιο» θα πει κάποια στιγμή ο Ερντογάν. Αυτό είναι ένα θέμα πιο σοβαρό που θα κρίνει τις σχέσεις των δύο χωρών πολύ σύντομα.

Ο Τραμπ όχι μόνο δεν είχε ασχοληθεί με τον πάστορα, αλλά αν διαβάσουμε προσεκτικά τις δηλώσεις του, δεν πρόκειται να πάρει πίσω τα μέτρα, αν απελευθερωθεί- πράγμα που μπορεί να έχει δρομολογηθεί ήδη. Μάλλον δεν είναι που έκλεισε στη φυλακή ο Ερντογάν έναν άνθρωπο που επιτελούσε μόνο το έργο του Θεού στην παράκτια πόλη της Σμύρνης ο λόγος για να επιβάλλει διπλασιασμό των δασμών στον χάλυβα και το αλουμίνιο και να κάνει να χάσει η τούρκικη λίρα το 45% της αξίας της.

Φαίνεται πως πολλά πράγματα αλλάζουν γύρω μας, αλλά εμείς κάνουμε εξωτερική πολιτική για εσωτερική κατανάλωση -με αυτάρεσκες δηλώσεις -πάντα ηρωικές- και συχνά υπερφίαλες. Η απελευθέρωση των Ελλήνων στρατιωτικών είναι ένα δώρο πρώτα προς την Ευρώπη και δευτερευόντως στην Ελλάδα καθώς θα αρχίσει πάλι ο διάλογος για το Κυπριακό και η επανενεργοποίηση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας- που κάπως συνδέονται. Όλα οδηγούν στο θέμα των εξορύξεων κάπου εκεί όπου θα εμφανισθεί η Τουρκία με ένα δικό της γεωτρύπανο να κατηγορεί Ελλάδα και Κύπρο ότι παραβιάζουν την εθνική της κυριαρχία.

Προφανώς μια κατεστραμμένη οικονομικά Τουρκία, πέρα από τις επιπτώσεις σε ευρωπαϊκές τράπεζες και τη διεθνή οικονομία θα είναι μια πιο επιθετική απέναντι στην Ελλάδα Τουρκία. Από αυτή την πλευρά η ελληνική πολιτική της «νηφαλιότητας» και της στήριξης του γείτονα στην προσπάθεια να μπει στην Ευρώπη είναι σωστή και η ευτυχής εξέλιξη- κατά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο «δείχνει και τον δρόμο «που μπορεί και πρέπει ν’ ακολουθήσει εφεξής η Τουρκία, προκειμένου ν’ αποκατασταθεί πλήρως το κλίμα φιλίας και καλής γειτονίας με την Ελλάδα».
Όλως τυχαίως βρήκε μια μέρα μετά ο Παν. Σκουρλέτης την ώρα να συναντηθεί με τον Αμερικάνο πρέσβη. «Κατά τη διάρκεια της συνάντησης συζητήθηκαν διμερή ζητήματα και ανταλλάχθηκαν απόψεις για θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος, αρμοδιότητας του Υπουργείου Εσωτερικών» (!). Που σημαίνει ότι εκτός από την Παναγία μπορεί να ευχαριστήσαμε -ξανά- και τους Αμερικάνους, αλλά ας μην το μάθει κι όλος ο κόσμος.

Κατά τα άλλα, δεν είχαμε όπως είχαν προαναγγείλει όλοι οι σχετικοί προφήτες, θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο πριν τις εκλογές. Θάχουμε άραγε ένα θερμό φθινόπωρο ή μήπως η ελληνική διπλωματία-κι η Παναγία φυσικά- θα καταφέρουν -όπως τουίταρε ο Αλέξης Τσίπρας- «η αποφυλάκιση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών να είναι πράξη δικαιοσύνης, «που θα συμβάλει στην ενίσχυση της φιλίας, της καλής γειτονίας και της σταθερότητας στην περιοχή»;

Δύσκολο, γιατί δεν φτάνει η Παναγία η Ελευθερλωτρα εδώ. Πρέπει να συμφωνήσει και ο Αλλάχ…

Νίκος Λακόπουλος