Η… παγίδα του Σίσυφου…

«Η Ελλάδα θα πρέπει να πέσει στην παγίδα του Σίσυφου»: Αυτό αναφέρει σε έκθεσή του ο οίκος Moody’s. Όπως εξηγεί, η ελληνική κρίση χρέους περνά στο παρελθόν, ενώ όπως λέει, η…
αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ επί πέντε τρίμηνα, έχει εμφανίσει το καλύτερο σερί οικονομικής ανάπτυξης από το 2005-2006. Ωστόσο, σημειώνει ότι αν και η ανάπτυξη ήταν σταθερή, δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο και τις πηγές ανάπτυξης: οι εξαγωγές ναι μεν είναι θετικές, αλλά όχι και οι επενδύσεις και η κατανάλωση.

Η οικονομική ανάπτυξη θα συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια, κατά τη Moody’s. Η κατανάλωση θα συμβάλει περισσότερο στο ΑΕΠ καθώς θα βελτιώνεται η αγορά εργασίας, οδηγώντας σε μεγαλύτερες αυξήσεις μισθών και ενισχύοντας τα εισοδήματα και τις δαπάνες, που στο τέλος θα «περάσουν» και στην αγορά στέγασης. Ο πληθωρισμός, ο οποίος έχει παραμείνει μέτριος από την αρχή του 2017, σταδιακά θα κλείσει το «χάσμα» της μίας ποσοστιαίας μονάδας σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρωζώνη. Η ισχυρότερη παγκόσμια ανάπτυξη βοηθά τη χώρα, σε όρους τόσο βελτιωμένων εξαγωγών όσο και μεγαλύτερης εισροής τουριστών.

Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανάπτυξη, σύμφωνα με το οίκο, είναι η μετανάστευση του ελληνικού πληθυσμού. Οι ισχνές οικονομικές συνθήκες σε συνδυασμό με τα ασφυκτικά μέτρα λιτότητας και τις αυξήσεις στους φόρους, οδήγησαν σε ευρείας κλίμακας κλείσιμο επιχειρήσεων. Οι Έλληνες έφυγαν μαζικά από τη χώρα για να βρουν δουλειά αλλού, κάτι που οδήγησε σε μια μείωση του πληθυσμού κατά 4% από το 2010.

Η χώρα δεν έχει ξεπεράσει όλα τα προβλήματα, επισημαίνει η Moody’s. Αν και έχει κερδίσει χώρο σε ότι αφορά το χρέος για τα επόμενα δέκα χρόνια θα συνεχίσει να το αποπληρώνει ως το 2060. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να αποφύγει τον κίνδυνο του Σίσυφου (σ.σ. του μυθικού ήρωα που ανέβαζε ένα βράχο στο βουνό αλλά κάθε βράδυ αυτός κυλούσε πίσω) και να χάσει το έδαφος που κέρδιζε.

Όπως αναφέρει αν και υπάρχουν αρκετές εξωτερικές δυνάμεις που θα μπορούσαν να διακόψουν την οικονομική ανάκαμψη (όπως προστατευτισμός και εμπορικοί πόλεμοι) η χώρα αντιμετωπίζει δυο κύρια εσωτερικά ρίσκα για τη βιώσιμη επιστροφή στις αγορές. Πρώτον οι αρχές θα πρέπει να τηρήσουν τις δεσμεύσεις στους πιστωτές, εφαρμόζοντας ότι έχει συμφωνηθεί ώστε να μην χαθεί η αξιοπιστία που δημιούργησε η ολοκλήρωση του προγράμματος. Δεύτερον υπάρχουν πολιτικά ρίσκα. Η κυβέρνηση μπορεί να αντιμετωπίσει πρόωρες εκλογές στις αρχές του 2019 που θα προσθέσουν στην αβεβαιότητα για το εάν η χώρα θα ενεργοποιήσει τις απαραίτητες πολιτικές για να εξασφαλίσει ότι το χρέος παραμένει βιώσιμο.