Η μάνα που συγκλόνισε τη Γερμανία: Η υπόθεση της Marianne Bachmeier

Η μάνα που συγκλόνισε τη Γερμανία: Η υπόθεση της Marianne Bachmeier που έγινε Παγκόσμια είδηση – Οι 7 σφαίρες της εκδίκησης

ΛΙΜΠΕΚ, Μάρτιος 1981 – Ήταν λίγο μετά τις 10 το πρωί, στη δεύτερη ημέρα της δίκης του Klaus Grabowski. Η ατμόσφαιρα στην αίθουσα ήταν βαριά. Οι δημοσιογράφοι κατέγραφαν κάθε λέξη, οι δικηγόροι αντάλλασσαν σημειώσεις, οι ένορκοι κοιτούσαν νευρικά τα χαρτιά τους. Στο ακροατήριο, μια νεαρή γυναίκα με βλέμμα χαμένο στο κενό κρατούσε μια τσάντα στα πόδια της. Ήταν η Marianne Bachmeier, η μητέρα της μικρής Anna.

Ξαφνικά, η σιωπή διακόπηκε από επτά εκκωφαντικούς πυροβολισμούς. Ο Grabowski κατέρρευσε αιμόφυρτος μπροστά στα μάτια όλων. Οι φωνές, οι κραυγές, η αναταραχή που ακολούθησαν έκαναν το δικαστήριο να θυμίζει πεδίο μάχης.

Ένας δικηγόρος της πολιτικής αγωγής, σε δηλώσεις του αργότερα, περιέγραψε: «Ήταν η πιο σοκαριστική στιγμή της ζωής μου. Κοιτάξαμε όλοι προς την ίδια κατεύθυνση, και είδαμε τη μάνα με το όπλο στο χέρι. Ήταν ακίνητη, σαν να είχε παγώσει ο χρόνος».

Το Προηγούμενο Έγκλημα

Ο Grabowski δεν ήταν άγνωστος στις αρχές. Είχε καταδικαστεί στο παρελθόν για σεξουαλικά εγκλήματα κατά παιδιών και είχε εκτίσει ποινή φυλάκισης. Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, είχε υποβληθεί σε χημικό ευνουχισμό, αλλά αργότερα υποβλήθηκε σε ορμονική θεραπεία που αποκατέστησε τη λίμπιντό του.

Τον Μάρτιο του 1980, απήγαγε την 7χρονη Anna Bachmeier από το σπίτι της. Η μικρή βρέθηκε νεκρή λίγες ώρες αργότερα. Ο δράστης την είχε στραγγαλίσει με τα ίδια του τα χέρια.

Η υπόθεση συγκλόνισε τη γερμανική κοινωνία. Η εφημερίδα Bild της εποχής έγραψε: «Το κράτος απέτυχε να προστατεύσει την Anna».

Ο Διχασμός της Κοινής Γνώμης

Μετά τους πυροβολισμούς, η Γερμανία διχάστηκε. Χιλιάδες πολίτες έστειλαν γράμματα συμπαράστασης στη Marianne Bachmeier. Σε τηλεοπτικά πάνελ, ψυχολόγοι και νομικοί διασταύρωναν τα ξίφη τους:

• «Μια μάνα που βλέπει το παιδί της να χάνεται έτσι, δεν μπορεί να κριθεί με τον ίδιο τρόπο όπως ένας κοινός εγκληματίας», δήλωνε ένας γνωστός ψυχίατρος.

• Από την άλλη, συνταγματολόγοι προειδοποιούσαν: «Αν αποδεχθούμε την αυτοδικία, τότε καταρρέει ολόκληρη η έννομη τάξη».

Η Frankfurter Allgemeine Zeitung σημείωνε: «Η δίκη δεν αφορά μόνο τη Marianne Bachmeier, αφορά τα όρια της δικαιοσύνης».

Η Δίκη της Bachmeier

Το 1983 ξεκίνησε η δίκη της. Η Marianne εμφανίστηκε ήρεμη, χωρίς υπεκφυγές: παραδέχτηκε το έγκλημα. Στην απολογία της είπε:
«Δεν άντεχα να τον βλέπω να μιλάει για το παιδί μου σαν να ήταν αριθμός. Ένιωσα πως έπρεπε να τον σταματήσω».

Το δικαστήριο την καταδίκασε σε έξι χρόνια φυλάκιση για ανθρωποκτονία εξ αμελείας και παράνομη οπλοκατοχή. Στην πραγματικότητα, εξέτισε μόλις τρία.

Μετά την Αποφυλάκιση

Μετά την αποφυλάκισή της, προσπάθησε να συνεχίσει τη ζωή της. Έδωσε συνεντεύξεις, μίλησε δημόσια για το βάρος που κουβαλούσε. Στο τελευταίο της ντοκιμαντέρ, λίγο πριν πεθάνει, είχε δηλώσει:
«Δεν μετανιώνω ως μάνα, αλλά ξέρω ότι παραβίασα τον νόμο. Η ψυχή μου όμως είχε ήδη καταστραφεί από την απώλεια της Anna».

Το 1996, σε ηλικία μόλις 46 ετών, πέθανε από καρκίνο.

Μια Υπόθεση-Σταθμός

Η υπόθεση της Marianne Bachmeier παραμένει σημείο αναφοράς για το πώς το συναίσθημα και η οργή μπορούν να συγκρουστούν με τις αρχές της δικαιοσύνης. Για κάποιους, συμβολίζει την απόγνωση των θυμάτων. Για άλλους, είναι μια επικίνδυνη υπενθύμιση ότι ο νόμος πρέπει να μένει πάνω από όλα.

Όπως έγραψε η Der Spiegel το 1983: «Η ιστορία της δεν είναι μόνο η ιστορία μιας μάνας. Είναι η ιστορία μιας κοινωνίας που αναζητά απαντήσεις στο τι σημαίνει πραγματική δικαιοσύνη».