Η εργασιακή ζούγκλα είναι εδώ…

Η έξοδος από τα μνημόνια δεν σημαίνει για τη Ν.Δ…


αλλαγή της πολιτικής που χάραξαν τα μνημόνια.

Το ελευθέρας στη… δράση των επιχειρηματιών που δεν θα υπόκεινται στους αυστηρούς ελέγχους των φορολογικών αρχών της χώρας σε αντίθεση με το παρελθόν και πέρασε ως μήνυμα στην προεκλογική του εκστρατεία ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ήταν το προανάκρουσμα της αντεργατικής πολιτικής που θα εφάρμοζε, όταν θα αναλάμβανε τη διακυβέρνηση της χώρας.

Τελευταία ημέρα λειτουργίας της Βουλής για την καλοκαιρινή περίοδο και λίγα μόλις λεπτά πριν ξεκινήσει η διαδικασία ψήφισης του διυπουργικου νομοσχεδίου του, ο εμπνευστής του υποκατώτατου μισθού, υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης κατέθεσε δύο τροπολογίες. Η πρώτη τροπολογία καταργεί εργασιακά δικαιώματα που είχε ζητήσει μετ’ επιτάσεως ο ΣΕΒ από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΕΒ που πλέον δια του αντιπροσώπου του Άκη Σκέρτζου, πρώην διευθυντή του ΣΕΒ και νυν υπουργού παρά τω πρωθυπουργώ, μπορεί πλέον να έχει θεσμικό ρόλο στην κυβέρνηση της ΝΔ.

Η πρώτη τροπολογία αφορά διάταξη του εργατικού δικαίου, σύμφωνα με την οποία στο εξής:

Οι εργοδότες μπορούν να απολύουν τους εργαζόμενους τους, χωρίς να χρειάζεται να δικαιολογήσουν το λόγο της απόλυσης.

Με το νόμο της Έφης Αχτσιόγλου, πρώην υπουργού Εργασίας, οι απολύσεις απαιτείτο να είναι αιτιολογημένες.

Η Ν.Δ. για να δικαιολογήσει το αντεργατικό της μένος με την απελευθέρωση των απολύσεων, που ουσιαστικά φέρει η διάταξη που ψήφισε, μετήλθε επιχειρημάτων που δεν αντέχουν στην κριτική! Προέβαλλε τη θέση ότι ο προηγούμενος νόμος του ΣΥΡΙΖΑ δυσχέρανε τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Ως εμπόδιο για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, η Ν.Δ. εννοεί τις θέσεις εργασίας με το χαμηλότερο κόστος για τους επιχειρηματίες.

Πώς να αιτιολογήσουν, να εκθέσουν τους εαυτούς τους οι εργοδότες, όταν στη θέση ενός ακριβού εργαζομένου θα προσλαμβάνουν έναν εργαζόμενο οικονομικότερο, ή περισσότερους εργαζόμενους που θα βγάζουν περισσότερη δουλειά με το μισθό που έδιναν στον έναν;

Πώς να αιτιολογήσουν, να εκθέσουν τους εαυτούς τους οι εργοδότες, όταν χωρίς κανένα απολύτως εμπόδιο θα μπορούν να απολύουν μία έγκυο γυναίκα με μοναδικό κριτήριο το οικονομικό όφελος από τη μη καταβολή επιπλέον αδειών και χρημάτων;

Πώς να αιτιολογήσουν, να εκθέσουν τους εαυτούς τους οι εργοδότες, όταν θα απολύουν μία γυναίκα που δεν αποδέχτηκε σεξουαλική παρενόχληση από τους ίδιους;

Πώς να αιτιολογήσουν, να εκθέσουν τους εαυτούς τους οι εργοδότες, όταν θα απολύουν εργαζόμενους που διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους και δεν συμμορφώνονται με τις υποδείξεις τους, να είναι ικανοποιημένοι που έχουν δουλειά, ανεξάρτητα εάν και πότε πληρώνονται, εάν δουλεύουν οκτάωρο και πληρώνονται τετράωρο, κ.α εργασιακές παρανομίες;

Πώς να αιτιολογήσουν, να εκθέσουν τους εαυτούς τους, οι εργοδότες, όταν θα απολύουν έναν εργαζόμενο που αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας και για το λόγο αυτό, θα τον κατατάσσουν στην κατηγορία του μη παραγωγικού και ανταγωνιστικού υπαλλήλου και θα τον απολύουν;

Η υποκρισία του κυβερνώντος κόμματος, ξεπερνάει κάθε όριο, όταν προβάλλει το επιχείρημα, ότι η αιτιολογία απόλυσης στιγματίζει τον εργαζόμενο.

Τον εργοδότη στιγματίζει και αυτόν επιδιώκει να προστατεύσει και να ενισχύσει η Ν.Δ., δημιουργώντας το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο.

Στην ίδια τροπολογία με επόμενη διάταξη του εργατικού δικαίου, θεσπίζεται ότι στο εξής:

Οι εργαζόμενοι που δουλεύουν για εργολάβους, δεν θα έχουν δικαίωμα να διεκδικήσουν μισθούς και ασφαλιστικά δικαιώματα από τις εταιρίες που προσφέρουν έργο οι εργολάβοι.

Π.χ, οι εργαζόμενοι στο συνεργείο καθαρισμού του μετρό, αν δεν τους πληρώσει, ή δεν τους καταβάλλει τις ασφαλιστικές τους εισφορές το συνεργείο καθαρισμού, σε αντίθεση με ο,τι συνέβαινε στο παρελθόν, δεν θα μπορούν να διεκδικήσουν τα εργασιακά-ασφαλιστικά τους δικαιώματα από την εταιρία του μετρό.

Με τη διάταξη αυτή, οι εταιρίες, αντίθετα με ό,τι συνέβαινε στο παρελθόν, δεν θα καθίστανται συνυπεύθυνες στην περίπτωση που οι εργολάβοι δεν είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, απέναντι στους εργαζόμενους.

Στην κανονικότητα που επανήλθε η χώρα, μέσω της πολιτικής αλλαγής και στα εργασιακά, οι εργαζόμενοι που θα παρέχουν εργασία σε εργολάβους, μένουν εντελώς απροστάτευτοι απέναντι στις ορέξεις για εκμετάλλευση.

Στην τρίτη διάταξη της ίδιας τροπολογίας αναστέλλονται οι προθεσμίες που έχουν οι εργαζόμενοι για να κινηθούν νομικά εναντίον του εργοδότη τους, κατά τη διάρκεια της συμφιλιωτικής διαδικασίας επίλυσης των εργατικών διαφορών (αυτό αφορά, κυρίως, παράνομες απολύσεις).

Προκειμένου να καλύψουν τη θέσπιση της αντεργατικής τους πολιτικής, δημιούργησαν fake news για το πλαφόν στις υψηλές συντάξεις και ισχυρίστηκαν ότι η προηγούμενη κυβέρνηση παρείχε πλαφόν στις ανώτερες συντάξεις μέχρι του ποσού των 24.000 ευρώ το μήνα σε δικαιούχους. Με τον τρόπο αυτό κατάφεραν να περάσουν στην κοινή γνώμη την αύξηση των υψηλών συντάξεων που ήταν λίγο παραπάνω από 3.000 ευρώ σε 4.608 ευρώ το μήνα με τη δεύτερη τροπολογία.

Η κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, ήταν μια από τις κυρίαρχες θέσεις στον προεκλογικό λόγο της Ν.Δ.. Η πλειοψηφία των εργαζομένων, ενδεχομένως να θεώρησαν υπερβολή την κατάργηση των κεκτημένων τους από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Τώρα, με το νέο θεσμικό πλαίσιο στα εργασιακά, καλούνται να πάρουν θέση ευθύνης απέναντι στον εαυτό τους και τις επόμενες γενεές. Θα το επιχειρήσουν, ή θα αφήσουν να μετατραπεί σε πλήρη ζούγκλα η αγορά εργασίας με βλαπτικές συνέπειες για τις ζωές τους και για την υγιή ανάπτυξη της χώρας;…

Κατερίνα Μενεγάτου

efsyn.gr