Ε. Ράντου: Η εξομολόγησή της για τον Β. Παπακωνσταντίνου και τη μητέρα της (video)

«Το οικοδόμημα της ζωής μας με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου δεν έπεσε ποτέ, ίσως επειδή είμαστε δύο ισχυρές προσωπικότητες. Συνήθως το κάστρο απειλείται όταν η μία είναι λιγότερο δυνατή προσωπικότητα από την άλλη και καταπιέζεται. Όταν γνωριστήκαμε, εγώ έκανα τα πρώτα μου βήματα, οπότε εκείνος καλοδέχτηκε το δικό μου ξεδίπλωμα που ερχόταν σιγά – σιγά. Το θέμα είναι εάν εγώ θα άντεχα το βάρος του “είσαι η γυναίκα του Βασίλη”. Όταν γνωριστήκαμε δεν ήμουν “η Ελένη μας”, αλλά “το καινούργιο κoρίτσι του Βασίλη”. Ευτυχώς, πέρασε γρήγορα αυτό, αλλά με στρίμωχνε η ιδέα ότι πρέπει να αποδείξεις πως δεν είσαι το “νούμερο 9” ή το “νούμερο 10” στη ζωή κάποιου άλλου…

Έβαλα στο Google το όνομά μου και η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω δεν είναι ανάλογη ούτε του κόπου μου ούτε της δουλειάς μου. Μετά από τριάντα χρόνια δουλειάς, έναν σεβασμό τον ένιωσα στη φετινή θεατρική μου δουλειά (Το πάρτι της ζωής μου)… Διάβαζα στο ξεκίνημά μου ότι “τρώω τα λεφτά του Βασίλη στο θέατρο” κι έρχονταν τότε όλοι και μου ζητούσαν τα εξαπλάσια για να δουλέψουν…

Η μητέρα μου έχει άνοια τα τελευταία πέντε χρόνια και η πανδημία το έκανε ακόμα πιο δύσκολο, γιατί έπρεπε να προσέχουμε περισσότερο. Ζούμε μαζί με τη μητέρα μου, δυστυχώς η άνοια είναι ασθένεια που δεν χρηματοδοτείται αρκετά για να βρεθεί κάποια ιατρική ανακούφιση. Με αναγνωρίζει σε σειρές γιατί υπάρχει η παρελθοντική μνήμη στη μητέρα μου, δεν υπάρχει η τωρινή. Οι μνήμες αρχίζουν και σβήνονται από τις πιο πρόσφατες…. Ξεκινάς να μη θυμάσαι τι έχεις φάει σήμερα και μετά πας να ξεχάσεις όλα όσα έχουν συμβεί πριν από 50 χρόνια. Οι φροντιστές ανθρώπων που έχουν άνοια, χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη. Είναι πολύ οδυνηρό για τους φροντιστές. Κι εγώ το παλεύω, είναι δύσκολο. Αν δεν φροντίσεις εσύ τον εαυτό σου δεν θα μπορέσεις να φροντίσεις και τον άλλο, γιατί η άνοια είναι μακροχρόνιο και πολύ οδυνηρό μονοπάτι…».